Μια από τις προϋποθέσεις της βαθμολογικής και όχι μόνο ανάκαμψης της ομάδας μας είναι οι λεγόμενες εσωτερικές μεταγραφές. Το πρώτο μισό του πρωταθλήματος ένα από τα θέματα που επηρέασαν αρνητικά ήταν οι βοήθειες που δεν είχαμε από κάποιους παίκτες. Αναφερόμαστε στους Εφραίμ, Σόουζα, Μπερτόλιο και Ορ.
Καθένας από τους προαναφερθέντες έχει το δικό του ιστορικό για πως και γιατί δεν μπόρεσε να προσφέρει στον απαιτούμενο βαθμό αλλά η ουσία είναι ότι η ομάδα χρειάζεται να έχει μια σταθερή και καλή παρουσία και από αυτούς.
Οι ενδείξεις και για τους τέσσερις είναι καλές αλλά επειδή το δείγμα γραφής δεν είναι ικανοποιητικό μόνο σε βάθος χρόνου θα μπορέσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα.
Ο Σοόουζα μετά από μήνες αναμονής δείχνει να βρίσκεται σε φάση όπου η παρουσία του δίνει στην ομάδα τις λύσεις που χρειαζόμαστε λόγω και του κενού που άφησε ο Βινίσιους.
Η περίπτωση του Ορ δείχνει επίσης ότι αν παίρνει ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής είναι σε θέση να αποτελέσει ισάξια επιλογή με τον Αλωνεύτη, όσο μονοδιάστατος παίκτης και αν κρίνεται.
Για τον Εφραίμ έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά. Επειδή η αξία του είναι αδιαμφισβήτητη το ζητούμενο είναι να αρχίσει επιτέλους να αγωνίζεται.
Τέλος ο Μπερτόλιο είναι ένα τεράστιο αίνιγμα οπότε κρατάμε μικρό καλάθι ελπίζοντας ότι η καλούτσικη παρουσία του στο δεύτερο 45λεπτο του αγώνα δεν θα είναι πυροτέχνημα.