Η προδιαγραφόμενη προσθήκη του Λούκας Σόουζα για τον οποίο η επίσημη τοποθέτηση περιορίζεται στο απλό ενδιαφέρον δημιουργεί εύλογα ερωτήματα που σχετίζονται με το ευρύτερο πλάνο του ΑΠΟΕΛ.
Και αυτό γιατί με τα σημερινά δεδομένα φαίνεται να υπάρχει πληθώρα επιλογών σε συγκεκριμένες θέσεις και ανησυχητική εξάρτηση σε έναν παίκτη σε άλλες.
Αρχίζοντας από τη μεσαία γραμμή και πιο συγκεκριμένα από τα λεγόμενα αμυντικά χαφ βλέπουμε να υπάρχει ήδη υπερπληθυσμός με την παρουσία των Μοράις, Βινίσιους, Αρτυματά, Φαρίας και Εμπεσίλιο. Αν μάλιστα θεωρήσουμε ότι οι δυο πρώτοι έχουν σοβαρό προβάδισμα έναντι όλων των υπολοίπων αλλά και το ότι θα ενεργοποιηθεί η συμφωνία με τον Σόουζα τότε γίνεται αντιληπτό ότι τουλάχιστον ένας εκ των προαναφερθέντων θα αποχωρήσει!
Από την άλλη υπάρχει θέμα όσον αφορά τα δυο άκρα της άμυνας και κυρίως το δεξί αφού όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να ωραιοποιήσουν (επικοινωνιακά) το θέμα, είναι γεγονός ότι οι εναλλακτικές επιλογές αντι του Μιλάνοφ είναι λύσεις ανάγκης που δεν μπορούν να αντέξουν το χρόνο.
Πληθώρα επιλογών όμως υπάρχει στη θέση του τερματοφύλακα όπου μετά το δανεισμό του Μιχαήλ προσπαθούμε να στείλουμε κάπου και τον Ρομό, ενώ αν δυσκολευτεί και φέτος ο Μπερτόλιο δεν υπάρχει εναλλακτική παίκτη με δημιουργικές αρετές.
Οι ανισορροπίες που υπάρχουν φαίνεται να απασχολούν την αρμόδια επιτροπή και είναι για αυτό που τον επόμενο ένα μήνα θα γίνουν διορθωτικές κινήσεις.
Το πλάνο προβλέπει δύο τουλάχιστον μεταγραφές και αντίστοιχες αποδεσμεύσεις προκειμένου να υπάρξει ο αναγκαίος εξορθολογισμός στο ρόστερ.
Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι στο διάστημα αυτό να έρθουν τα αποτελέσματα που θα οδηγήσουν τον ΑΠΟΕΛ στους ομίλους.