Ο ΑΠΟΕΛ διαθέτει πλέον τη δεύτερη πιο παραγωγική επιθετική γραμμή μετά από αυτήν του Απόλλωνα ενώ οι διαφορές μεταξύ των υπόλοιπων ομάδων είναι οριακές αφού η Αεκ και η Ομόνοια έχουν πετύχει από 33 τέρματα (ένα λιγότερο από τον ΑΠΟΕΛ). Οι τελευταίοι δυο αγώνες έχουν σημαδευτεί από την τρομερή δυσκολία της ομάδας μας να κάνει γκολ τις ξεκάθαρες ευκαιρίες που τις παρουσιάστηκαν με τον Κρίστιανσεν να κάνει ειδική αναφορά σε αυτό.
Με αφορμή την εδώ και καιρό εξαγγελία των υπευθύνων ότι η ομάδα θα ενισχυθεί με επιθετικό τίθεται το ερώτημα αν υπάρχει πρόβλημα στο γκολ και πως αυτό θα λυθεί.
Η πρώτη ανάγνωση των αριθμών δείχνει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε και πως η δυσκολία στο να τελειώσουμε φάσεις οφείλεται στην έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης των παικτών που πρωταγωνιστούν στις συγκεκριμένες φάσεις.
Υπάρχει όμως και η πιο αναλυτική αξιολόγηση που σχετίζεται με την ικανότητα και ευχέρεια στο σκοράρισμα που έχει ή δεν έχει κάθε περιφερειακός επιθετικός. Πέρσι ο Εφραίμ έκανε ρεκορ καριέρας για παράδειγμα όπως επίσης και ο Σωτηρίου. Αυτό διασφαλίζει ότι θα συνεχίσουν και φέτος στο ίδιο μοτίβο; Πόσο τους βοήθησε η παρουσία παικτών που φέτος δεν είναι στο ρόστερ. Αναφερόμαστε στους Ντε Βινσέτι και Καβενάκι..
Ο Ντε Καμάργκο είναι μια αξιόπιστη επιθετική λύση αλλά δεν αρκεί αφού είναι ο μόνος στο υπάρχον ρόστερ που έχει ευχέρεια στο σκοράρισμα. Γίνεται πολύς λόγος για το ότι ο επιθετικός που θα αποκτηθεί πρέπει να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά των Σωτηρίου και Ντε Καμάργκο.
Γίνεται αντιληπτό ότι ο Κρίστιανσεν ψάχνει για έναν δημιουργικό και περιφερειακό επιθετικό τύπου Ατόρνο ή και Τρισκόφσκι. Σε κάθε περίπτωση όμως ο παίκτης που θέλουμε πρέπει να είναι ένας με καλά ποσοστά ευστοχίας στο σκοράρισμα.