Το μαράζι του ΑΠΟΕΛιστα

Ζούμε ιστορικές στιγμές, παρόμοιες αλλά σίγουρα όχι τόσο σπουδαίες όπως αυτές όταν εξασφαλίσαμε την πρόκριση μας στα νοκ αουτ του Champions League. Και όμως μέσα στην καθημερινότητα των ιστορικών αυτών επιτευγμάτων πολλοί οπαδοί του ΑΠΟΕΛ χάνουν την μεγάλη εικόνα και συνεχίζουν να μουρμουρούν έως και να αποδομούν τους πρωταγωνιστές των επιτυχιών.

Ο ΑΠΟΕΛ σε μια χρονιά όπου πράγματι η μεταγραφική ενίσχυση κρίνεται προβληματική κατάφερε με την ολοκλήρωση της 5^ης αγωνιστικής να βρίσκεται στην κορυφή του ομίλου του και να έχει εξασφαλίσει την πρόκριση στους 32.

Αυτό το πέτυχε ο Κρίστιανσεν του οποίου οι αλλαγές πράγματι και εκ των υστέρων φάνηκε να κάνουν ακόμα πιο δύσκολο το έργο των παικτών που στο τέλος έχασαν από μια πιο οργανωμένη και αποφασισμένη Αστάνα. Για να χάσουμε όμως παρά την όποια προβληματική διαχείριση του Κρίστιανσεν έπρεπε να γίνουν παιδαριώδη λάθη από παίκτες.

Όλοι όμως παρά τα όποια στραβά τους είναι συντελεστές της επιτυχίας αλλά και αυτοί που πρέπει να πετύχουν όλα όσα απαιτούμε. Κατάκτηση πρωταθλήματος, νίκη ή ισοπαλία με Ολυμπιακό και υπέρβαση στη φάση των 32. Προσέξτε ότι είναι πράγματα που απαιτούμε και όχι απλά θα θέλαμε να συμβούν.

Πολλοί λένε ότι αυτό που μας κάνει διαφορετικούς ως ΑΠΟΕΛ είναι ακριβώς αυτή η θέληση για το τέλειο. Είναι αυτό που δεν αφήνει κανέναν να αρκεστεί με την εκάστοτε τελευταία επιτυχία αλλά και να αντιληφθεί το μέγεθος της. Είναι και κάτι επικίνδυνο αφού δεν υπάρχει το τέλειο στο ποδόσφαιρο, οπότε πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο εκάστοτε προπονητής μας θα κάνει λάθη, όπως και οι παίκτες.

Ο ΑΠΟΕΛ ακόμα και μέσα από τις λανθασμένες επιλογές διοικούντων, προπονητών και παικτών όχι απλά μεγαλώνει αλλά γιγαντώνεται. Αυτό καταδεικνύει η τελευταία δεκαετία.