Η προσπάθεια ανατροπής των δεδομένων προκειμένου να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στον Αρχάγγελο η νέα τεχνική ηγεσία και οι παίκτες θα προσπαθήσουν μέσα από τους επόμενους εφτά αγώνες να πετύχουν το απόλυτο, ελπίζοντας ότι αυτό θα φέρει το 6ο συνεχόμενο.
Πόσο το θέλουμε όμως;
Πραγματικά και πρακτικά και όχι με αερολογίες και μαθήματα ΑΠΟΕΛισμου μέσω διαδικτύου και ραδιοφωνικών παρεμβάσεων.
Μια πικρή παραδοχή που πρέπει να γίνει είναι ότι είμαστε χορτασμένοι σε επικίνδυνο βαθμό. Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ αργά αλλά σταθερά εγκαταλείπει την ομάδα ή και την κριτικάρει ή και την αποδημεί ή και απαιτεί πράγματα που κρίνονται ως μη ρεαλιστικά.
Βλέπουμε επίσης να υπάρχει αποπροσανατολισμός από τις αξίες που πρεσβεύει ο ΑΠΟΕΛ αλλά και μια περίεργη ιεράρχηση του τι είναι συμφέρον για την ομάδα μας. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια οι οργανωμένοι απέχουν ακόμα και από τους εντός έδρας αγώνες. Ταυτόχρονα έχουμε παράπονο που οι αντίστοιχοι του Απόλλωνα δίνουν βροντερό το παρών του.
Ίσως να θέλουν περισσότερο το πρωτάθλημα;
Η εικόνα και παλμός της κερκίδας μας ακόμα στα ντέρμπι είναι καταθλιπτική. Ακόμα και αυτοί που πάνε στο γήπεδο, έχουν στην πλειοψηφία τους μια στάση που θυμίζει περισσότερο χορτασμένο ακροατήριο σε θεατρική παράσταση.
Η δικαιολογία ότι βλέπουμε μια ομάδα που δεν εμπνέει ως απόρροια του επιπόλαιου σχεδιασμού και αποφάσεων της διοίκησης Πετρίδη είναι καλή αλλά δεν είναι αρκετή.
Όχι όταν μπορούμε και θέλουμε να δούμε την ομάδα μας να συνεχίσει την παντοκρατορία της.