Η πρώτη φράση που είπε, ως νέος πρόεδρος της FIFA ήταν “πρέπει να χτίσουμε γέφυρες. Όχι τοίχους”. Και όχι. Ουδείς εξεπλάγη με την επιλογή ενός cliché. Ο Gianni Infantino έχει να διαχειριστεί τη μεγαλύτερη κρίση που έχει ζήσει ποτέ η παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου -και απειλεί την ύπαρξη της. Έως ότου λοιπόν, παράξει έργο, θα αρκείται στα clichés.
O Sheikh Salman Bin Ibrahim προέβαλε ως το φαβορί για νέος πρόεδρος της FIFA, μέχρι την παραμονή της διαδικασίας που προέκυψε (καθόλου τυχαία) σκάνδαλο υπεξαίρεσης χρημάτων που είχε πάρει από την παγκόσμια ομοσπονδία, για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην Ασία. Κάπου εκεί, ο Gianni Infantino (πρόσωπο εξόχως γνωστό στον πλανήτη, από τις κληρώσεις της UEFA -ήταν μέσα σε όλες τις φωτογραφίες ως ο άρχων της διαδικασίας) έγινε μονόδρομος ως επιλογή των 209 ενώσεων/μελών -που επί της ουσίας ήταν 207, δεδομένης της τιμωρίας του Kuwait και της Indonesia, για να γίνει και ο 9ος αιρετός πρόεδρος, στα 112 χρόνια ζωής της FIFA. Το ρεκόρ κρατά ο Jules Rimet (33 χρόνια), ακολουθεί ο Joao Havelange (24 χρόνια) και τρίτος ήταν ο Sepp Blatter (17 χρόνια).
Ναι, ο Infantino έγινε και ο πρώτος μετά τον Blatter, ο οποίος… είχε λιώσει τον προεδρικό θώκο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Για να σας βοηθήσουμε, φανταστείτε τη FIFA ως δέντρο και σκεφτείτε… που έχουν φτάσει οι ρίζες του Ελβετού, σε όσα χρόνια έκανε κουμάντο, πριν τοποθετηθεί στο επίκεντρο σκανδάλων διαφθοράς που κατέστρεψαν το γόητρο, μαζί και ό,τι εκπροσωπούσε η ομοσπονδία -με το ποδόσφαιρο να περνά σε δεύτερη μοίρα. Ειρήσθω εν παρόδω, ο Infantino ήταν 5 χρόνων, όταν ο Blatter έπιασε για πρώτη φορά δουλειά στη FIFA.
Μια στάση εδώ, να σας πούμε πως… ο Blatter ήταν εκ των πρώτων που συνεχάρησαν τον Infantino για την εκλογή του. Και για να σας φτιάξω ακόμα περισσότερο το κέφι, τον χαρακτήρισε “άξιο αντικαταστάτη μου και ικανό να συνεχίσει τη δουλειά μου. Διαθέτει εμπειρία, ειδικότητα και διπλωματικές ικανότητες, όλες τις ποιότητες που χρειάζονται για να συνεχίσει τη δουλειά μου και να επαναφέρει τη σταθερότητα στη FIFA”. Οι… κακές γλώσσες εν τω μεταξύ, ήθελαν τον Blatter να στηρίζει τον συμπατριώτη του -στο παρασκήνιο-, με τον Michel Platini να σφυρίζει αδιάφορα. Πού κολλάει ο Γάλλος; Ο Infantino υπήρξε η σκιά του για διάστημα μεγαλύτερο της δεκαετίας. Αλλά να μην σας μπερδεύω. Ας το πάρουμε με τη σειρά.
Γεννήθηκε στις 23/3 του 1970 στην ίδια περιοχή της Ελβετίας, με τον Blatter, το Valais. Για την ακρίβεια, η γενέτειρα του (Brig) είναι σε απόσταση μικρότερη των 9 χιλιομέτρων από εκείνη του προκατόχου του. Κάπου εδώ, θα σου θυμίσω ότι και στην προεδρία της FIBA βρίσκεται Ελβετός, με τη λίστα αθλητικών οργανισμών που έχουν στην κεφαλή προϊόν της χώρας να είναι πολύ μεγαλύτερη και το λόγο να αφορά και το γεγονός ότι οι… έδρες των μεγαλύτερων διοικουσών αρχών των σπορ είναι επί αυτών των εδαφών. Φυσικά, υπάρχει πάντα και η προδιάθεση του έθνους που έχει για moto “δεν παίρνουμε θέση για προβλήματα άλλων, τα έχουμε καλά με όλους”.
Ο Infantino έχει διπλή υπηκοότητα (ελβετική και ιταλική), οπότε ως αντιλαμβάνεστε ανεβαίνει… ο πήχης σε επίπεδο διπλωματίας και φτάνει σε όρια παγκοσμίου ρεκόρ, αν λάβετε υπ όψιν σας πως έχει και πτυχίο νομικού (από το University of Fribourg). Στην εφορία, δηλώνει ως δεύτερη ειδικότητα αυτή της “ειδικού στην αθλητική διοίκηση”. Μιλά απταίστως πέντε γλώσσες (ιταλικά, γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά και ισπανικά), είναι παντρεμένος και έχει τέσσερα παιδιά.
Για χρόνια δούλευε ως σύμβουλος σε διάφορες διοικούσες αρχές του ποδοσφαίρου, στην Ιταλία, την Ισπανία και την Ελβετία. Ακολούθως έγινε γενικός γραμματέας στο International Center for Sport Studies (“ανεξάρτητο εκπαιδευτικό ίδρυμα, με αντικείμενο να παρέχει την κατανόηση της πολυπλοκότητας του σύγχρονου αθλητισμού, με στόχο τη βελτίωση της διοίκησης και του management όλων των σπορ. Έχει ως στόχο τη δημιουργία κοινότητας με διαρκή ανταλλαγή απόψεων μεταξύ όσων ασχολούνται με τη διοίκηση στον αθλητισμό, ώστε όλοι να μαθαίνουν από όλους και όλοι να γίνονται καλύτεροι”), στο University of Neuchâtel. Αυτό το πρόγραμμα δημιουργήθηκε το 1995, σε συνεργασία του Πανεπιστημίου με τη FIFA και την πόλη του Neuchâtel.
Είχε πρωταγωνιστήσει στις διαπραγματεύσεις, ώστε να αποφευχθεί το ποδοσφαιρικό Grexit, την εποχή που ο Σταύρος Κοντονής είχε θέσει ως πρόταση για το τέλος των σκανδάλων διαφθοράς και της βίας, το αυτοδιοίκητο του αθλήματος. Χειρίστηκε και το σκάνδαλο με τα στημένα ματς στην Τουρκία. Ήταν ο άμεσος συνεργάτης (ο εξ απορρήτου, το “δεξί χέρι” και… ακόμα περισσότερα) του Michel Platini. Δεν δίστασε μάλιστα, να δηλώσει πως επρόκειτο να αποσυρθεί από την UEFA, αν δεν άφηναν τον Γάλλο στην ησυχία του.
Δεν το έκανε και στη συνέχεια (μετά την ποινή που επιβλήθηκε στον Platini -του οκταετούς αποκλεισμού από ό,τι έχει σχέση με το ποδόσφαιρο) απέφυγε οτιδήποτε μπορούσε να τον συνδέσει με τον πρώην πρόεδρο της UEFA, ο οποίος είχε προκριθεί ως ο διάδοχος του Blatter. Δεν είχε εκδηλώσει ποτέ το παραμικρό ενδιαφέρον, για να ηγηθεί του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Στις 26/10 του 2015 είχε λάβει την ομόφωνη στήριξη της Ειδικής Επιτροπής της UEFA για να διεκδικήσει την προεδρία της FIFA. Ήταν η μέρα που κατέστη σαφές πως ο Γάλλος δεν μπορεί να διεκδικήσει την προεδρία. Εκείνος, αστειεύτηκε λέγοντας “κάναμε κλήρωση και βγήκε το όνομα μου”.
Επί των ημερών του στην UEFA (προσελήφθη το 2000, πέρασε από πολλές θέσεις και το 2009 έγινε γενικός γραμματέας), είχε ενεργό ρόλο στην επιβολή του Financial Fair Play, στη βελτίωση της εμπορικής στήριξης των εθνικών ενώσεων (ανεξάρτητα από το μέγεθος τους) και την εξέλιξη των διοργανώσεων σε κάθε επίπεδο του παιχνιδιού. Ήταν εκείνος που οραματίστηκε την αύξηση των ομάδων του Euro σε 24 (αρχής γενομένης από το 2016) και στη σύλληψη του UEFA Nations League, μαζί με το UEFA Euro 2020 που θα διεξαχθεί σε 13 χώρες
Ο προεκλογικός του αγώνας ήταν πολύ συγκεκριμένος, ως προς τις τοποθετήσεις του. Είχε διευκρινίσει πως ένα από τα ζητούμενα του θα είναι να αυξήσει τις ομάδες του World Cup από 32 σε 40 και να διαθέσει περισσότερα χρήματα για ανάπτυξη, σε κάθε έθνος. Σε ό,τι αφορά την αύξηση των ομάδων, 5 ομάδες θα ‘χει η Concacaf, 14 η UEFA, 5 η Conmebol, 7 η Caf, 6 η AFC, 1 η OFC και η σούμα αφορά επίσης, την οικοδέσποινα χώρα, συν μια που θα προκύπτει από αθλητικά κριτήρια. Κατέληξε στο ότι “40 από τις 209 ομάδες -όσα είναι τα μέλη/ενώσεις- είναι ποσοστό της τάξεως του 19%. Και είναι μικρό”. Το μεγαλύτερο ερωτηματικό είναι αν μπορέσει να κάνει ξανά αξιόπιστη τη FIFA, που βρίσκεται -550 εκατ. δολ. πίσω ως προς το “στόχο” εσόδων του τετραετούς κύκλου που είναι τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια, λόγω των τεράστιων δικαστικών εξόδων, των χορηγών που αποσύρθηκαν μετά τα σκάνδαλα και τη… χαλαρή ηθική των υπαλλήλων της ομοσπονδίας. Ιδού πώς σκοπεύει να το επιτύχει αυτό.
Ο τίτλος του manifesto του ήταν “Taking football forward”. Χρειάστηκε 40 σελίδες για να αναπτύξει το συλλογισμό του και για το τέλος άφησε τις 11 αρχές, βάσει των οποίων η FIFA θα μπορέσει να προχωρήσει προς τα εμπρός και μέσω των οποίων θα ενωθεί η ποδοσφαιρική κοινότητα. Τι θεωρεί λοιπόν, απαραίτητο; Σημειώστε, για να ξέρετε… τι θα γίνει και τι όχι -και πάντα να θυμάστε πως άλλο πράγμα είναι η προεκλογική εκστρατεία (σημειωτέον, η δική του στοίχισε 500.000 δολ. για να ταξιδέψει σε όλον τον πλανήτη και να πει όσα είχε να πει) και άλλο η θητεία, βεβαίως, βεβαίως.
1) Στρατηγική: Να δημιουργηθεί ένα νέο Κεντρικό Συμβούλιο, που θα διασφαλίζει την αύξηση των εκπροσώπων και θα αντικαταστήσει την Ειδική Επιτροπή της FIFA, ως στρατηγικό και εποπτικό σώμα.
2) Ο διαχωρισμός των δυνάμεων και των λειτουργιών: Να καθιερωθεί μια ξεκάθαρα προσδιορισμένη και ισορροπημένη δυναμική δομή, μεταξύ των αθλητικών-πολιτικών και των καθημερινών εκτελεστικών ρόλων, μέσα στη FIFA -μεταξύ του Συμβουλίου της FIFA και της διοίκησης.
3) Καλή διακυβέρνηση: Να καθιερωθεί όριο στη θητεία και να γίνει όποια άλλη μεταρρύθμιση χρειάζεται, για να φτάσουμε στην καλή διακυβέρνηση.
4) Διαύγεια: Να εφαρμοστεί αυστηρός και ανεξάρτητος έλεγχος, επί του τρόπου που διακινείται το χρήμα που αφορά τη FIFA, συμπεριλαμβανομένων δημοσίων αποκαλύψεων των μισθών για τα εκλεγμένα μέλη και τους υψηλά ιστάμενους, αλλά και να γίνει πιο ξεκάθαρη και διαυγής η διαδικασία δήλωσης υποψηφιοτήτων για τα World Cup της FIFA.
5) Ανεξαρτησία: Να συμπεριληφθούν ανεξάρτητες και σεβαστές φωνές, σε σχετικά “σώματα” ως ασφαλιστικοί μηχανισμοί, οι οποίες επιπροσθέτως θα διασφαλίσουν τα απαραίτητα συστήματα ελέγχου και ισορροπίας.
6) Ισονομία: Να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση και των 209 μελών/ενώσεων, μικρών ή μεγάλων, να δουλέψουμε όλοι μαζί για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου σε κάθε χώρα. Η FIFA χρειάζεται να διατηρήσει μια δημοκρατία, που θα ένα έναν κανόνα-κλειδί:
1 μέλος/ένωση = 2 φωνές: 1 φωνή ψήφου και 1 φωνή ελεύθερης έκφρασης.
7) Συμμετοχή: Να συμβουλεύεται η FIFA όλους τους προέδρους των μελών/ενώσεων, διεξοδικά, σε ειδικές στρατηγικές συναντήσεις, για να προσδιορίζονται οι προτεραιότητες της FIFA και των μελών/ενώσεων.
8) Ποικιλομορφία: Να αντανακλάται η πολυμορφία των μελών/ενώσεων της FIFA στο Συμβούλιο της FIFA και στη διοίκηση της FIFA.
9) Ομοψυχία: Όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να επεκταθεί και να αυξηθεί το αναπτυξιακό πρόγραμμα, με ξεκάθαρα, ειδικά σχεδιασμένα projects, που να ταιριάζουν στις ειδικές ανάγκες κάθε μέλους/ένωσης, ενώ θα διασφαλίζουν το υψηλότερο επίπεδο ελέγχου και συμμόρφωσης.
10) Μοντερνισμός: Να ακούγονται οι φωνές των παικτών, σε όλα τα ζητήματα του ποδοσφαίρου και να ξεκινήσει ανοιχτή διαβούλευση με όλους τους μετόχους, ως προς την περαιτέρω χρήση της τεχνολογίας στο παιχνίδι.
11) Εκπροσώπηση: Να αυξηθεί ο αριθμός των ομάδων στα World Cup, σε 40 με μεγαλύτερη παγκόσμια εκπροσώπηση, όπως και υπάρξει γενικότερη αύξηση συμμετοχής στο ποδόσφαιρο, σε όλα τα επίπεδα.
Μετά την εκλογή του, έγινε το πρώτο Έκτακτο Συνέδριο, επί των ημερών του και πέρασε από τα λόγια στις πράξεις, με τα μέλη να υπερψηφίζουν τον περιορισμό της θητείας όλων των μελών, στα 12 έτη -από το απεριόριστο που ήταν μέχρι χθες (26/2), με τη δωδεκαετία να μην είναι απαραίτητα συνεχής. Την ίδια ημέρα, η επιτροπή δεοντολογίας της FIFA επικύρωσε τη μείωση των ποινών από οκτώ σε έξι χρόνια για τους καθαιρεθέντες προέδρους της FIFA και της UEFA. Μην επαναλαμβανόμαστε ως προς τα ονόματα, έτσι; Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε είναι πως οι δικηγόροι του Platini ενημέρωσαν πως θα αναζητήσουν το δίκαιο του πελάτη τους στο CAS (ανώτατο δικαστήριο επίλυσης διαφορών στον αθλητικό χώρο).
“Δεν έχω ευρωπαϊκό όραμα, έχω όραμα που αφορά το ποδόσφαιρο. Θέλω να γίνω ο πρόεδρος όλων σας. Ταξίδεψα σε όλον τον πλανήτη για την προεκλογική εκστρατεία και θα συνεχίσω να το κάνω, γιατί θέλω να δουλέψω μαζί σας και να αποκαταστήσουμε την εικόνα της FIFA, να βάλουμε το ποδόσφαιρο ξανά στο επίκεντρο” διευκρίνισε ο νέος πρόεδρος, πριν σχολιάσει πως “όταν ηγείσαι ενός κυβερνώντος σώματος όπως είναι η UEFA, προφανώς και δεν είναι πολύ εύκολο να είσαι δημοφιλής. Οι φαν έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν άποψη, με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούν ως καλύτερο: αποδοκιμάζοντας τις ομάδες τους, τους αντιπάλους, ακόμα και τον ύμνο του Champions League. Δεν πρέπει να νιώθουμε προσβεβλημένοι από αυτό. Πρέπει να ζήσουμε με αυτό και να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα. Να αποδείξουμε στον κόσμο τι έχουμε στην καρδιά μας, δηλαδή το ποδόσφαιρο. Στόχος είναι να πείσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, όσους περισσότερους μπορούμε. Θέλω να επικεντρωθώ στο ποδόσφαιρο. Ήλθε η ώρα να γυρίσουμε σελίδα και να ξεκινήσουμε τη δουλειά. Να δουλέψουμε όλοι μαζί, να ασχοληθούμε με την εξέλιξη του αθλήματος, να μην κάνουμε πολιτικές, να μιλήσουμε για όσα μας ενοχλούν, όσα μας έκαναν κακό”.
Οι αλλαγές στις δομές… και στο χρήμα
Στο νέο Συμβούλιο της FIFA θα υπάρχουν 7 εκπρόσωποι της AFC (Asian Football Confederation), 7 της Confederation of African Football (CAF), 5 της Concacaf (Κεντρική και Βόρεια Αμερική, συν η Καραϊβική), 5 της CONMEBOL (South American Football Confederation), 3 της ΟFC (Ωκεανία) και 9 της UEFA. Όλοι θα εκπροσωπούνται από έναν αντιπρόεδρο και όλοι θα έχουν μέσα στα μέλη τουλάχιστον μια γυναίκα. Για να μη χάνεστε, η AFC και η CAF θα ‘χουν τρία επιπλέον μέλη και οι CSF με την Concacaf δύο επιπρόσθετα μέλη, σε σύγκριση με το προηγούμενο Συμβούλιο.
Βάσει των οικονομικών πλάνων που αφορούν την ανάπτυξη του σπορ, σε κάθε Ομοσπονδία, έχει δεσμευτεί “πολύ σημαντική αύξηση”, που έχει προσδιορίσει ως εξής:
5.000.000 δολ. σε τετραετές πλάνο, για κάθε μέλος/ένωση που θα επενδυθεί στα projects που αφορούν την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου.
40.000.000 δολ. σε τετραετές πλάνο σε κάθε ομοσπονδία, για επενδύσεις στα projects που αφορούν την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου.
1.000.000 δολ. σε τετραετές πλάνο, για τα έξοδα μετακίνησης σε μέλη/ενώσεις που τα χρειάζονται.
4.000.000 δολ. σε τετραετές πλάνο, για κάθε περιφερειακή ένωση που θα προορίζονται στην οργάνωση τουρνουά νέων, για αγόρια και κορίτσια.
Όλα τα παραπάνω θα ελέγχονται από μηχανισμούς και ως προς την διάθεση τους και ως προς το αποτέλεσμα των ενεργειών -ώστε να προκύπτει και η ανάλογη συνέχεια.
Για να μπορεί να “σώσει” τη FIFA (ο νομικός διευθυντής της UEFA, Scot Alasdair Bell παραδέχθηκε την Παρασκευή 26/2 ότι “αν δεν κάνει τις απαραίτητες αλλαγές, το μέλλον ολόκληρου του οργανισμού θα γίνει αβέβαιο) πρέπει να αποδείξει εμπράκτως και άμεσα πως εννοεί όσα έχει τάξει και αφορούν το διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων και το διαρκή έλεγχο όλων των στοιχείων, με την ανακοίνωση σχετικών εκθέσεων. Διαφορετικά, θα είναι πάντα ύποπτος για σκάνδαλα, που “έφαγαν” τους δυο προκατόχους του.
πηγή: sport24.gr