Το Champions League βρίσκεται προ των πυλών και οι πολλές από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου θα παρατάξουν τα αστέρια που απέκτησαν στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο, για να διεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο.
Η Μάντσεστερ Σίτι διαθέτει ένα δισεκατομμύριο λόγους για να αδημονεί για την έναρξη της διοργάνωσης, αφού αποτελεί την ομάδα που έχει ξοδέψει τα περισσότερα χρήματα για να γίνει μία υπερδύναμη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και να κατακτήσει την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Φέτος έκανε δικούς της παίκτες όπως ο Τζον Στόουνς, Ιλκάι Γιντογάν, Λιρόι Σανέ, Νολίτο και υπό τις ευλογίες του Πεπ Γκουαρδόλα, δαπάνησε 231.000.000 ευρώ, σύμφωνα με το “CIES Football Observatory”, μία ερευνητική ομάδα που δημιουργήθηκε το 2005 στο Διεθνές Κέντρο Αθλητικών Σπουδών που εδρεύει στο Νοσατέλ της Ελβετίας.
Οι “πολίτες” ξεπέρασαν ακόμα και την επιθετική πολιτική της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία πραγματοποίησε την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου με τον Πολ Πογκμπά των 105.000.000, ωστόσο οι συνολικές δαπάνες δεν ξεπέρασαν τα 185.000.000.
Η Γιουβέντους ευθύνεται για την τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία, αυτή του Γκονσάλο Ιγκουαΐν, με συνέπεια να φτάσει στην τρίτη θέση των δαπανών για το 2016 με 176.000.000. Ακολουθεί η Μπαρτσελόνα με μεταγραφές ύψος 156.000.000, ενώ την πρώτη πεντάδα συμπληρώνει η πάντα δραστήρια Τσέλσι με 149.000.000.
“Ζαλίζουν” τα νούμερα της εξαετίας
Η Μάντσεστερ Σίτι δεν είναι πρωτοπόρος μόνο στα φετινά μεταγραφικά έξοδα. Οι δαπάνες του σεΐχη Μανσούρ μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν και της βασιλικής οικογένειας των ΗΑΕ από το 2010 έχουν ξεπεράσει το φράγμα του ενός δισεκατομμυρίου και υπολογίζονται από το CIES σε 1.024.000.000.
Οι “πολίτες” ήταν μία από τις ομάδες που τιμωρήθηκαν από την UEFA για παραβίαση των διατάξεων του Financial Fair Play (μάλιστα πλήρωσαν πρόστιμο 60.000.000), ωστόσο κατάφεραν να “υπακούσουν” στη συνέχεια και να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις πολυδάπανες μεταγραφές.
Στη δεύτερη θέση για το ίδιο χρονικό διάστημα βρίσκεται η Τσέλσι, η οποία στις τελευταίες έξι σεζόν έχει δαπανήσει 871.000.000 μόνο για αγορές ποδοσφαιριστών. Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς συνέχισε να ανοίγει το πορτοφόλι του χωρίς φειδώ, μετά από μία διετή… διακοπή μετά από την πρώτη απόλυση του Ζοζέ Μουρίνιο, και δικαιώθηκε το 2011-2012, όταν οι “μπλε” στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης.
Αντιθέτως, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βίωσε το τέλος της εποχής Άλεξ Φέργκιουσον και στην προσπάθειά της να “ξαναχτίσει” την “αυτοκρατορία” που κυριάρχησε στην Αγγλία τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει ξοδέψει αλόγιστα εκατοντάδες εκατομμύρια επί Ντέιβιντ Μόγες, Λουίς φαν Χάαλ και φυσικά Μουρίνιο. Συνολικά τα τελευταία χρόνια έχει αγοράσει ποδοσφαιριστές αξίας 841.000.000 ευρώ και βρίσκεται στην τρίτη θέση.
Στην τέταρτη θέση εμφανίζεται ακόμα μία ομάδα που όπως και η Σίτι επιχειρεί να χτίσει από το μηδέν και να κατακτήσει την κορυφή. Η Παρί Σεν Ζερμέν εξαγοράστηκε το 2011 από το κρατικό επενδυτικό fund του Κατάρ “QSI”, με στόχο σε πέντε χρόνια να έχει κατακτήσει την κορυφή της Γαλλίας και της Ευρώπης. Η προσπάθεια αυτή μεταφράστηκε μέχρι στιγμής σε μεταγραφές παικτών όπως ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, ο Έντινσον Καβάνι, ο Χαβιέρ Παστόρε, ο Τιάγκο Σίλβα, ο Νταβίντ Λουίζ και άλλοι με συνολικό κόστος 691.000.000.
Ενδιαφέρον προκαλεί η παρουσία της Μπαρτσελόνα στην πέμπτη θέση αυτής της λίστας. Μία ομάδα με… σημαία τα προϊόντα των ακαδημιών της έχει δαπανήσει 680.000.000 για μεταγραφές τα τελευταία έξι χρόνια, κατακτώντας σε αυτό το διάστημα δύο φορές το Champions League. Αντιθέτως, η Ρεάλ Μαδρίτης του Φλορεντίνο Πέρεθ που έχει συνδυάσει το όνομά του με πανάκριβες μεταγραφές και για ένα διάστημα κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ με τον Γκάρεθ Μπέιλ των 100.000.000, δαπάνησε λιγότερα χρήματα από το 2010 μέχρι το 2016 και συγκεκριμένα 644.000.000.
Μάλιστα, βρίσκεται στην έβδομη θέση της λίστας, αφού ενδιάμεσα τις δύο ομάδες του clasico χωρίζει η Λίβερπουλ, η οποία συνεχίζει την προσπάθεια επιστροφής στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, σε μία εξαετία που περιελάμβανε… παρ’ ολίγον χρεοκοπία, αλλαγή ιδιοκτησίας, πολλούς προπονητές και 683.000.000 για μεταγραφές.
Προσπάθεια επιστροφής στην ελίτ πραγματοποίησε και η Γιουβέντους στις αρχές της δεκαετίας, αλλά με μεγαλύτερη επιτυχία. Σε συνδυασμό με την κατασκευή του ιδιόκτητου γηπέδου της, η “γηραιά κυρία” είχε την οικονομική δυνατότητα να δαπανήσει 618.000.000 για ποδοσφαιριστές που την οδήγησαν σε τέσσερα σερί πρωταθλήματα (ρεκόρ) και στον τελικό του Champions League το 2015.
Την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν ακόμα δύο ιταλικές ομάδες, οι οποίες επιχειρούν να αποκαθηλώσουν τους “μπιανκονέρι” από την κορυφή του καμπιονάτο, δίχως επιτυχία. Η Ρόμα πέρασε σε χέρια Αμερικανών που δαπάνησαν 535.000.000 για να εξασφαλίσουν απλά μόνιμη παρουσία στις θέσεις που οδηγούν στο Champions League, ενώ η Ίντερ την εξαετία που ακολούθησε το θαύμα του τρεμπλ είχε τρεις διαφορετικούς ιδιοκτήτες, αλλά τίποτα άλλο να επιδείξει, παρότι ξόδεψε 517.000.000.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης μοιάζει να άλλαξε επίπεδο και στον οικονομικό τομέα και ακολουθεί με 516.000.000, πάνω ακόμα και από μία δύναμη του αγγλικού ποδοσφαίρου όπως η Άρσεναλ, η οποία παρά τα δυσθεώρητα έσοδα, ο Αρσέν Βενγκέρ έχει δώσει μόλις 466.000.000 για μεταγραφές. Ακολουθούν δύο επίσης ανερχόμενες δυνάμεις του ποδοσφαίρου, η Τότεναμ (457.000.000) και η Νάπολι (437.000.000), ενώ η πάντα συνετή Μπάγερν Μονάχου έχει καταφέρει να βρίσκεται μόνιμα μεταξύ των κορυφαίων ομάδων του κόσμου σε αυτήν την εξατία, δίχως να αδειάζει τα ταμεία της (435.000.000).
Ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ μπήκε δυναμικά στη Μονακό, αλλά σταμάτησε γρήγορα τις δαπάνες και οι Μονεγάσκοι έμειναν στην 16η θέση της λίστας, ενώ ακολουθεί η Βόλφσμπουργκ, η οποία απολαμβάνει την υποστήριξη της αυτοκινητοβιομηχανίας “Volkswagen”, η Βαλένθια, η οποία τα τελευταία δύο χρόνια εξαγοράστηκε από τον δισεκατομμυριούχο Σιγκαπουριανό Πίτερ Λιμ, ενώ στην 19η θέση ακόμα ένα υπόδειγμα γερμανικής μεταγραφικής πολιτικής, η Ντόρτμουντ, η οποία έχει δαπανήσει μόλις 340.000.000. Τελευταία στο top 20, μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να ρίξει το μπάτζετ της και να αλλάξει ιδιοκτησία, η Μίλαν, με έξοδα 337.000.000.