Η 13η Μαΐου πρέπει να γραφτεί στην ιστορία ως η μέρα όπου ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το 26ο πρωτάθλημα στην ένδοξη ιστορία του. Τα πρέπει (απαιτήσεις) είναι τόσα και τέτοια που πολλές φορές μας εμποδίζουν από το να αντιληφθούμε τα επιτεύγματα της ομάδας μας τα οποία και φέτος ήταν πολλά και σημαντικά.
Σήμερα στο ΓΣΠ οι παίκτες και ο προπονητής καλούνται να τελειώσουν τη δουλειά. Απέναντι τους θα έχουν τους παίκτες της Ομόνοιας οι οποίοι θα επιχειρήσουν να ανατρέψουν τα πλάνα μας. Το αν θα τα καταφέρουν ή όχι όμως δεν εξαρτάται από αυτούς αλλά από την παρουσία και απόδοση των δικών μας.
Οι τρεις προηγούμενες φετινές νίκες στέλνουν μηνύματα αλλά δεν αρκούν αφού τον ζητούμενο είναι η τέταρτη που θα φέρει και τον τίτλο.
Ζητούμενο το ορθόδοξο πλάνο
Ο Κρίστιανσεν δεν πρέπει να πειραματιστεί με τρόπο που να βραχυκυκλώσει την ομάδα όπως έγινε στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με την ΑΕΚ. Το γεγονός ότι ο Κάνιας έμεινε εκτός αποστολής θα επηρεάσει και ίσως υποβοηθήσει στο να δούμε ένα πλάνο όπου ο κάθε παίκτης θα αγωνιστεί στη φυσική του θέση.
Το δίδυμο Μοράις – Βινίσιους θα επανέλθει μετά από καιρό και όπως ισχύει πάντα έτσι και σήμερα η απόδοση τους θα είναι βαρόμετρο στην μάχη του κέντρου. Οι τέσσερις ακραίοι μέσοι είναι στη διάθεση του προπονητή και το ζητούμενο είναι κατά πόσο ο Εφραίμ μπορεί να παίξει βασικός με τις πιθανότητες να μην θεωρούνται πολλές. Με αυτά τα δεδομένα οι Γιαννιώτας και Αλωνεύτης θεωρούνται οι επικρατέστεροι.
Όσον αφορά το τακτικό πλάνο η άλλη καθοριστική απόφαση είναι κατά πόσο θα δούμε τον Μπαράλ βασικό ως παρτενέρ του Σωτηρίου ή αν θα προτιμηθεί το ενισχυμένο κέντρο με τον Μπερτόλιο σε ρόλο συνδετικού κρίκου.