Ποιός δεν θέλει τα ταλέντα;

Κάθε χρόνο, υπάρχουν αρκετές αφορμές για να έχουμε μία εικόνα για την οικονομική δυναμική των ευρωπαϊκών ομάδων. Υπάρχει η ετήσια έκδοση της Deloitte & Touch, με τον κατάλογο των 20 ομάδων με τα περισσότερα έσοδα, η -επίσης ετήσια- έκθεση του αμερικανικού οικονομικού περιοδικού Forbes με την αποτίμηση της αξίας των ομάδων αλλά και διάφορες άλλες εκθέσεις που αφορούν επιμέρους τμήματα της οικονομικής δραστηριότητας, διαφήμιση χορηγίες, τηλεοπτικά έσοδα.

Ολα αυτά τα οικονομικά στοιχεία άρχισαν να προσελκύουν το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής επικοινωνίας, αφότου –με την βοήθεια της τηλεόρασης- το ποδόσφαιρο έγινε  σημαντικό μέρος της βιομηχανίας του θεάματος, με έντονα στοιχεία lifestyle.

Από όλη αυτή την εικόνα λείπουν τα χαρακτηριστικά της ποδοσφαιρικής αγοράς εργασίας στην Ευρώπη και είναι λίγο περίεργο –αλλά όχι ανεξήγητο- αν σκεφθεί κάποιος ότι χωρίς τους ποδοσφαιριστές, δεν θα υπήρχε τίποτε από όλα αυτά.

Φυσικά, τα νούμερα που έχουν να κάνουν με την οικονομική δυναμική και τα χαρακτηριστικά των ομάδων, «πουλάνε» περισσότερο από όσο στοιχεία που αφορούν τους μέσους όρους ηλικίας, τις χώρες προέλευσης ή την παρουσία των ταλέντων που προέρχονται από τις ακαδημίες των συλλόγων.

Αυτό το τελευταίο στοιχείο έχει μεγάλη σπουδαιότητα για την δυναμική των εθνικών ομάδων, την κινητικότητα των ποδοσφαιριστών, την λειτουργία των ακαδημιών και τα χρήματα που ξοδεύονται για μεταγραφές.

Η τάση προστατευτισμού των εγχώριων ποδοσφαιρικών αγορών, που προέκυψε μετά την απόφαση Μποσμάν, επηρέασε με τον ίδιο τρόπο αλλά με διαφορετική ένταση όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως εκείνες που ήταν πλουσιότερες. Όταν η ΟΥΕΦΑ άρχισε να εκπονεί ρυθμίσεις για τον περιορισμό των μεταγραφών έπρεπε να παρακάμψει ορισμένα εμπόδια της κοινοτικής νομοθεσίας.

Για να παρακάμψει αυτά τα εμπόδια, επέλεξε να δώσει ένα τελείως διαφορετικό περιεχόμενο στον όρο «γηγενής ποδοσφαιριστής». Όρισε λοιπόν ως «γηγενή ποδοσφαιριστή» οποιονδήποτε –ανεξαρτήτου εθνικότητας- από την ηλικία των 15 μέχρι την ηλικία των 21, έκανε προπονήσεις για 3 συνεχή χρόνια με την φανέλα του συλλόγου που αγωνίζεται ή άλλου συλλόγου της ίδιας χώρας.

Έτσι η ΟΥΕΦΑ δεν μπορούσε να κατηγορηθεί για διάκριση με βάση την εθνικότητα. Παράλληλα, η ΟΥΕΦΑ, επέβαλε την ρήτρα του περιορισμού του ρόστερ των ομάδων που μετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις σε 25 ποδοσφαιριστές, από τους οποίους οι 4 θα πρέπει να προέρχονται από τα φυτώρια της ομάδας και 4 ακόμη να πληρούν τον ορισμό του «γηγενή» ποδοσφαιριστή.

Στα εθνικά πρωταθλήματα, οι ομοσπονδίες θα μπορούσαν να υιοθετήσουν διαφορετικούς κανόνες που όμως, δεν θα έπρεπε να παραβαίνουν τις βασικές κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας.

Ακόμη και οι –μονίμως- «διαφορετικοί» Άγγλοι, από την αγωνιστική περίοδο 2010/11 στις ομάδες που μετέχουν στο πιο εμπορικό πρωτάθλημα του κόσμου, σε αυτό της Πρεμιερ Λιγκ, περιόρισαν τα ρόστερ τους για να δώσουν περισσότερες ευκαιρίες στους γηγενείς ποδοσφαιριστές.

Για τον τελευταίο λόγο, οι πιέσεις ήταν αρκετές μετά τις συνεχείς αποτυχίες της εθνικής Αγγλίας και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι -κατά καιρούς- προπονητές της εθνικής να επιλέξουν ποδοσφαιριστές. Με βάση τα στατιστικά στοιχεία της περσινής περιόδου, ποσοστό μικρότερο από το 35% των παικτών που βρίσκονταν στις αρχικές ενδεκάδες των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ ήταν Άγγλοι.

Ποιοι και πόσοι, λοιπόν και κυρίως σε τι ποσοστό επενδύουν στους ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τις ακαδημίες των ομάδων; Το Παρατηρητήριο των Ευρωπαίων επαγγελματιών ποδοσφαιριστών, την περασμένη εβδομάδα δημοσιοποίησε τα στοιχεία της έρευνάς του για την παρουσία ποδοσφαιριστών που προέρχονται από ακαδημίες ομάδων, στην ποδοσφαιρική αγορά εργασίας στην Ευρώπη.

Η έρευνα έγινε σε 460 ομάδες και 31 πρωταθλήματα χωρών της ΟΥΕΦΑ και αφορά την περίοδο 2014/15. Στα στοιχεία της έρευνας αυτής διαπιστώνει κάποιος ότι οι ομάδες επενδύουν όλο και λιγότερο σε ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες τους.

Βλέπετε, για κάθε Μπαρτσελόνα που αποθεώναμε επειδή οι 7 ποδοσφαιριστές της εντεκάδας της προέρχονταν από την ακαδημία της (αν και η χρονική απόσταση από τον Πουγιόλ στον Μπούσκετς είναι μία δεκαετία) υπάρχουν πολλές ομάδες, που όχι μόνον δεν έχουν ένα ταλέντο από τις ακαδημίες τους στην 11άδα αλλά ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ποδοσφαιριστή που να μπορεί να αγωνιστεί με την εθνική ομάδα της χώρας, στο πρωτάθλημα της οποίας αγωνίζεται η ομάδα του.

Στα ευρήματα της έρευνας φαίνεται πως το 2009 οι ποδοσφαιριστές που προέρχονταν από τις ακαδημίες, οι «γηγενείς» σύμφωνα με τον ορισμό της ΟΥΕΦΑ, αποτελούσαν το 23,1% στις ομάδες της έρευνας και το ποσοστό αυτό, το 2015 έπεσε στο 19,7%. Ενα ποσοστό που βρίσκεται σε διαρκή πτώση.

Το γεγονός αυτό είναι υπεύθυνο για την άνοδο του μ.ο ηλικίας των ποδοσφαιριστών των 11άδων των ομάδων στα 26 χρόνια ενώ αποδεικνύει πως υπάρχει πολύ μεγαλύτερη κινητικότητα ποδοσφαιριστών.

Η Παρτιζάν Βελιγραδίου είναι η ομάδα με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες της, 78 τον αριθμό, που αγωνίζονται σε άλλες ομάδες ακολουθούμενη από τον Αγιαξ με 75.

Στις χώρες των πέντε μεγάλων ποδοσφαιρικών αγορών η Μπαρτσελόνα είναι η ομάδα με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές από την ακαδημία της που βρίσκονται στο ρόστερ της ίδιας (10) και σε άλλους συλλόγους 34. Ακολουθούν οι Λυόν με (13) και 22, η Ρεάλ με (8) και 26 και Μαντσεστερ Γ. με (6) και 25.

πηγή: sdna.gr