To Βατερλώ του Δώνη

Έγραφα πριν 18 μέρες ότι αππωθήκαμε λόγω Απόλλωνα αφού οι τότε δυο απρόσμενες ισοπαλίες του δημιούργησαν τη γνωστή επικίνδυνη ευφορία στον ΑΠΟΕΛ. Αυτή γιγαντώθηκε λόγω και των συνεχόμενων νικών μας και οδήγησε στο εξευτελιστικό 0-4. Είναι εξευτελιστικό λόγω του τρόπου με τον οποίο ήρθε και ο οποίος εξέθεσε την τεχνική ηγεσία και τους παίκτες του ΑΠΟΕΛ.

Ανεξαρτήτως τακτικής και 11αδας του Αυγουστή ήταν βέβαιο ότι ένα βαρύ αμυντικό δίδυμο (Μερκής – Μοράις) θα είχε θέματα οπότε η επιλογή αυτή του Δώνη ήταν καταδικαστική για την ομάδα.

Ακόμα και όταν έγινε το κακό και βρεθήκαμε πίσω στο σκορ με 0-3 η αντίδραση μας ήταν επικίνδυνη αφού το 3-5-2 έκανε την αμυντική γραμμή ακόμα πιο ευάλωτη στις κάθετες και τα overlaps του Απόλλωνα.

Για να το πούμε και διαφορετικά απαγορεύεται να ξηλώσεις  το λειτουργικό δίδυμο (Μοράις – Σόουζα) των αμυντικών χαφ για να στείλεις τον ένα στο κέντρο της άμυνας. Αντί αυτού ρισκάρει με το δεξί άκρο όπου βάζεις τον Αντωνίου και φροντίζεις να έχει βοήθειες επειδή θα στοχεύσουν προς αυτόν οι αντίπαλοι.

Μια άλλη προβληματική αντίληψη του προπονητή μας είναι ότι οι παίκτες μπορούν και πρέπει να είναι πολυεργαλεία. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια προσπαθεί ανεπιτυχώς να χωρέσει στην ίδια εντεκάδα τους Σαλάι, Ζαχίντ και Εμπεσίλιο. Αυτό αναγκάζει τον πρώτο να βολοδέρνει στο δεξί άκρο. Δεν είναι τυχαίο που είχε τυπική παρουσία τόσο με την Αεκ όσο και με τον Απόλλωνα…

Ο Δώνης είναι πολύ εγωιστής για να απολογηθεί στον ενικό και είναι για αυτό που ψες προτίμησε τον πληθυντικό. Ας ελπίσουμε ότι ο εγωισμός αυτός θα λειτουργήσει και παραγωγικά έτσι ώστε αυτός και το πολυπληθές επιτελείο του να αντιδράσουν σωστά.

Το προσβλητικό (σύμφωνα και με τη διοίκηση) 0-4 είναι καλή αφορμή να πούμε ότι ο  Δώνης έκανε και στους δυο προηγούμενους αγώνες με την Αελ και την Αεκ λανθασμένες επιλογές και λόγω συγκυριών δεν την πληρώσαμε.

Εννοείται ότι  βρεθήκαμε ξανά σε παρόμοια και πιο δύσκολη κατάσταση και αντιδράσαμε σωστά οπότε αυτό είναι το ζητούμενο και τώρα.