“Ντροπή να νιώθουν αυτοί που πέφτουν και δεν σηκώνονται. Όχι αυτοί που πέφτουν και σηκώνονται. Κάναμε το fair play περιπαίξιμο σε τούτο τον τόπο και δεν ντρεπόμαστε να το απαιτούμε κιόλας…”
Τα πιο πάνω λόγια είναι του Πετεβίνου και αφορούν τον τρόπο που έπαιξε το Παραλίμνι χθες. Καλύτερα μάλλον τον τρόπο που δεν έπαιξε. Ο αντι-ΑΠΟΕΛισμός σε όλο του το μεγαλείο αφού βγήκαν οι διάφοροι καράολοι και ξεκίνησαν τα γνωστά. Μέτρησε κανείς σε πόσες φάσεις μετά το 1-1 έπεσαν στο έδαφος οι παίκτες του Κοσμά; Πόσα τραβήσματα έπαθαν τα πόδια τους; Ότι ακόμα και οι καθυστερήσεις ξεκίνησαν με καθυστέρηση; Τόσους τραυματισμούς δεν έχει ούτε στο μέτωπο του πολέμου.
Ο άλλος είχεν την απαίτηση να σταματήσει το παιχνίδι και μόλις σταμάτησε σηκώστηκε αμέσως. Αυτό είναι στα πλαίσια του Fair Play; Να σας δίνουμε πίσω την μπάλα όταν είσαστε σωστοί.