Σέντρα στην Primera División!

PRIMERA DIVISIÓN: ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΙΤΛΟΙ & ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα (33) στην ιστορία της Primera División. Εδώ τρεις μεγάλες δόξες των “μερένγκες” το 1960. Από αριστερά, Φέρεντς Πούσκας, Χοσέ Σανταμαρία και Αλφρέδο Ντι Στέφανο (AP Photo/File)

Η Primera División είναι η σημαντικότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ισπανίας. Ιδρύθηκε το 1928, αν και νομιμοποιήθηκε ως επίσημος φορέας στις 10 Φεβρουαρίου του 1929, όταν και κατέκτησε τον τίτλο η Μπαρτσελόνα. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 διοργανώτρια αρχή είναι η LFP, (Liga de Fútbol Profesional), η Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου. Είναι γνωστή και ως η “Λίγκα των αστέρων” (La Liga de las Estrellas), αφού τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει σταθερά μεγάλο ποσοστό των κορυφαίων παικτών του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αν και φέτος υπέστη για πρώτη φορά μεγάλο πλήγμα με την αναχώρηση του Νεϊμάρ από τη Μπαρτσελόνα για την Παρί Σεν Ζερμέν. Ο βασικός χορηγός της διοργάνωσης από το 2008 μέχρι το 2016 ήταν η ισπανική τράπεζα BBVA (για αυτό το πρωτάθλημα ονομαζόταν Liga BBVA). Από πέρυσι όμως ο χορηγός άλλαξε, είναι πλέον η τράπεζα Santander, οπότε η επίσημη ονομασία του πρωταθλήματος είναι Liga Santander.

Η Primera División θεωρείται το πιο θεαματικό (μαζί με την Premier) πρωτάθλημα στον κόσμο, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πέντε κορυφαία της Ευρώπης και καταλαμβάνει την πρώτη θέση στον συντελεστή της UEFA (ο οποίος βγαίνει από τις επιδόσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις την τελευταία πενταετία), μπροστά από Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία και Γαλλία. Στα 87 χρόνια ύπαρξης της Πριμέρα, έχουν συμμετάσχει σε αυτήν 61 ομάδες (που φέτος θα γίνουν 62, αφού στη λίστα θα προστεθεί η Τζιρόνα). Από τις 61, μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα και η Αθλέτικ Μπιλμπάο έχουν πάρει μέρος σε όλες τις διοργανώσεις. Αυτοί οι τρεις σύλλογοι, μαζί με την Οσασούνα, είναι οι μοναδικοί που διατηρούν μέχρι σήμερα τον χαρακτήρα Αθλητικών Οργανισμών που ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στα μέλη τους, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους που είναι Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες και ανήκουν στους μετόχους τους.

Ο Αντόνι Θουμπιθαρέτα είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία της Primera División, έχοντας αγωνιστεί σε 622 παιχνίδια της ισπανικής Λίγκας.

Από τις 61 ομάδες που αγωνίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην Πριμέρα, μόνο 9 κατάφεραν να κατακτήσουν τον τίτλο. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η “βασίλισσα” με 33 πρωταθλήματα και ακολουθούν Μπαρτσελόνα με 24, Ατλέτικο Μαδρίτης με 10, Αθλέτικ Μπιλμπάο με 8, Βαλένθια με 6, Ρεάλ Σοθιεδάδ με 2, ενώ από έναν τίτλο έχουν κατακτήσει Μπέτις, Σεβίγια και Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Ο μεγαλύτερος αριθμός συνεχόμενων κατακτήσεων του τίτλου είναι το “πέντε” και ανήκει στη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία το έχει πετύχει δυο φορές, την πρώτη την εποχή των θρυλικών “ye-yé” (1961-65) και τη δεύτερη την εποχή της περίφημης “Quinta del Buitre” (1986-90). Το μοναδικό γήπεδο στο οποίο είχαν γίνει αγώνες των 82 πρώτων πρωταθλημάτων της Πριμέρα, ήταν το ιστορικό “Σαν Μαμές”, η έδρα της Αθλέτικ Μπιλμπάο, που κατεδαφίστηκε μόλις ολοκληρώθηκε η σεζόν 2012/13. Στη διάρκεια της σεζόν 2016-17, ο μέσος όρος προσέλευσης θεατών στα γήπεδα της Primera ανήλθε στους 27.641, με πρώτη τη Μπαρτσελόνα (77.034) και δεύτερη τη Ρεάλ Μαδρίτης (68.028).

Η Primera División έχει 20 ομάδες στο πρωτάθλημά της. Μέχρι φέτος, οι τρεις πρώτες έπαιρναν απευθείας το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League, ενώ η τέταρτη πήγαινε στα πλέι οφ, για να διεκδικήσει από εκεί την είσοδό της στα γκρουπ του ChL. Η πέμπτη και η έκτη πήγαιναν στους ομίλους του Europa League και στην περίπτωση που το Κύπελλο Ισπανίας κατέληγε σε μια από τις έξι πρώτες, τότε άνοιγε ακόμα μια θέση στα πλέι οφ του Europa League για την έβδομη της βαθμολογίας (όπως έγινε με την Αθλέτικ Μπιλμπάο). Από του χρόνου όμως, όλα αυτά δεν θα ισχύουν πλέον, αφού η UEFA έχει προχωρήσει σε αλλαγές. Έτσι λοιπόν, όταν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα του 2017/18, οι τέσσερις πρώτες ομάδες θα περάσουν απευθείας στους ομίλους του Champions League, η πέμπτη στους ομίλους του Europa League και η έκτη στα πλέι οφ του Europa League. Κάτι που σημαίνει ότι η πρώτη τετράδα θα είναι κυριολεκτικά “χρυσοφόρα”.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΙΝΗ ΣΕΖΟΝ (2016/17)

Οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης φτάνουν στην Plaza de Cibeles για να πανηγυρίσουν μαζί με τους φιλάθλους τους την κατάκτηση του πρωταθλήματος της σεζόν 2016/17

Η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν η ομάδα που κατέκτησε την περσινή Primera Divisón, φτάνοντας έτσι στον 33ο τίτλο της ιστορίας της. Οι “μερένγκες” πήραν προβάδισμα στην κούρσα, αλλά οι διαφορές με την Μπαρτσελόνα ήταν συνεχώς μικρές. Οι “μπλαουγκράνα” είχαν αρκετές ευκαιρίες να προσπεράσουν στη βαθμολογία στη διάρκεια της χρονιάς, αλλά συνήθως απαντούσαν στις γκέλες της Ρεάλ, με δικές τους γκέλες! Η ομάδα του Ζιντάν εκμεταλλεύτηκε πρωτίστως το βάθος στο ρόστερ, που της έδωσε αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις για να ξεπεράσει τις δυσκολίες, φτάνοντας τελικά στην κορυφή της Λίγκας για πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια. Πίσω από τις δυο πρώτες, είχαμε μάχες σε τέσσερα διαφορετικά μέτωπα.

Το ένα, ανάμεσα στην Ατλέτικο και τη Σεβίγια για την κατάκτηση της τρίτης θέσης και την αποφυγή των πλέι οφ του Champions League, με νικήτρια την ομάδα του Τσόλο. Το δεύτερο μέτωπο είχε πρωταγωνίστριες τις Βιγιαρεάλ, Ρεάλ Σοθιεδάδ και Αθλέτικ, για τις θέσεις του Europa League. Στη συνέχεια είχαμε έξι ομάδες στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, από την Εσπανιόλ με τους 56 βαθμούς, μέχρι τη Θέλτα με τους 45, που δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ούτε κινδύνευσαν. Και τέλος είχαμε τη μάχη της παραμονής ανάμεσα σε επτά ομάδες, η οποία κρίθηκε με τον υποβιβασμό των Σπόρτινγκ Χιχόν, Οσασούνα και Γρανάδα. Ακολουθεί ο πίνακας με την τελική βαθμολογία των 20 ομάδων στην περσινή σεζόν (θέση / ομάδα / νίκες, ισοπαλίες, ήττες / γκολ υπέρ-κατά / βαθμοί).

Η ΤΕΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2016/17

Ο Λέο Μέσι της Μπαρτσελόνα ήταν ο πρώτος σκόρερ στο περσινό πρωτάθλημα (2016/17) της Primera División με 37 τέρματα (AP Photo/Manu Fernandez)

01. Real Madrid 29-6-3 (106-41) 93 β. / Όμιλοι CHL

02. FC Barcelona 28-6-4 (116-37) 90 β. / Όμιλοι CHL

03. Atlético Madrid 23-9-6 (70-27) 78 β. / Όμιλοι CHL

04. Sevilla 21-9-8 (69-49) 72 β. / Πλέι οφ CHL

05. Villarreal 19-10-9 (56-33) 67 β. / Όμιλοι CHL

06. Real Sociedad 19-7-12 (59-53) 64 β. / Όμιλοι CHL

07. Athletic Bilbao 19-6-13 (53-43) 63 β. / Πλέι οφ EUL

08. Espanyol 15-11-12 (49-50) 56 β.

09. Alavés 14-13-11 (41-43) 55 β.

10. Eibar 15-9-14 (56-51) 54 β.

11. Málaga 12-10-16 (49-55) 46 β.

12. Valencia 13-7-18 (56-65) 46 β.

13. Celta Vigo 13-6-19 (53-69) 45 β.

14. Las Palmas 10-9-19 (53-74) 39 β.

15. Real Betis 10-9-19 (41-64) 39 β.

16. Deportivo 8-12-18 (43-61) 36 β.

17. Leganés 8-11-19 (36-55) 35 β.

18. Sporting Gijón 7-10-21 (42-72) 31 β. / Υποβιβασμός

19. Osasuna 4-10-24 (40-94) 22 β. / Υποβιβασμός

20. Granada 4-8-26 (30-82) 20 β. / Υποβιβασμός

PRIMERA DIVISIÓN, ΣΕΖΟΝ 2017/18

Οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης ποζάρουν με το ισπανικό Σούπερ Καπ, το οποίο κατέκτησαν στις 17/8, απέναντι στη Μπαρτσελόνα (AP Photo/Francisco Seco)

ΤΑ ΦΑΒΟΡΙ: Τα φαβορί για την κατάκτηση της φετινής Λίγκας είναι και πάλι η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα, οι “συνήθεις ύποπτοι” δηλαδή, αφού τα τελευταία 13 χρόνια, ο τίτλος δεν κατέληξε σε μια από τις δύο μόνο μια φορά (Ατλέτικο, 2014). Η διαφορά δυναμικότητας συνεχίζει να είναι τεράστια σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον διεκδικητή και όλα δείχνουν ότι θα πάμε σε μια ακόμα παράσταση για δυο ρόλους. Η Ρεάλ ξεκινάει σίγουρα με ένα σημαντικό προβάδισμα, αφού είναι δουλεμένη και έτοιμη ομάδα, με ακόμα πιο ενισχυμένο ρόστερ σε σχέση με πέρυσι και μια λειτουργία μέσα στον αγωνιστικό χώρο που συχνά αγγίζει το τέλειο. Η Μπαρτσελόνα από την άλλη, έχει χάσει πολύτιμο χρόνο, τόσο με τη διαχείριση της υπόθεσης Νεϊμάρ, όσο και με τις κινήσεις ενίσχυσης. Ο Βαλβέρδε δεν είχε τον χρόνο να μοντάρει την ομάδα και ακόμα περιμένει τους νέους παίκτες που θα έρθουν, ελπίζοντας ότι θα είναι εγνωσμένης αξίας και θα προσφέρουν. Αν καταφέρει να περιορίσει βαθμολογικές απώλειες στο ξεκίνημα, τότε θα δούμε ακόμα μια μεγάλη μάχη στην ισπανική Λίγκα, ανάμεσα σε “μερένγκες” και “μπλαουγκράνα”.

ΤΑ ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ: Σε αυτή την κατηγορία χωράει μόνο μια ομάδα, η Ατλέτικο Μαδρίτης. Όσο και αν υπάρχουν άλλες φιλόδοξες ομάδες, καμία δεν διαθέτει ούτε το ρόστερ, ούτε τη διάρκεια για να μπορέσει να μπει σφήνα στους δυο “μεγάλους” του ισπανικού ποδοσφαίρου. Αντίθετα, η Ατλέτι μπορεί και το έχει αποδείξει. Όχι μόνο επειδή το 2014 πήρε τον τίτλο, αλλά και γιατί έχει δείξει ότι πραγματικά το πιστεύει. Ο Τσόλο Σιμεόνε έχει “ατσαλώσει” την ψυχολογία των παικτών του και οι “ροχιμπλάνκος” είναι ικανοί να εκμεταλλευτούν τα στραβοπατήματα είτε της Ρεάλ, είτε της Μπάρτσα. Σε όλα αυτά θα προσθέσουμε και το καινούργιο γήπεδο, που σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τον σύλλογο και πιθανότατα θα δώσει μια άλλη δυναμική στην ομάδα για τους εντός έδρας αγώνες.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ: Η μοναδική ελληνική παρουσία στη φετινή Liga, είναι ο Δημήτρης Σιόβας που αγωνίζεται στη Λεγανές. Στο ισπανικό πρωτάθλημα βρίσκουμε δυο προπονητές με ελληνικό παρελθόν, τους Ερνέστο Βαλβέρδε (Μπαρτσελόνα) και Μίτσελ (Μάλαγα), αμφότερους πρώην του Ολυμπιακού. Υπάρχουν αρκετοί ξένοι παίκτες με ελληνική θητεία, που βρίσκονται πλέον στην Πριμέρα: ο Μουμπάρακ Γουακάσο (ΠΑΟ) και ο Αλεκσάνταρ Κατάι (ΟΣΦΠ, ΟΦΗ, Πλατανιάς) στην Αλαβές, ο Ρομπέρτο (ΟΣΦΠ) και ο Μιγκέλ Τόρες (ΟΣΦΠ) στη Μάλαγα, ο Χουάν Κάλα (ΑΕΚ) και ο Βιτορίνο Αντούνες (Πανιώνιος) στη Χετάφε, ο Κίκε Σόλα (Λεβαδειακός) στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, ο Αλέις Βιδάλ (Πανθρακικός) στη Μπαρτσελόνα, ο Ερνάν Πέρες (ΟΣΦΠ) και πιθανότατα ο Ντίντακ Βιλά (ΑΕΚ) στην Εσπανιόλ, ο Σέρχιο Αραούχο (ΑΕΚ) στην Λας Πάλμας, ο Ναμπίλ Ελ Ζαρ (ΠΑΟΚ) στη Λεγανές και ο Αλμπέρτο ντε λα Μπέγια (ΟΣΦΠ) στη Ρεάλ Σοθιεδάδ.

ΟΙ 20 ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2017/18

Ας περάσουμε τώρα να δούμε αναλυτικά τις 20 ομάδες που θα πάρουν μέρος στη φετινή Primera División. Η σειρά είναι σύμφωνα με τη θέση που κατέλαβαν στο περσινό πρωτάθλημα.

* Οι μεταγραφικές κινήσεις των ομάδων είναι ενημερωμένες μέχρι το βράδυ της 17ης Αυγούστου.

1. REAL MADRID CF – ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (1902)

Ο Τεό Ερναντέζ αποκτήθηκε από την Ατλέτικο για να ενισχύσει το αριστερό άκρο της άμυνας της Ρεάλ Μαδρίτης

– Παρατσούκλια: “Οι μερένγκες” (los Merengues)

– Πρόεδρος: Florentino Pérez

– Προπονητής: Zinedine Zidane (3η σεζόν)

– Έδρα: “Estadio Santiago Bernabéu”, χωρητικότητα 81.044, Μαδρίτη

– Περίοδος 2016-17: Θέση 1η  

– Ποιοι ήρθαν: Vinicius (Flamengo), Ceballos (Betis), Theo Hernández (Atletico)

– Ποιοι έφυγαν: Mascarell (Eintracht), Danilo (Manchester City), Burgui (Alaves), Pepe (Besiktas), Mariano (Lyon), Coentrao (Sporting Lisbon), James (Bayern), Morata (Chelsea)

Η Ρεάλ Μαδρίτης ιδρύθηκε το 1902 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 33 πρωταθλήματα και 19 Κύπελλα Ισπανίας. Επίσης, 12 Champions League και 2 Κύπελλα UEFA. Η ομάδα κατέκτησε πέρυσι το πρωτάθλημα (και το Champions League) και φέτος ξεκινάει ως το μεγάλο φαβορί για να επαναλάβει την περσινή της επιτυχία. Ο Ζιντάν έχει δουλέψει πολύ και σε βάθος το ρόστερ, κάνει πετυχημένο rotation, ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τον πάγκο με μεταγραφικές κινήσεις (Τεό, Θεμπάγιος) και έχει πετύχει αυτοματισμούς και ποικιλία παιχνιδιού που παραπέμπουν στο υψηλότατο επίπεδο, τόσο σε θέαμα όσο και σε ουσία. Οι στόχοι θα είναι και πάλι οι γνωστοί: εγχώριοι τίτλοι και Champions League, στην ουσία δηλαδή, διατήρηση των κεκτημένων. Η σεζόν ξεκίνησε επιτυχημένα, αφού η ομάδα κατέκτησε τόσο το ευρωπαϊκό, όσο και το ισπανικό Σούπερ Καπ.

2. FC BARCELONA – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (1899)

Ο Παουλίνιο αποκτήθηκε από την Κουανγκτσόου Έβεργκραντ για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή της Μπαρτσελόνα (AP Photo/Manu Fernandez)

– Παρατσούκλια: “Μπλαουγκράνα” (Blaugrana)

– Πρόεδρος: Josep Maria Bartomeu

– Προπονητής: Ernesto Valverde (1η σεζόν)

– Έδρα: “Camp Nou”, χωρητικότητα 99.354, Βαρκελώνη

– Περίοδος 2016-17: Θέση 2η  

– Ποιοι ήρθαν: Βαλβέρδε (προπονητής), Nelson Semedo (Benfica), Deulofeu (Everton), Paulinho (Guangzhou Evergrande)

– Ποιοι έφυγαν: Mathieu (Sporting Lisbon), Masip (Valladolid), Neymar (PSG)

Η Μπαρτσελόνα ιδρύθηκε το 1899 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 24 πρωταθλήματα και 29 Κύπελλα Ισπανίας. Επίσης, 5 Champions League, 3 Κύπελλα UEFA και 4 Κύπελλα Κυπελλούχων. Η ομάδα πέρυσι τερμάτισε δεύτερη (καλύτερη επίθεση), πληρώνοντας κυρίως την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων στον πάγκο. Έφυγε ο Λουίς Ενρίκε και στη θέση του ήρθε ο Βαλβέρδε. Η υπόθεση του Νεϊμάρ πήγε (πολύ) πίσω όλο τον έτσι κι αλλιώς πολύ κακό σχεδιασμό, αφού έχουν αργήσει να γίνουν οι μεταγραφικές κινήσεις, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και το δέσιμο των καινούργιων που θα έρθουν, με τους παλιούς. Με την αναχώρηση του Νέι, η ομάδα μπαίνει σε μια νέα εποχή, ίσως και σύστημα παιχνιδιού. Ο Txingurri πρέπει να αποφύγει τις απώλειες στο ξεκίνημα και από εκεί και μετά οι στόχοι θα είναι οι ίδιοι: επιστροφή στην κορυφή της Πριμέρα και της Ευρώπης.

3. ATLÉTICO MADRID – ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (1903)

Ο Βιτόλο αποκτήθηκε από τη Σεβίγια για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή της Ατλέτικο Μαδρίτης από τον ερχόμενο Ιανουάριο

– Παρατσούκλια: “Οι ερυθρόλευκοι” (los rojiblancos)

– Πρόεδρος: Enrique Cerezo

– Προπονητής: Diego Simeone (7η σεζόν)

– Έδρα: “Wanda Metropolitano”, χωρητικότητα 67.703, Μαδρίτη

– Περίοδος 2016-17: Θέση 3η  

– Ποιοι ήρθαν: Vitolo (Sevilla) * Η Ατλέτικο είναι τιμωρημένη από την FIFA και δεν έχει δικαίωμα να κάνει μεταγραφές. Ο Βιτόλο αποκτήθηκε από τη Σεβίγια, αλλά δόθηκε δανεικός για 6 μήνες στην Λας Πάλμας και θα αγωνιστεί με την Ατλέτικο από τον Ιανουάριο του 2018

– Ποιοι έφυγαν: Velazquez (Getafe), Mensah (Kasimpasa), Santos Borre (River Plate), Kranevitter (Zenit), Tiago (αποσύρθηκε), Baptistao (Espanyol), Cerci (Hellas Verona), Theo (Real Madrid), Moreira (Braga), Manquillo (Newcastle), Diogo Jota (Wolverhampton), Amath (Getafe)

Η Ατλέτικο Μαδρίτης ιδρύθηκε το 1903 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 10 πρωταθλήματα και 10 Κύπελλα Ισπανίας. Επίσης, 2 Europa League και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων. Η ομάδα τερμάτισε πέρυσι τρίτη (καλύτερη άμυνα), διατηρώντας μια θαυμαστή σταθερότητα τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ευρώπη. Φέτος δεν έγιναν μεταγραφές, αφού η Ατλέτι είναι τιμωρημένη από τη FIFA, από την άλλη όμως διατήρησε το ρόστερ ως είχε, χωρίς καμία απώλεια, αφού κατάφερε να κρατήσει και τον Γκριεζμάν. Το ότι δεν ενισχύθηκε, θα εξισορροπηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δυναμική που θα δώσει το καινούργιο γήπεδο. Ο σύλλογος μπαίνει σίγουρα σε μια νέα εποχή και ο Τσόλο θα εκμεταλλευτεί τον ενθουσιασμό των φιλάθλων στα εντός έδρας παιχνίδια. Πρώτος στόχος η τετράδα και μια ακόμα καλή πορεία στο Champions League. Αν παρουσιαστεί ευκαιρία για κάτι καλύτερο στη Λίγκα, οι “ροχιμπλάνκος” θα είναι εκεί.

4. SEVILLA FC – ΣΕΒΙΓΙΑ (1890)

Ο Κολομβιανός Λουίς Μουριέλ αποκτήθηκε από την Σαμπντόρια για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή της Σεβίγια

– Παρατσούκλια: “Οι Νερβιονένσες” (los Nervionenses)

– Πρόεδρος: Jose Castro Carmona

– Προπονητής: Eduardo Berizzo (1η σεζόν)

– Έδρα: “Ramón Sánchez Pizjuán”, χωρητικότητα 42.714, Σεβίλλη

– Περίοδος 2016-17: Θέση 4η  

– Ποιοι ήρθαν: Berizzo (προπονητής), Pizarro (Tigres), Corchia (Lille), Kjaer (Fenerbahce), Banega (Inter), Muriel (Sampdoria), Nolito (Manchester City), Navas (Manchester City)

– Ποιοι έφυγαν: Nasri (Manchester City), Vietto (Atletico), Kranevitter (Atletico), Jovetic (Inter), Tremoulinas (ελεύθερος), Iborra (Leicester), Vitolo (Las Palmas), Rami (Marseille), Mariano (Galatasaray), Diego Gonzalez (Malaga), Juan Muñoz (Almeria)

Η Σεβίγια ιδρύθηκε το 1890 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 1 πρωτάθλημα και 5 Κύπελλα Ισπανίας. Επίσης, 5 Europa League. Μια ακόμα ομάδα που μπαίνει σε νέα εποχή, για τελείως διαφορετικούς όμως λόγους από την Ατλέτικο. Οι “Νερβιονένσες” καλούνται πλέον να πορευτούν χωρίς τον θαυματουργό αθλητικό τους διευθυντή Μόντσι, που έπειτα από πολλά χρόνια έφυγε από τον σύλλογο με προορισμό τη Ρόμα. Τον πάγκο ανέλαβε ο Μπερίσο, η ομάδα ενισχύθηκε σημαντικά (Νάβας, Νολίτο, Μουριέλ κλπ) και ο βασικός στόχος θα είναι μια θέση στην πρώτη τετράδα, μαζί με μια καλή πορεία στην Ευρώπη.

5. VILLARREAL CF – ΒΙΓΙΑΡΕΑΛ (1923)

Ο Πάμπλο Φορνάλς αποκτήθηκε από τη Μάλαγα για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή της Βιγιαρεάλ

– Παρατσούκλια: “Το κίτρινο υποβρύχιο” (el submarino amarillo)

– Πρόεδρος: Fernando Roig

– Προπονητής: Fran Escribá (2η σεζόν)

– Έδρα: “Estadio de la Cerámica”, χωρητικότητα 24.890, Βιγιαρεάλ

– Περίοδος 2016-17: Θέση 5η  

– Ποιοι ήρθαν: Enes Unai (Manchester City), Andres Fernandez (Oporto), Semedo (Sporting Lisbon), Fornals (Malaga), Bacca (Milan)

– Ποιοι έφυγαν: Adrian (Oporto), Jose Angel (Oporto), Santos Borre (Atletico Madrid), Pedraza (Getafe), Espinoza (Boca Juniors), Afif (Kas Eupen), J. Dos Santos (LA Galaxy), Soldado (Fenerbahce)

Η Βιγιαρεάλ ιδρύθηκε το 1923 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Ένα μεγάλο παράδειγμα σταθερότητας από μια μικρή επαρχιακή ομάδα, που όμως φροντίζει κάθε χρόνο να βρίσκεται ψηλά (4η, 6η & 6η την προηγούμενη τριετία, από τότε που επέστρεψε στην Πριμέρα). Το “υποβρύχιο” πάλεψε πέρυσι για την τέταρτη θέση του ChL, δεν τα κατάφερε, αλλά δεν άφησε και τους Βάσκους (Σοθιεδάδ & Αθλέτικ) που την καταδίωκαν, να την φτάσουν. Συνέχισε και φέτος με προσεκτικές μεταγραφικές κινήσεις και ο στόχος της παραμένει ο ίδιος. Να διατηρηθεί στις ευρωπαϊκές θέσεις και αν μπορέσει, να προσπαθήσει για την υπέρβαση που λέγεται τετράδα. Δύσκολη αποστολή, αλλά όχι αδύνατη για τη Βιγιαρεάλ.

6. REAL SOCIEDAD – ΡΕΑΛ ΣΟΘΙΕΔΑΔ (1909)

Ο Βέλγος Αντνάν Γιανουζάι αποκτήθηκε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή της Ρεάλ Σοθιεδάδ

– Παρατσούκλια: “Οι κυανόλευκοι” (Txuriurdin)

– Πρόεδρος: Jokin Aperribay

– Προπονητής: Eusebio Sacristán (3η σεζόν)

– Έδρα: “Anoeta”, χωρητικότητα 32.000, Σαν Σεμπαστιάν

– Περίοδος 2016-17: Θέση 6η  

– Ποιοι ήρθαν: Diego Llorente (Real Madrid), Januzaj (Manchester United)

– Ποιοι έφυγαν: Hector (Alaves), Ervias (Eibar), Babic (Ερυθρός Αστέρας), Zaldua (Leganes), Yuri (PSG), Granero (Espanyol), Bergara (Getafe), Bardaji (Huesca), David Concha (Barcelona B)

Η Ρεάλ Σοθιεδάδ ιδρύθηκε το 1909 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 2 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Η ομάδα τερμάτισε τέταρτη, στην καλύτερη θέση της τελευταίας τετραετίας (9η, 12η, 7η) και επανήλθε στην Ευρώπη. Ο Εουσέμπιο συνεχίζει την καλή δουλειά, έχει σταθεροποιήσει την ομάδα σε μονοψήφια νούμερα και συνεχώς ανεβαίνει στον πίνακα. Λίγες κινήσεις ενίσχυσης μέχρι τώρα, αλλά σημαντικές (Ντιέγο Γιορέντε, Γιανουζάι) και ο στόχος θα είναι ο ίδιος, η παραμονή δηλαδή σε ευρωπαϊκές θέσεις.

7. ATHLETIC BILBAO – ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ (1898)

Ο Κούκο Θιγάντα (αριστερά) διαδέχτηκε τον Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο της Αθλέτικ. Εδώ, με τον πρόεδρο Γιόσου Ουρούτια, στην επίσημη παρουσίασή του

– Παρατσούκλια: “Τα λιοντάρια” (los leones)

– Πρόεδρος: Josu Urrutia

– Προπονητής: José Ángel Ziganda (1η σεζόν)

– Έδρα: “San Mamés”, χωρητικότητα 53.289, Μπιλμπάο

– Περίοδος 2016-17: Θέση 7η  

– Ποιοι ήρθαν: Ziganda (προπονητής)

– Ποιοι έφυγαν: Elustondo (Atletico Nacional), Iraizoz (Girona), Remiro (Huesca), Unai Lopez (Rayo Vallecano)

Η Αθλέτικ ιδρύθηκε το 1898 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 8 πρωταθλήματα και 23 Κύπελλα Ισπανίας. Νέα εποχή και για την Μπιλμπάο, μόνο όμως σε ότι αφορά το όνομα. Ο Βαλβέρδε έφυγε μετά από 4 απολύτως πετυχημένα χρόνια και τον διαδέχτηκε ο Κούκο Θιγάντα, ο οποίος θα συνεχίσει στην ίδια ακριβώς φιλοσοφία. Η ομάδα δεν έχει κάνει ακόμα μεταγραφές (είναι δεδομένη η δυσκολία λόγω της ιδιαιτερότητας της Αθλέτικ), το ρόστερ όμως παραμένει το ίδιο, επίσης και ο στόχος, η κατάκτηση δηλαδή μιας ευρωπαϊκής θέσης.

8. RCD ESPANYOL – ΕΣΠΑΝΙΟΛ (1900)

Ο Εστέμπαν Γρανέρο (αριστερά) αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Σοθιεδάδ για να ενισχύσει το κέντρο της Εσπανιόλ, ενώ ο Σέρχιο Γκαρθία ήρθε από την Αλ Ραγιάν για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή των “περικίτος”

– Παρατσούκλια: “Τα παπαγαλάκια” (los periquitos)

– Πρόεδρος: Chen Yansheng

– Προπονητής: Quique Sánchez Flores (2η σεζόν)

– Έδρα: “Estadi Cornellá El Prat”, χωρητικότητα 40.500, Βαρκελώνη

– Περίοδος 2016-17: Θέση 8η  

– Ποιοι ήρθαν: Diego Lopez (Milan), Granero (Real Sociedad), Naldo (Krasnodar), Piatti (Valencia), Sergio Garcia (Al Rayyan), Mario Hermoso (Real Madrid Castilla), Naldo (Krasnodar)

– Ποιοι έφυγαν: Ruben Duarte (Alaves), Diego Reyes (Oporto), Jose Antonio Reyes (ελεύθερος), Victor Alvarez (ελεύθερος), Jordan (Eibar), Caicedo (Lazio), Mamadou (Kas Eupen), Roberto Jimenez (Malaga), Rober Correa (Cadiz), Paco Montañes (ελεύθερος)

Η Εσπανιόλ ιδρύθηκε το 1900 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 4 Κύπελλα Ισπανίας. Ο Κίκε Σάντσεθ Φλόρες έκανε πολύ καλή δουλειά στην πρώτη του χρονιά και η ομάδα τερμάτισε για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια σε μονοψήφια θέση (13η, 10η, 14η & 13η τα προηγούμενα χρόνια), αρκετά κοντά και στην Ευρώπη. Οι κινήσεις ενίσχυσης είναι προσεκτικές (Ντιέγο Λόπεθ, Πιάτι) και αν τους βγουν, θα μπορέσουν να πετύχουν τον στόχο τους, που θα είναι η σταθεροποίηση της ομάδας στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα.

9. DEPORTIVO ALAVÉS – ΑΛΑΒΕΣ (1921)

Ο Ρουμπέν Σομπρίνο αποκτήθηκε από την Μάντσεστερ Σίτι για να ενισχύσει την επίθεση της Αλαβές (ο παίκτης αγωνιζόταν από πέρυσι ως δανεικός στη βασκική ομάδα) (AP Photo/Alvaro Barrientos)

– Παρατσούκλια: “η δοξασμένη” (el glorioso)

– Πρόεδρος: Alfonso Fernández de Trocóniz

– Προπονητής: Luis Zubeldía (1η σεζόν)

– Έδρα: “Mendizorroza”, χωρητικότητα 19.840, Βιτόρια

– Περίοδος 2016-17: Θέση 9η  

– Ποιοι ήρθαν: Zubeldia (προπονητής), Burgui (Real Madrid), Ruben Duarte (Espanyol), Enzo Zidane (Castilla), Ruben Sobrino (Manchester City), Tomas Pina (Brugge), Rodrigo Ely (Milan), Hector (Real Sociedad), Pedraza (Villarreal), Maripan (Universidad Catolica de Chile), Wakaso (Παναθηναϊκός), Sivera (Valencia)

– Ποιοι έφυγαν: Toquero (Zaragoza), Raul Garcia (Leganes), Kiko Femenia (Watford), Marcos Llorente (Real Madrid), Deyverson (Levante), Camarasa (Levante), Theo (Atletico), Ortola (Barcelona), Edgar Mendez (Cruz Azul), Juanan Entrena (NK Rude), Cristian Glauder (NK Rude), Sergio Llamas (Real Union)

Η Αλαβές ιδρύθηκε το 1921 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Η ομάδα ήταν μια από τις μεγάλες εκπλήξεις της περασμένης σεζόν, της πρώτης στην Πριμέρα μετά από απουσία δέκα ετών! Ο Μαουρίσιο Πελεγκρίνο, πριν αναχωρήσει για την Πρέμιερ, έκανε φανταστική δουλειά και η Αλαβές τερμάτισε στην 9η θέση, φτάνοντας παράλληλα μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου! Έγινε μεγάλο ανακάτεμα στο ρόστερ, αποκτήθηκαν πολλοί παίκτες και μένει να δούμε αν ο Θουμπελδία θα καταφέρει να την διατηρήσει στην πρώτη δεκάδα.

10. SD EIBAR – ΕΪΜΠΑΡ (1940)

Ο Πάουλο Ολιβέιρα αποκτήθηκε από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας για να ενισχύσει το κέντρο της άμυνας της Έιμπαρ (AP Photo/Alik Keplicz)

– Παρατσούκλια: “Οι οπλοποιοί” (los armeros)

– Πρόεδρος: Amaia Gorostiza

– Προπονητής: José Luis Mendilibar (3η σεζόν)

– Έδρα: “Estadio Municipal de Ipurua”, χωρητικότητα 7.083, Έιμπαρ

– Περίοδος 2016-17: Θέση 10η  

– Ποιοι ήρθαν: Yoel (Valencia), Ivan Alejo (Alcorcon), Charles (Malaga), Dmitrovic (Alcorcon), Jordan (Espanyol), Jose Angel (Oporto), Paulo Oliveira (Sporting Lisbon)

– Ποιοι έφυγαν: Hervias (Valladolid), Adrian (Malaga), Lejeune (Newcastle), Luna (Levante), Mauro Dos santos (Leganes), Pere Milla (Numancia), Unai Elgezabal (Numancia)

Η Έιμπαρ ιδρύθηκε το 1940 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη του περσινού πρωταθλήματος, με τον Μεντιλίμπαρ να βάζει τη σφραγίδα του στις εμφανίσεις των Βάσκων. Η ομάδα τερμάτισε 10η που είναι και η καλύτερη θέση που έχει πάρει ποτέ στην τριετή ιστορία της στην Πριμέρα (18η & 14η την προηγούμενη διετία). Έγιναν προσεκτικές κινήσεις ενίσχυσης και ο στόχος θα είναι η παραμονή στο μέσον της βαθμολογίας και η αποφυγή κινδύνων.

11. MÁLAGA CF – ΜΑΛΑΓΑ (1904)

Ο Ρομπέρτο αποκτήθηκε από την Εσπανιόλ για να υπερασπιστεί την εστία της Μάλαγα μετά την αναχώρηση του Καμενί για την Φενέρμπαχτσε

– Παρατσούκλια: “Οι γαύροι” (boquerones)

– Πρόεδρος: Abdullah Al Thani

– Προπονητής: Míchel (2η σεζόν)

– Έδρα: “La Rosaleda”, χωρητικότητα 30.044, Μάλαγα

– Περίοδος 2016-17: Θέση 11η  

– Ποιοι ήρθαν: Adrian (Eibar), Paul Baysse (Nice), Borja Baston (Swansea), Andres Prieto (Espanyol B), Roberto Jimenez (Espanyol), Cenk Gonen (Galatasaray), Kuzmanovic (Basel), Cecchini (Banfield), Diego Gonzalez (Sevilla B), Juankar (Braga)

– Ποιοι έφυγαν: Demichelis (αποσύρθηκε), Duda (ελεύθερος), Charles (Eibar), Boyko (Besiktas), Jose Rodriguez (Mainz), Kameni (Fenerbahce), Sandro (Everton), Camacho (Wolfsburg), Ochoa (Standard Liege), Horta (Braga), Fornals (Villarreal), Mikel Villanueva (Cadiz), Michael Santos (Sporting Lisbon)

Η Μάλαγα ιδρύθηκε το 1904 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Η ομάδα τερμάτισε ενδέκατη, που είναι μεν αξιοπρεπής, αλλά πολύ μακριά από το σχετικά πρόσφατο παρελθόν με την 4η θέση του 2012 και τη μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία μέχρι τα προημιτελικά του Champions League. Ο Μίτσελ ανακάτεψε κι αυτός αρκετά το ρόστερ, πήρε παίκτες και ο στόχος του θα είναι, αν δεν καταφέρει να ανεβάσει κάποιες θέσεις την ομάδα, τουλάχιστον να τη διατηρήσει στα περσινά (άνετα) επίπεδα.

12. VALENCIA CF – ΒΑΛΕΝΘΙΑ (1919)

Ο Σιμόνε Τζάτζα (δεξιά) αποκτήθηκε από τη Γιουβέντους για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή της Βαλένθια (ο παίκτης αγωνιζόταν από τον περασμένο Ιανουάριο ως δανεικός στους “τσε”)

– Παρατσούκλια: “Οι Τσε” (los Che)

– Πρόεδρος: Anil Murthy

– Προπονητής: Marcelino García Toral (1η σεζόν)

– Έδρα: “Mestalla”, χωρητικότητα 49.500, Βαλένθια

– Περίοδος 2016-17: Θέση 12η  

– Ποιοι ήρθαν: Marcelino (προπονητής), Orellana (Celta), Maksimovic (Astana), Zaza (Juventus), Neto (Juventus)

– Ποιοι έφυγαν: Negredo (Besiktas), Munir (Barcelona), Mario Suarez (Guizhou), Mangala (Manchester City), Siqueira (Atletico), Yoel (Eibar), Piatti (Espanyol), Enzo Perez (River Plate), Matt Ryan (Brighton), Aderlan Santos (Sao Paulo), Bakkali (Deportivo), Diego Alves (Flamengo)

Η Βαλένθια ιδρύθηκε το 1919 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 6 πρωταθλήματα και 7 Κύπελλα Ισπανίας. Επίσης, 1 Κύπελλο UEFA και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων. Μετά τις άστοχες επιλογές προπονητών την τελευταία διετία, κυρίως των Νέβιλ και Πραντέλι, η διοίκηση αποφάσισε να πάρει έναν κανονικό κόουτς, τον Μαρθελίνο, έτσι ώστε η ομάδα να επανέλθει εκεί όπου την έχουμε συνηθίσει. Οι δυο 12ες θέσεις πέρυσι και πρόπερσι, είναι τα χειρότερα πλασαρίσματα των “Τσε” τις τελευταίες τρεις δεκαετίες! Κινήσεις λίγες και προσεκτικές μέχρι τώρα (Τζάτζα, Νέτο) και στόχος η ολική επαναφορά, που σημαίνει τουλάχιστον μια ευρωπαϊκή θέση και ει δυνατόν, παρουσία ακόμα και στην τετράδα.

13. CELTA DE VIGO – ΘΕΛΤΑ (1923)

Ο Χόθαμπεδ αποκτήθηκε από τη Φούλαμ για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή της Θέλτα (ο παίκτης αγωνιζόταν ως δανεικός από τον περασμένο Ιανουάριο στους “Κέλτες”)

– Παρατσούκλια: “Οι μικροί Κέλτες” (los Celtiñas)

– Πρόεδρος: Carlos Mouriño

– Προπονητής: Juan Carlos Unzué (1η σεζόν)

– Έδρα: “Balaídos”, χωρητικότητα 29.000, Βίγκο

– Περίοδος 2016-17: Θέση 13η  

– Ποιοι ήρθαν: Juan Carlos Unzué (προπονητής), Jozabed (Fulham), Maxi Gomez (Defensor Sporting), Lobotka (Nordsjaelland)

– Ποιοι έφυγαν: Alvaro Lemos (Lens), Planas (Girona), Orellana (Valencia), Bongonda (Trabzonspor), Madinda (Αστέρας Τρίπολης), Borja Fernandez (Reus), Rossi (ελεύθερος), Señe (Cultural Leonesa)

Η Θέλτα ιδρύθηκε το 1923 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Ο Μπερίσο ολοκλήρωσε το πέρασμά του από τους “Κέλτες” με τη χειρότερη θέση της τριετίας (6η & 8η πιο πριν), αλλά και δεύτερο σερί ημιτελικό στο Κύπελλο. Καινούργιος κόουτς ο Ουνθουέ, λίγες και προσεκτικές μεταγραφικές κινήσεις μέχρι τώρα και στόχος η επιστροφή στα μονοψήφια νούμερα του βαθμολογικού πίνακα.

14. UD LAS PALMAS – ΛΑΣ ΠΑΛΜΑΣ (1949)

 Καλέρι και Τολέδο στην επίσημη παρουσίασή τους από την Λας Πάλμας. Οι δυο Αργεντίνοι αποκτήθηκαν για να ενισχύσουν το κέντρο και την επίθεση της Unión Deportiva.

– Παρατσούκλια: “η αθλητική ένωση” (la Unión Deportiva)

– Πρόεδρος: Miguel Ángel Ramírez

– Προπονητής: Manolo Márquez (1η σεζόν)

– Έδρα: “Estadio Gran Canaria”, χωρητικότητα 33.111, Λας Πάλμας

– Περίοδος 2016-17: Θέση 14η  

– Ποιοι ήρθαν: Manolo Márquez (προπονητής), Vitolo (Sevilla), Ximo Navarro (Almeria), Jonathan Calleri (Deportivo Maldonado), Leandro Chichizola (Spezia Calcio), Hernan Toledo (Fiorentina)

– Ποιοι έφυγαν: Jese (PSG), Angel Motoro (Granada), Javi Varas (Granada), Livaja (ΑΕΚ), Helder Lopes (ΑΕΚ), Roque Mesa (Swansea), Hector Figueroa (Toledo), Mateo Garcia (Osasuna), Tyronne (Tenerife), Leo Ramirez (Llagostera), Boateng (Eintracht)

Η Λας Πάλμας ιδρύθηκε το 1949 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Την τελευταία διετία που βρίσκεται ξανά στην Πριμέρα (μετά από 13χρονη απουσία), οι νησιώτες δεν τα έχουν πάει καθόλου άσχημα. Πέρυσι, στη 14η θέση, ανησύχησαν λίγο, χωρίς όμως να καρδιοχτυπήσουν. Ο Σετιέν έφυγε για την Μπέτις και ανέλαβε ο Μάρκεθ. Και εδώ έχουν γίνει προσεκτικές και “μετρημένες” κινήσεις (Καλέρι, Τολέδο, Βιτόλο) και στόχος θα είναι η εξασφάλιση της παραμονής όσο πιο νωρίς γίνεται.

15. REAL BETIS BALOMPIÉ – ΜΠΕΤΙΣ (1907)

Ο Βίκτορ Καμαράσα αποκτήθηκε από τη Λεβάντε για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή της Μπέτις

– Παρατσούκλια: “Οι πράσινοι και λευκοί” (los verdiblancos)

– Πρόεδρος: Ángel Jaro

– Προπονητής: Quique Setién (1η σεζόν)

– Έδρα: “Benito Villamarín”, χωρητικότητα 60.720, Σεβίλλη

– Περίοδος 2016-17: Θέση 15η  

– Ποιοι ήρθαν: Quique Setién (προπονητής), Sergio Leon (Osasuna), Camarasa (Levante), Tello (Barcelona), Baragan (Middlesbrough), Jordi Amat (Swansea), Guardado (PSV), Feddal (Alaves), Boudebouz (Montpellier), Javi Garcia (Zenit)

– Ποιοι έφυγαν: Pacheco (Getafe), Piccini (Sporting Lisbon), Ruben Pardo (Real Sociedad), Donk (Galatasaray), Manu Herrera (ελεύθερος), Portillo (Getafe), Digard (ελεύθερος), Alex Martinez (Granada), Cejudo (Wanderers Sidney), Petros (Sao Paulo), Alex Alegria (Levante), Bruno Gonzalez (Getafe), Ceballos (Real Madrid), Ruben Castro (Guizhou), Jonas Martin (Strasbourg), Jose Carlos (Lorca)

Η Μπέτις ιδρύθηκε το 1907 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Η πάλαι ποτέ αγαπημένη ομάδα όλων των Ισπανών τη δεκαετία του ’90 επί Λορένθο Σέρα, διανύει μια παρατεταμένη περίοδο παρακμής τα τελευταία χρόνια. Πέρυσι, στη δεύτερη σεζόν μετά την άνοδο στην Πριμέρα, η Μπέτις άλλαξε τρεις προπονητές (Πογέτ, Βίκτορ Σάντσεθ και Τρουχίγιο, τερματίζοντας τελικά στη 15η θέση. Ο Κίκε Σετιέν που ανέλαβε τον πάγκο, έκανε μεγάλο ξεκαθάρισμα στο ρόστερ, πήρε παίκτες (Καμαράσα, Γουαρδάδο, Μπουντεμπούζ) και ο στόχος του θα είναι να επαναφέρει την ομάδα όσο πιο κοντά γίνεται στις μονοψήφιες θέσεις.

16. DEPORTIVO LA CORUÑA – ΝΤΕΠΟΡΤΙΒΟ (1906)

Ο Γκιγέρμε (αριστερά) αποκτήθηκε από την Ουντινέζε για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή της Ντεπορτίβο (ο παίκτης αγωνιζόταν δανεικός από πέρυσι στην ομάδα της Κορούνια)

– Παρατσούκλια: “Σούπερ Ντέπορ” (super Depor)

– Πρόεδρος: Tino Fernández

– Προπονητής: Pepe Mel (2η σεζόν)

– Έδρα: “Abanca Riazor”, χωρητικότητα 32.912, Κορούνια

– Περίοδος 2016-17: Θέση 16η  

– Ποιοι ήρθαν: Bakkali (Valencia), Fede Valverde (Castilla), Guilherme (Udinese), Gerard Valentin (Nastic), Schar (Hoffenheim), Carles Gil (Aston Villa), Adrian Lopez (Oporto)

– Ποιοι έφυγαν: Rober Pier (Levante), Oriol Riera (Western Sydney Wanderers), Kakuta (Hebei China), Joselu (Stoke City), German Lux (River Plate), Ola John (Benfica), Laure (Alcorcon), Pablo Insua (Schalke), Fajr (Getafe), Alex Bergantiños (Sporting Lisbon)

Η Ντεπορτίβο ιδρύθηκε το 1906 και μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Η ομάδα από τότε που επέστρεψε στην Πριμέρα το 2014, παίζει επί μια τριετία συνεχώς με τη “φωτιά” (16η, 15η, 16η). Ο Πέπε Μελ που την ανέλαβε πέρυσι στα μέσα Φεβρουαρίου, την έσωσε και φέτος ελπίζει να την οδηγήσει σε πιο ασφαλή “ύδατα”. Και εδώ έγινε σημαντικό ανακάτεμα στο ρόστερ, αποκτήθηκαν κάποιοι παίκτες και στόχος είναι η παραμονή από νωρίς, μακριά από κινδύνους της τελευταίας στιγμής.

17. CD LEGANÉS – ΛΕΓΑΝΕΣ (1928)

Ο Δημήτρης Σιόβας αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό για να ενισχύσει την άμυνα της Λεγανές (ο παίκτης αγωνιζόταν ως δανεικός από τον περασμένο Ιανουάριο στην ομάδα της Μαδρίτης)

– Παρατσούκλια: “Οι αγγουράδες” (Pepineros)

– Πρόεδρος: María Victoria Pavón

– Προπονητής: Asier Garitano (5η σεζόν)

– Έδρα: “Estadio Municipal de Butarque”, χωρητικότητα 10.954, Λεγανές

– Περίοδος 2016-17: Θέση 17η  

– Ποιοι ήρθαν: Dos Santos (Eibar), Raul Garcia (Alaves), Zaldua (Real Sociedad), Tito (Granada), Σιόβας (Ολυμπιακός), Gumbau (Barcelona B), Ruben Perez (Granada), Cuellar (Sporting Gijon), Javi Eraso (Athletic), Champagne (Club Olimpo de Bahia), Ezequiel Muñoz (Genova)

– Ποιοι έφυγαν: Herrerin (Athletic), Unai Lopez (Athletic), Marin (Villarreal), Insua (Deportivo), Machis (Granada), Samu (Kazan), Luciano (Corinthians), Bueno (Oporto), Victor Diaz (Granada), Alberto Martin (Granada)

Η Λεγανές ιδρύθηκε το 1928 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Η ομάδα στην πρώτη σεζόν της ιστορίας της στην Πριμέρα, μπορεί να ήρθε 17η, αλλά πέτυχε τον στόχο της που δεν ήταν άλλος από την παραμονή. Αποκτήθηκαν αρκετοί παίκτες, με σημαντικότερη μεταγραφή την αγορά του Δημήτρη Σιόβα από τον Ολυμπιακό. Ο στόχος και φέτος θα είναι φυσικά η σωτηρία.

18. LEVANTE UD – ΛΕΒΑΝΤΕ (1909)

Ο Ένις Μπάρντι αποκτήθηκε από την Ουίπεστ για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή της Λεβάντε

– Παρατσούκλια: “Οι βάτραχοι” (Les granotes)

– Πρόεδρος: Quico Catalán

– Προπονητής: Juan Muñiz (2η σεζόν)

– Έδρα: “Ciutat de Valéncia”, χωρητικότητα 26.354, Βαλένθια

– Περίοδος 2016-17: Θέση 1η στην Segunda División (απευθείας άνοδος)

– Ποιοι ήρθαν: Luna (Eibar), Bardhi (Ujpest), Alex Alegria (Betis), Rober Pier (Deportivo), Cheick Doukoure (Metz), Ivi Lopez (Sevilla Atletico), Emmanuele Boateng (Moreirense)

– Ποιοι έφυγαν: Montañes (Espanyol), Juan Muñoz (Sevilla), Abraham (Zaragoza), Camarasa (Betis), Victor Casadesus (Tenerife), Deyverson (Palmeiras), Javier Espinosa (Granada), Ruben Garcia (Sporting Gijon), Saveljich (Albacete)

Η Λεβάντε ιδρύθηκε το 1909 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Η ομάδα υποβιβάστηκε το 2016 στην Segunda, όμως ο Χουάν Μουνίθ την επανέφερε πέρυσι με τη μια στην Primera και μάλιστα ως πρωταθλήτρια. Λίγες και προσεκτικές κινήσεις και εδώ (Ντουκουρέ, Μπαρντί) και φυσικά στόχος θα είναι η παραμονή από νωρίς.

19. GIRONA FC – ΤΖΙΡΟΝΑ (1930)

Ο Ντάγκλας Λουίζ (αριστερά) αποκτήθηκε από την Μάντσεστερ Σίτι για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή της Τζιρόνα (AP Photo/Dolores Ochoa)

– Παρατσούκλια: “Οι ερυθρόλευκοι” (Blanquivermells)

– Πρόεδρος: Delfí Geli

– Προπονητής: Pablo Machín (5η σεζόν)

– Έδρα: “Montilivi”, χωρητικότητα 13.500, Τζιρόνα

– Περίοδος 2016-17: Θέση 2η στην Segunda División (απευθείας άνοδος)   

– Ποιοι ήρθαν: Iraizoz (Athletic), Bernardo Espinosa (Middlesbrough), Jose Aurelio Suarez (Barcelona B), Douglas Luiz (Manchester City), Carles Planas (Celta), Stuani (Middlesbrough), Boulaya (Bastia), Pablo Maffeo (Manchester City), Aleix Garcia (Manchester City), Marlos Moreno (Manchester City), Marc Muniesa (Stoke City)

– Ποιοι έφυγαν: Cifu (Malaga), Mojica (Rayo Vallecano), Longo (Inter), Pablo Mari (Manchester City), Richy Alavarez (αποσύρθηκε), Felipe Sanchon (ελεύθερος), Ruben Alcaraz (Almeria), Cristian Herrera (Lugo), Juan Camara (Barcelona), Sebastian Coris (Osasuna), Carles Mas (Olot), Rene (Almeria), Fran Sandaza (Al Ahli Doha), David Oliveros (Lleida), Vivi (UCAM Murcia)

Η Τζιρόνα ιδρύθηκε το 1930 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Μετά από 87 χρόνια, η ομάδα ανέβηκε πέρυσι για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Primera. Όπως είναι προφανές, η φετινή σεζόν θα είναι μια μεγάλη γιορτή τόσο για τους παίκτες όσο και για τους φιλάθλους των Καταλανών. Έγινε μεγάλο ξεκαθάρισμα στο ρόστερ, αποκτήθηκαν έμπειροι παίκτες (Ιραϊθόθ, Εσπινόσα, Στουάνι), ανάμεσά τους και 4 δανεικοί από την Μάντσεστερ Σίτι! Μοναδικός στόχος η παραμονή.

20. GETAFE CF – ΧΕΤΑΦΕ (1983)

Ο Αμάτ (δεξιά) αποκτήθηκε από την Ατλέτικο Μαδρίτης για να ενισχύσει την επιθετική γραμμή της Χετάφε

– Παρατσούκλια: “Οι μπλε” (los azulones)

– Πρόεδρος: Mario Medina

– Προπονητής: José Bordalás (2η σεζόν)

– Έδρα: “Coliseum Alfonso Pérez”, χωρητικότητα 17.393, Χετάφε

– Περίοδος 2016-17: Θέση 3η στη Serie B (άνοδος στα μπαράζ)  

– Ποιοι ήρθαν: Portillo (Betis), Chuli (Almeria), Pacheco (Betis), Alvaro Jimenez (Real Madrid Castilla), Angel Rodriguez (Zaragoza), Bruno Gonzalez (Betis), Markel Bergara (Real Sociedad), Fajr (Deportivo), Manojlovic (Ερυθρός Αστέρας), Djene (Sint Truidense), Antunes (Dinamo Kiev), Arambarri (Boston River), Emiliano Velazquez (Atletico Madrid), Emiliano Martinez (Arsenal), Shibasaki (Tenerife), Amath (Atletico Madrid), Mathias Olivera (Atenas de San Carlos)

– Ποιοι έφυγαν: Yoda (Almeria), Feltscher (Zaragoza), Van den Bergh (Greuther Furth), Castillon (Racing de Avellaneda), Paul Anton (Dinamo Bucarest), David Fuster (αποσύρθηκε), Stefan (Sporting Lisbon), Peña (ελεύθερος), Alberto Garcia (Rayo Vallecano), Faurlin (Cruz Azul), Emi Buendia (Cultural Leonesa)

Η Χετάφε ιδρύθηκε το 1983 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει ούτε πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο Ισπανίας. Δώδεκα χρόνια μετά την άνοδό τους το 2004 στην Primera για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι “αθουλόνες” υποβιβάστηκαν το 2016 στη Segunda, όμως 12 μήνες αργότερα επέστρεψαν και πάλι στην πρώτη κατηγορία από τα πλέι οφ ανόδου (είχε σκοράρει και ο Φουστέρ). Έχει γίνει τεράστιο ανακάτεμα και εδώ στο ρόστερ, αποκτήθηκαν (μέχρι τώρα) 17 παίκτες και ο στόχος θα είναι η παραμονή από νωρίς.

πηγή:sport24.gr