Ήταν κάτι παραπάνω από άβολο να βλέπουμε την ομάδα μας σε έναν ακόμα αγώνα να μην μπορεί καν να κρατήσει την μπάλα και να αμύνεται μαζικά και με κάθε τρόπο απέναντι στην ΑΕΛ.
Συνέβηκε και αυτό στα τελευταία στάδια του αγώνα και παρόλο που ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ο ΑΠΟΕΛ δεν είναι έτσι που μας έμαθε και τον θέλουμε. Είναι και ευρύτερο το θέμα αφού όπως σχολίασε ο Ντολ η ομάδα εδώ και ένα μήνα βρίσκεται στα κάτω της.
Ούτε αυτό μπορεί να θεωρηθεί παράξενο αφού όλες οι ομάδες περνούν περίοδο κάμψης αλλά και πάλι τίθεται ένα θέμα αφού οι παίκτες κατά τον Γερμανό προπονητή , βγάζουν όλα όσα θέλει στις προπονήσεις. Δεν το κάνουν όμως στους αγώνες.
Το rotation που επιχειρήθηκε στους αγώνες με το Παραλίμνι και την ΑΕΛ δεν βοήθησε αφού και πάλι είδαμε δυσκολία στον τρόπο ανάπτυξης και αμυντικά κενά.
Η δικαιολογία ότι όλοι σκέφτονται το Europa League δεν πείθει. Αν το έκαναν δεν θα αυτοκτονούσαν με την ανύπαρκτη Ντούντελανζ ενώ ο στόχος της πρόκρισης πλέον έχει απομακρυνθεί. Ασφαλώς και πρέπει να κυνηγήσουμε τις όποιες πιθανότητες αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνει εις βάρος του πρωταθλήματος.
Ιδιαίτερα φέτος που βλέπουμε το σκηνικό που έχει στηθεί από τον κάθε λογής χόχο.