Με το μισθολόγιο των παικτών να φτάνει στα 8.5 εκατομμύρια ευρώ και αυτό του πολυπληθέστατου προπονητικού τιμ να στρογγυλεύει το συνολικό payroll στα 9 εκατομμύρια, τίθεται το ερώτημα πως και με ποιες παρενέργειες θα γίνει η οποιαδήποτε ουσιαστική μείωση του.
Ο Πετρίδης εξάγγειλε ότι σε βάθος τριετίας το μισθολόγιο θα πρέπει να μειωθεί κατά 30%. Ο στόχος αυτός φαντάζει υπεραισιόδοξος αλλά αυτό που πρέπει να προβληματίσει τους υπεύθυνους είναι πως θα γίνει εφικτή η όποια μείωση. Η επιστροφή στο απολυταρχικό μοντέλο με πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τον Κετσπάγια δεν εγγυάται οικονομική εξυγίανση εκτός και αν ο προπονητής μας κάνει αυτό που δεν μπορέσαμε να κάνουμε ποτέ μέχρι σήμερα πλην ελαχίστων περιπτώσεων.
Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από το να βρίσκουμε και να φέρνουμε στον ΑΠΟΕΛ καλούς αλλά και φτηνούς παίκτες. Όσο καλό μάτι ή διασυνδέσεις και αν έχει ο Τιμούρ είναι προς το συμφέρον του ίδιου και της ομάδας να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός υποστήριξης του αφού είναι αδύνατο να έχει μάτια παντού.
Το ζητούμενο για τον ΑΠΟΕΛ είναι να μπορέσει να εντοπίσει τον επόμενο Πουρσαϊτίδη, Κοντή, Τρισκόφσκι και Μποαβεντούρα. Η ανάγκη μάλιστα ειναι να βρεθούν παίκτες με τα χαρακτηριστικά των πρώην μας μαζικά αφού δεν μας παίρνει αυτό να γίνει σε βάθος 4-5 μεταγραφικών περιόδων!
Ο Κετσπάγια ως προπονητής της Ανόρθωσης έδειξε να προτιμά δοκιμασμένες λύσεις επιλέγοντας παίκτες που αγωνίζονταν σε άλλες κυπριακές ομάδες ή ξένους για τους οποίους είχε προσωπική άποψη. Μετά από χρόνια απραξίας καλείται και πάλι να αρχίσει το χτίσιμο του δικού του ΑΠΟΕΛ και παρά τις δυσκολίες που έχει πάντα η χειμερινή μεταγραφική περίοδος είναι σημαντικό να έχει καλό ποσοστό επιτυχίας.