Το γινάτι του Τιμούρ

Δεν περίμενα την 30η αγωνιστική του πρωταθλήματος για να συνειδητοποιήσω ότι ο Κετσπάγια όπως και πολλοί άλλοι προπονητές έχουν εμμονές. Η απόφαση του να περάσει σαν αλλαγή τον Αντωνιάδη στη θέση του Βινίσιους προκάλεσε μια μικρή σεισμική δόνηση στην κερκίδα του πίσω του αφού ήταν μια έκτος ποδοσφαιρικής λογικής απόφαση.

Ήταν τέτοια αλλά ο Κετσπάγια αρνείται καν να το δει και το απέδειξε με το να καταπιαστεί από μια μικρή λεπτομέρεια. “Από το πρώτο άγγιγμα της μπάλας  από τον Αντωνιάδη δημιουργήθηκε ευκαιρία” είπε στη δημοσιογραφική του ο προπονητής μας. Πράγματι ο παίκτης αγωνιζόμενος ως αμυντικό χαφ πάλεψε αλλά είναι ψευδαίσθηση να αναμένει ακόμα και ο προπονητής μας ότι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα του προκύψει λαχείο.

Είναι δικαίωμα και σχεδόν υποχρέωση του Κετσπάγια να δουλέψει κάθε παίκτη έτσι ώστε να πάρει τα μέγιστα από αυτόν στην προσπάθεια για κατάκτηση το πρωταθλήματος αλλά έχει σημασία πότε γίνεται αυτό. Δεν μπορείς για παράδειγμα στον αγώνα που ισχυρίζεσαι ότι είναι ο πιο καθοριστικός να κάνεις πειράματα γιατί ο Αντωνιάδης στα χαφ ειναι πείραμα.

Προκύπτει όμως και το άλλο. Η επιλεκτική επιμονή και ευκαιρίες σε συγκεκριμένους παίκτες δημιουργεί θέματα. Ο καημένος ο Στίλιτς έχει βγάλει ρίζες στον πάγκο και ο χτεσινός αγώνας ήταν κομμένος ραμμένος στα μέτρα. Με τον Αρτύματα να μην μπορεί να αμυνθεί αλλά και να επιτεθεί και τον Βινίσιους να κάνει εύκολα λάθη, ο Βόσνιος μπορούσε να μπει στον αγώνα από το 46. Ο Κετσπάγια τον έβαλε στο 72 και σχεδόν περιπαικτικά μετά από ερώτηση αθλητιγκογράφου είπε δυο φορές “τον βάλαμε και τον Στίλιτς”.

Εννοείται ότι στον πάγκο ήταν και ο Αλωνεύτης και ο Χαραλαμπίδης. Το θυμίζω γιατί αν ο Κετσπάγια δεν θεωρεί ότι μπορεί να του δωσει ουσιαστικές βοήθειες ο Στίλιτς θα μπορούσε να επιστράτευσει και έναν εκ των δυο αφού και ο Βάντερ ήταν πάρων – απών.

Υπάρχει όμως θέμα και με τον Πιατκόφσκι. Ο Κετσπάγια ξέρει εδώ και μήνες ότι ο Πολωνός θα μείνει μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ξέρει επίσης εδώ και πολλές εβδομάδες ότι δεν μπορεί να υπολόγιζει τον Καβενάγκι αλλά και το ότι ο Ντε Βινσέτι δεν μπορεί να παίζει πάντα και σε όλες τις θέσεις. Παρόλα αυτά διαχειρίζεται τον Πιατκόφσκι με τρόπο που του δείχνει ότι δεν τον υπολογίζει κάτι που μεταφέρεται και στους συμπαίκτες του.

Η γραμμή που χωρίζει την αποτυχία από την επιτυχία εξακολουθεί να είναι πολύ λεπτή. Ο Κετσπάγια καλείται να διαχειριστεί σωστά το βαρύ φορτίο τις επόμενες εβδομάδες και όσο θα λείπει ο Ντε Βινσέτι .