Ο Κρίστιανσεν δεν παίζει με τα σπίρτα αλλά με ένα τεράστιο φλογοβόλο. Η τρομερή αδυναμία του ΑΠΟΕΛ να κερδίσει και το έβδομο κατά σειρά ντέρμπι αντανακλά πρώτα από όλα πάνω στον ίδιο και μετά σε οποιονδήποτε άλλο. Ο χτεσινός αγώνας δεν ήταν όμως απλά μια υπενθύμιση της δυσκολίας του προπονητή μας να διαβάσει σωστά ακόμα και την πρώην του ομάδα.
Ήταν και ένα τεράστιο πλήγμα στο πρεστίζ του ίδιου όταν λειτούργησε σαν ball boy που κάνει καθυστερήσεις προκειμένου να διαφυλάξει το σκορ. Ήταν ακόμα πιο χτυπητό αυτό που έκανε γιατί γινόταν σε ένα χρονικό σημείο που οι παίκτες ίσως και άναρχα βγήκαν μπροστά προσπαθώντας για το γκολ-πρωτάθλημα.
Ο ΑΠΟΕΛ είναι μια ιδιόρρυθμη ομάδα και παρά τις κατά καιρούς ακραίες αντιδράσεις μας σε κάποια μικρά ή μεγάλα περιστατικά η παρουσία του και η στάση του Κρίστιανσεν στον τελευταίο αγώνα είναι κάτι με το οποίο ο σύλλογος δεν θέλει να συσχετιστεί.
Θα τελειώσουμε τη δουλειά είπε μετά τον αγώνα και ίσως αυτοί γίνει την ερχόμενη αγωνιστική αν είναι μέχρι τότε στον πάγκο και δεν προκαλέσει ξανά ένα black out στην ομάδα για ένα 45λεπτό.
Αυτό έγινε στον στον αγώνα με την ΑΕΚ όταν είδε την ομάδα να μην μπορεί να κάνει ούτε τα βασικά στο πρώτο ημίχρονο. Δεν μπορούσε γιατί το 4-4-2 με τον Βινίσιους δεύτερο επιθετικό και τον Εμπεσίλιο στον αταίριαστο ρόλο του ακραίου έκοψε την ομάδα στα δυο.
Ενδεχομένως το πλανο του Κρίστιανσεν ήταν να πιέσει ψηλά από όπου ξεκινά το παιχνίδι της ΑΕΚ αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Ο αντίπαλος για 45 λεπτά έπαιζε κορόϊδο την ομάδα μας η οποία απλά παρακολουθούσε. Μπορεί το 65-35 κατοχής υπέρ του αντιπάλου να μην οδήγησε σε ουσιαστική ευκαιρία αλλά επηρέασε σε τεράστιο βαθμό τη ψυχολογία των παικτών και του κόσμου.
Δεν χρειάζεται να μπούμε σε περισσότερο ανάλυση για να γιγαντωθεί το ότι ο Δανός άργησε να αντιδράσει.
Το θέμα πλέον είναι αν μπορεί η ομάδα να κερδίσει την υπό διάλυση Ομόνοια και αν ο Κρίστιανσεν μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο για να συμβεί αυτό.