Η ομάδα μας πάει από το κακό στο χειρότερο αφού δεν μπορεί να κάνει ούτε τα απαραίτητα. Παίζοντας με αριθμητικό πλεονέκτημα σχεδόν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο κατάφερε να χάσει από την Πάφο. Το αστείο πέναλτι δώρο του Ανουάρ στο 85 ήταν το επιστέγασμα μιας τραγικής απόδοσης που φέρει την υπογραφή του ανύπαρκτου κυριολεκτικά προπονητή μας.
Ο Ουζουνίδης δεν είναι τόσο κοιμισμένος όσο νομίζουν αρκετοί και δεν πρόκειται να κάνει τη χάρη στον άλλο ηθικό αυτουργό του καταντήματος, υποβάλλοντας την παραίτηση του.
Φανταζόμαστε ότι κανείς δεν έχει μούτρα να ζητήσει υπομονή από τον κόσμο ενώ θα είναι αλητεία αν στοχοποιηθούν και πάλι οι παίκτες, που ασφαλώς και έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης.
Ο ΑΠΟΕΛ βυθίζεται αφού τα λάθη της διοίκησης Πετρίδη είναι διαχρονικά τόσα πολλά που πλέον η κατάσταση δεν μπορεί να διορθωθεί άμεσα και με κινήσεις πανικού.
Η ήττα πάντως μας θέτει πολύ νωρίς εκτός σοβαρής διεκδίκησης του πρωταθλήματος αφού αυτό το έκτρωμα δεν πρόκειται να κερδίσει κανέναν από τους αγώνες με Ανόρθωση και Απόλλων που ακολουθούν.
Κίτρινες: Μπεν Σαχάρ, Ντε Βινσέτι (3η), Ανουάρ (3η)
ΑΠΟΕΛ
Σίλβα, Ζεράλδες, Ζόρζε, Σάντος (73΄ Γουίλερ), Νσούε, Ανουάρ, Ντε Βινσέντι, Ζαχίντ, Ατζίλι (46΄ Εφραίμ), Κλωναρίδης (64΄ Νούχιου), Μπεν Σαχάρ