apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Ο Ντολ ξέρει ότι βρίσκεται κάτω από πίεση και κάποιες αντριδράσεις του δείχνουν ότι δυσκολεύεται να τη διαχειριστεί σωστά. Σε κάθε περίπτωση όμως δείχνει ότι είναι ένας προπονητής που δεν πρόκειται να βάλει νερό στο κρασί του όσο και αν ο κόσμος ή ακόμα και ο εργοδότης του διαφωνεί με τις επιλογές του.
Στη δημοσιογραφική λοιπόν είπε αρκετά…
Πως δικαιολογείτε την εικόνα στα πρώτα 45 λεπτά; “Καταρχάς είμαι πολύ χαρούμενος για τα παιδιά γιατί μετά το 0-1 είδαμε πως υπάρχει ζωή στην ομάδα. Για άλλα πράγματα δεν συζητάω μαζί σας”.
-Μετανιώσατε που σπαταλήσατε μια ώρα και μετά είδαμε ένα ΑΠΟΕΛ πολύ καλύτερο; “Πρέπει να εξηγήσω κάτι. Παίξαμε τρεις φορές με την Καραμπάχ. Πριν έρθω εδώ η ομάδα έχασε 2-1. Τώρα έχουμε δυο νίκες και μια ισοπαλία. Ξέρουμε και εμείς ότι μπορούμε να παίξουμε καλύτερα. Το 0-1 ήρθε σε μια στιγμή που δεν είχαμε ξυπνήσει… Φυσικά και ξέρουμε ότι μπορούμε να παίξουμε καλύτερα. Αλλά αφήστε μας να μιλήσουμε και για κάποια θετικά πράγματα! Η Ντόρτμουντ έχανε 0-2 και το γύρισε… Είμαι πραγματικά χαρούμενος για τα παιδιά. Ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι ομίλου. Είμαστε η μόνη ομάδα για την Κύπρο… Χαρείτε λίγο. Τα παιδιά έπαιξαν με καρδιά. Αν κάποιος δεν το βλέπει αυτό, λυπάμαι…! Τίποτα άλλο, είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος για τα παιδιά. Και τα παιδιά με πιστεύουν. Έπαιξαν με… μπαλάκια ανάμεσα στα πόδια. Με συγχωρείτε αν ήμουν απότομος πριν που κάνατε την ερώτηση και σας διέκοψα. Πιστέψτε με σέβομαι πολύ τους δημοσιογράφους γιατί ξέρω πόσο δύσκολη είναι η δουλειά σας”.
Φαίνεται στην ατμόσφαιρα ότι δεν υπάρχει ικανοποίηση στην ομάδα, ίσως με το σύστημα… Ένα σχόλιο για αυτό και αν σκοπεύετε να αλλάξετε κάτι… “Ξέρω ότι εδώ όλοι μιλάνε για το σύστημα. Όμως το καλοκαίρι ετοίμασαν την ομάδα για το 5-3-2. Παίξαμε κάποια παιχνίδια 4-3-3 και σε κάποιους αγώνες δεν ήμασταν καλοί, δεν κάναμε φάσεις. Είναι πάντα εύκολο όταν μια ομάδα χάνει μπαλιές να λέμε για το σύστημα. Στα τελευταία παιχνίδια οι παίκτες νιώθουν πιο ασφαλείς, πιο σίγουροι. Δεν είναι θέμα συστήματος. Και με άλλα συστήματα κάναμε λάθη. Το θέμα είναι να παίζεις πιο θαρραλέα. Όχι να περιμένεις να δεχθείς το γκολ και μετά να αλλάξεις τον τρόπο που παίζεις. Στο ποδόσφαιρο μερικές φορές κερδίζεις και μερικές δεν είσαι τυχερός. Είμαι χαρούμενος για αυτά που έκαναν τα παιδιά στα τελευταία λεπτά. Επίσης είχαμε ένα εντυπωσιακό τερματοφύλακα πίσω μας. Λέω ξανά πως είμαστε η μόνη ομάδα της Κύπρου στους ομίλους και είναι καλό να έχουμε στήριξη από όλους”.
Πως μπορεί αυτή η νίκη να βοηθήσει ψυχολογικά την ομάδα; Και ένα σχόλιο για τον Μάτιτς που βοηθάει πολύ τελευταίως… “Επιτέλους δεν μιλάμε για συστήματα. Συμφωνώ μαζί σας ότι ο Μάτιτς βοηθάει πολύ την ομάδα, κάθε παιχνίδι τρέχει 13-14 χιλιόμετρα. Μην ξεχνάμε πως αρκετοί παίκτες ήρθαν το καλοκαίρι και δεν έπαιζαν τόσα πολλά ματς στις ομάδες τους. Είμαι χαρούμενος για τους παίκτες γιατί ξέρω τα πάντα για κάθε παίκτη. Από που έρχεται και τι έχει πίσω του. Όχι μόνο ποδοσφαιρικά αλλά και ψυχολογικά. Είδα μια ομάδα με τεχνικά λάθη σίγουρα αλλά είδα παίκτες που πάλεψαν και πίστευαν. Έχουμε ένα δύσκολο δρόμο όμως είμαστε στο σωστό δρόμο. Βήμα βήμα βάζουμε την ομάδα στο σωστό δρόμο… Όλοι είναι σημαντικοί για την ομάδα”.
Όλοι κάνουν λάθη στο ποδόσφαιρο. Τα πρώτα 60 λεπτά ήταν αρκετά για εσάς να εντοπίσετε τα λάθη; “Είχα μια ωραία ιστορία στα αποδυτήρια και οι παίκτες μου έδειξαν πόσο ειλικρινείς είμαστε με τον εαυτό μας. Ο Λούκας ήρθε και μου είπε… κόουτς λυπάμαι για τα πρώτα λεπτά και που χάσαμε κάποιες μπαλιές. Αυτό μου έδειξε πως κανένας δεν κρύβεται πίσω από τον προπονητή. Έχουμε παίκτες που κάνουν αυτοκριτική. Δεν ήταν καλό το πρώτο ημίχρονο, το ξέρουμε. Χάσαμε πολλές μπαλιές. Αυτό συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Μετά κάναμε αλλαγές και πιστεύω ήταν η σωστή στιγμή για να ανεβάσουμε την ομάδα με το 4-4-2. Ήταν καλό γιατί κερδίσαμε αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αυτό είναι το σύστημα για το μέλλον. Δεν πάει έτσι… Κάναμε κάποιες καλές αποφάσεις και είμαι χαρούμενος”.
