Οι απαιτητικοί οπαδοί μας σωστά κρίνουν ότι η ομάδα δεν έπαιξε ποδόσφαιρο αξιώσεων στον αγώνα με την Ομόνοια αφού ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο η απόδοση της ομάδας έπεσε κατακόρυφα. Το φαινόμενο αυτό δεν ήταν μεμονωμένο αφού όπως έχουμε εντοπίσει έχει συμβεί ξανά τόσο στους αγώνες της δεύτερης φάσης του πρωταθλήματος όσο και προηγουμένως.
Η σημαντική διαφορά ήταν ότι στο χτεσινό αγώνα όπως και σε αυτόν με την Ανόρθωση η μεσοαμυντική λειτουργία του ΑΠΟΕΛ ήταν καλή και σε συνδυασμό με την απόδοση των αντιπάλων μας φτάσαμε στο ζητούμενο.
Η δυσκολία της ομάδας μας να συνδυάσει αποτελέσματα με καλό ποδόσφαιρο είναι κάτι που δεν πρέπει να ξενίζει έστω και αν πριν τη διακοπή υπήρχε και από πλευράς επίσημου ΑΠΟΕΛ η εκτίμηση ότι αυτό θα γινόταν εφικτό.
Η κούραση από τους 48 φετινούς αγώνες σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς είναι καταλύτης που εμποδίζει από το να δούμε την ομάδα να κάνει ακόμα και πράγματα που υπό άλλες περιστάσεις θα έμοιαζαν εύκολα.
Είναι για αυτό που δεν πρόκειται να δούμε μια πολύ διαφορετική ομάδα στο Τσίρειο την Πέμπτη.
Ο ΑΠΟΕΛ έστω και με τον Γιαννιώτα στο αρχικό σχήμα θα επιχειρήσει με ένα αργό τέμπο να φέρει τον αγώνα στα μέτρα του κλείνοντας χώρους και επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί την ποιότητα των παικτών του. Και αυτό γιατί θα πρέπει να έχει δυνάμεις στο τελευταίο μισάωρο όπου ίσως πιεστεί από τον Απόλλωνα.