Το δεύτερο δείγμα γραφής του «νέου» ΑΠΟΕΛ δεν ήταν τόσο ενθαρρυντικό όσο το πρώτο και ίσως δεν θα έπρεπε να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις αν θεωρήσουμε ότι μια αλλαγή προπονητή δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Η ομάδα μας είχε τρομερά κενά στη μεσοαμυντική της λειτουργία και η όλη προσέγγιση των παικτών δημιούργησε ερωτηματικά.
Ευτυχώς το γρήγορο γκολ της ισοφάρισης και το αγωνιστικό ανέβασμα έφερε τη νίκη οπότε ο σκοπός επιτεύχθηκε.
Η Ανόρθωση μας περιμένει με άγριες διαθέσεις στο κοτέτσι την Κυριακή οπότε η εικόνα του ΑΠΟΕΛ πρέπει να είναι πολύ διαφορετική. Η ακόμα μεγαλύτερη νευρικότητα που είδαμε με τον Ολυμπιακό όταν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ είναι ένα στοιχείο που δεν χαρακτηρίζει την ομάδα μας.
Ο Κόρε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες προτίμησε την ίδια ουσιαστικά εντεκάδα σε μια προσπάθεια να βγάλει συμπεράσματα. Ο Ντε Βισνέτι θέλει να κάνει τη διαφορά αλλά δυσκολεύεται αφάνταστα αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει προς το παρόν άλλη επιλογή από το να δοθεί χρόνος για να αποκτήσει ρυθμό και να βελτιωθεί.
Ο προπονητής μας έδειξε καλά αντανακλαστικά αποσύροντας τον Πάβλοβιτς στο ημίχρονο και βάζοντας στη θέση του τον πιο δραστήριο και ουσιαστικό εκτός περιοχής Χαλένιους. Το ότι είδε και δίκτυα στο τέλος είναι επίσης σημαντικό.