Καλησπέρα αδέλφια,
Δακκάνω τα σιήλη μου, σφίγγουμαι, παλέφκω το έχει από το Σάββατο. Αποφάσισα να το βάλω στη συλλογή μου. Δεν μπορώ να προσθέσω κάτι άλλο. Μόνο να κάνω μπολτ τα πιο σημαντικά σημεία από τα λόγια του κοτσούθκια μετά το παιχνίδι με τον Άρη:
«Με το πέρας των πρώτων δέκα αγώνων στο πρωτάθλημα, η βαθμολογική συγκομιδή δεν αφήνει κανένα ικανοποιημένο στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Αν και σε συγκεκριμένα παιγνίδια κάποιες συγκυρίες μας στέρησαν τους τρεις βαθμούς, αυτό που μένει είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Κατανοούμε την απογοήτευση, δεδομένου ότι η χρονιά ξεκίνησε με προσδοκίες και τον πήχη πιο ψηλά από τα προηγούμενα χρόνια. Ορθώς ψήλωσε ο πήχης, μια ομάδα του βεληνεκούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πρέπει να κοιτάζει ψηλά, να έχει στόχους και απαιτήσεις που να ανταποκρίνονται στο εκτόπισμά της, ώστε σύντομα να φτάσει εκεί που ιστορικά ανήκει.
Όσο δύσκολη και εάν είναι η συγκυρία, ο Σύλλογος οφείλει να δει τη μεγάλη εικόνα. Όχι μόνο το παρόν, αλλά και το μέλλον. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να σταματήσει να είναι το γιοφύρι της Άρτας, χτίζοντας από το μηδέν κάθε καλοκαίρι, χαλώντας μεσούσης της περιόδου και στη συνέχεια ξανά στον ίδιο παρονομαστή.
Πρέπει επιτέλους να κτίσει σε γερά θεμέλια. Μακριά από αφορισμούς, σπασμωδικές κινήσεις και ισοπεδωτικές προσεγγίσεις. Αλλά με καθαρό μυαλό, σταθερότητα και πίστη στο πλάνο που ξεκίνησε το καλοκαίρι με τον Πάμπο Χριστοδούλου και τους συνεργάτες του.
Με αυτούς θα πορευτούμε, με αυτούς θα κτίσουμε. Βήμα-βήμα, δημιουργικά και με όραμα.
Σε αυτή την πορεία, θα κρατάμε τα θετικά και θα διορθώνουμε τα αρνητικά. Δεν υπάρχει διάθεση ωραιοποίησης της κατάστασης, ούτε απόκρυψης κάτω από το χαλί των όποιων αδυναμιών. Ούτε από τη Διοίκηση, ούτε από το τεχνικό επιτελείο. Εντοπίστηκαν ήδη κάποια λάθη που έγιναν, κάποιες αδυναμίες στη λειτουργία της ομάδας και θα γίνουν διορθωτικές κινήσεις. Η σωστή διάγνωση, είναι το κλειδί για τη σωστή αντιμετώπιση.
Καλούμε τον κόσμο να παραμείνει κοντά στην ομάδα. Να συνεχίσει να είναι συμμέτοχος στις προσπάθειές μας για να ξανακτισουμε μια μεγάλη ΟΜΟΝΟΙΑ, μόνιμη πρωταγωνίστρια. Ο δρόμος μπορεί να είναι μακρύς και δύσκολος, όμως πρέπει να τον βαδίσουμε. Ψύχραιμα, αποφασιστικά, με πλάνο και όραμα».
Τώρα να δείτε που μετά την αψίδα έννα κτίσουν τζαι γεφύρι.
Φρομ δε μπότομ οφ μάι χαρτ, άι λαβ γιου χοχς εντ α μίλιον θένκς,
Σούπαμαν