Σχετικά με τις επενδύσεις

Ο ΑΠΟΕΛ τα τελευταία χρόνια είχε την οικονομική ευχέρεια λόγω των εσόδων από τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς ομίλους να κάνει επενδύσεις διαφόρων ειδών και κυρίως σε νεαρούς παίκτες.

Με αφορμή την είδηση ότι η ομάδα μας έκανε και φέτος τη συνηθισμένη πλέον κίνηση φέρνοντας έναν ακόμα Βραζιλιάνο (Italo de Carvalho) τον οποίο θα στείλει όπως και σε άλλες περιπτώσεις στη Δόξα, πρέπει να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις.

Η πιο βαρβάτη είναι ότι έχοντας πλέον ένα πολύ μεγάλο δείγμα παικτών που ξεπερνούν τους δέκα, μπορούμε να πούμε ότι με εξαίρεση τον Τάμαρι καμία προσθήκη παίκτη δεν έχει αποδειχτεί πραγματική επένδυση.

Κωνσταντίνου, Νάφιου, Λεάλ, Εστρέλλα, Σόκο, Κασίνι, Λάτσι είναι μερικοί που μπορούμε να θυμηθούμε εύκολα.

Πέραν αυτών όμως υπάρχει θέμα και με του Κύπριους που έρχονται στον Αρχάγγελο και δεν καταφέρνουν να στεριώσουν ή και να έχουν ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής.

Οι πιο πρόσφατες περιπτώσεις αφορούν τους Χριστοφόρου, Αντωνίου, Μακρή, Σιέλη, Μιχαήλ και Παπαφώτη.

Ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε να πάρει οικονομική ανάσα με τη φετινή συμμετοχή σε ομίλους αλλά το θέμα “επένδυσης” σε νεαρούς πρέπει να απασχολήσει πιο επιστάμενα τους αρμόδιους αφού μέχρι σήμερα κάθε άλλο παρά επένδυση μπορεί να θεωρηθεί.