Ο ΑΠΟΕΛ απέφυγε την ήττα αλλά τα όσα είδαμε στον αγώνα με τον Απόλλωνα στέλνουν ανησυχητικά μηνύματα ενόψει της συνέχειας. Η τριάρα επί της ΑΕΚ δεν μας έκανε υπερόμαδα, όπως ούτε και η προβληματική απόδοση στο χτεσινό αγώνα μας έκανε ομάδα της σειράς. Φάνηκε όμως με τον πιο έντονο τρόπο η εξάρτηση της ομάδας μας σε συγκεκριμένους παίκτες.
Η ελπίδα όλων ήταν να μην φανούν οι απουσίες των Ντε Βινσέτι και Γιαννιώτα αλλά αυτές έβγαζαν μάτια αφού έκαναν τον τρόπο ανάπτυξης του ΑΠΟΕΛ προβλεπτό και σχεδόν κουραστικό. Σαν να μην έφταναν αυτές προστέθηκε και αυτή του Μιλάνοφ οπότε η ομάδα είχε θέμα και στην άμυνα. Το πρόβλημα έγινε ακόμα πιο μεγάλο γιατί ούτε και η τριάδα στο κέντρο δούλεψε σωστά αφού ο Αρτύματας αυτή τη φορά δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί όπως έπρεπε.
Ο Κετσπάγια ξάφνιασε με τις αλλαγές του επιβεβαιώνοντας μας ότι έχει κάποιες ακραίες απόψεις για κάποια πράγματα. Η επιλογή του Αντωνιάδη ως πρώτη αλλαγή ενώ είχε στον πάγκο τους Στίλιτς, Αλωνεύτη ή ακόμα και τον Χαραλαμπίδη δείχνει ότι η θεωρήσει του είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την αντίστοιχη αρκετών οπαδών μας.
Ο ΑΠΟΕΛ είδε σε ακόμα έναν καθοριστικό αγώνα το διαιτητή να καταπίνει ένα καραμπινάτο πέναλτι και δικαιολογημένα φωνάζει αλλά δεν πρέπει να παραβλέψει και τις δικές του ανεπάρκειες που τον έφεραν μια ανάσα από την ήττα.