Ομόνοια Vs ΑΠΟΕΛ 1-3

Ο ΑΠΟΕΛ έδωσε εκ νέου απαντήσεις  με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αφού και ο αιώνιος μας αντίπαλος δέχτηκε το μοιραίο. Τι και αν προηγήθηκαν στο σκορ; Τι και αν ήμασταν κουρασμένοι από τις υποχρεώσεις στο Champions League; Τι και αν είχαμε απουσίες με σημαντικότερη του Αλμειδα; Η ομάδα μας κατάφερε να τα ανταπεξέλθει των δυσκολιών και με ήρωα των Σολάρι που μπήκε μέσα ως αλλαγή και πέτυχε δυο τέρματα, πέτυχε μια πελώρια νίκη. Οι ελεεινοί διαμαρτύρονται ως συνήθως για τη διαιτησία έστω και αν το τέρμα με το οποίο προηγήθηκαν κατακυρώθηκε λανθασμένα. Ο Γιοβάνοβιτς ενάντια στις προβλέψεις που τον ήθελαν να επιλέγει έναν εκ των Γιάχιτς ή Μπελαιτ για τη θέση του Μαρσίνιο, προτίμησε τον Μαντούκα ενώ στο αρχικό σχήμα ήταν και ο Ατορνο αφού έμεινε στον πάγκο ο Σολάρι. Η διάταξη όπως φάνηκε στην πορεία ήταν 4-4-2 με τους Τρισκοφσκι και Ατόρνο στην επίθεση και τους Χαραλαμπίδη με Μαντούκα στα δύο άκρα. Με τις πιο πάνω επιλογές έγινε εφικτή και η διατήρηση του διδύμου Μοραις-Πίντο στα χαφ ενω στην άμυνα δεν υπήρξαν εκπλήξεις αφού ο Πουρσαιτίδης ήταν αριστερά, ο Σολωμού δεξία ενώ οι Ζόρζε και Ολιβειρα στο κέντρο της άμυνας.

Ο αγώνας δεν ξεκίνησε καλά για την ομάδα μας αφού η Ομόνοια μπήκε μέσα με περισσότερο ενθουσιασμό και κατάφερε να κερδίσει την κατοχή της μπάλας. Στη πρώτη της μάλιστα ευκαιρία πήρε προβάδισμα στις τον Αβραάμ στο 9. Μετά από φάουλ η μπάλα κατέληξε στον παίκτη της Ομόνοια ο οποίος με κάτι μεταξύ σέντρας και σουτ έστειλε την μπάλα του Πάρντο που δεν μπόρεσε να αντιδράσει σωστά.

Το γκολ όπως ήταν φυσικό έδωσε στους πράσινους ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση ενώ η ομάδα μας δυσκολευόταν αφάνταστα να οργανωθεί σωστά. Η νευρικότητα και η αδυναμία να οργανωθούμε σωστά βάζοντας την μπαλα κάτω ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της ομάδας μας και το οτιδήποτε αξιόλογο προέκυπτε απο ατομικές ενέργειες. Η μπάλα δεν έφτανε εύκολα στους επιθετικούς έτσι τα μαρκαρίσματα ήταν αποτελεσματικά και ο ΑΠΟΕΛ ακίνδυνος.

Στο 30 τα αριθμητικά δεδομένα ανατράπηκαν όταν ο Μπουθόν ανέτρεψε αντικανονικά τον Χαραλαμπίδη για να δεχτεί τη δεύτερη κίτρινη κάρτα. Το φάουλ πέρασε ανεκμετάλλευτο και αντί να πάρουμε τα πάνω μας ήταν οι άλλοι που έφτασαν μια ανάσα από το γκολ στο 37 όταν ο Φρέντι δεν μπόρεσε να πλασάρει εξ επαφής. Τα αμυντικά μας κενά έδωσαν στην Ομόνοια να είναι επικίνδυνη στα αντεπιθέσεις αλλά αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Ενάντια στη ροή του αγώνα η ομάδα μας κατάφερε να φέρει τον αγώνα στα ίσα στο 42 όταν ο Σολωμού δοκίμασε εκτός περιοχής το σουτ που κατέληξε στα δίχτυα της Ομόνοιας. Το 1-1 ήρθε τη πιο κατάλληλη στιγμή αφού στο δεύτερο ημίχρονο κάναμε πάρτι.

Η πρώτη διορθωτική κίνηση έγινε με τη έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου όταν ο Αλεξάνδρου αντικαεστησε τον Πουρσαιτίδη που ήταν σε κακή μέρα.

Η ομάδα συνέχισε να έχει πρόβλημα στο τρόπο ανάπτυξης έστω και αν αγωνιζόταν με περισσότερο παίκτη γεγονός που ανάγκασε τον Γιοβάνοβιτς να αποσύρει στο 60 τον Χαραλαμπίδη και να περάσει στη θέση του τον Μπελαιτ.

Με τον Τυνήσιο μέσα ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα και σε συνδυασμό με την υποχώρηση της Ομόνοια αρχίσαμε να ελέγχουμε τον αγώνα. Η κίνηση ματ που τους σκότωσε ήρθε στο 70 όταν ο Σολάρι πέρασε στη θέση του Ατόρνο.

Ο Αργεντινός μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκε δύο φορές στο κατάλληλο σημείο και με πλασέ πέτυχε τα πιο γλυκά και σημαντικά γκολ με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ. Το 1-3 ήταν το επιστέγασμα της καλής παρουσίας του ΑΠΟΕΛ στο διάστημα που έγιναν οι διορθωτικές κινήσεις ενώ καταφέραμε να εκμεταλλευτούμε την αριθμητική υπεροχή.

Στα τελευταία λεπτά ο αγώνας ήταν ένα μαρτύριο για τους χόχους αλλά και ένας παρατεταμένος οργασμός για τους οπαδούς μας στις κερκίδες.

Κίτρινες: Χιώτης, Γιάχιτς (6η), Ζόρζε, Ολιβέιρα (4η), Σολάρι

ΑΠΟΕΛ
Πάρντο, Σολωμού, Ζόρζε, Ολιβέιρα, Πουρσαϊτίδης (46΄ Αλεξάνδρου), Πίντο, Μοραΐς, Ατόρνο (70΄ Σολάρι), Χαραλαμπίδης (60΄ Μπελαϊντ), Μαντούκα, Τρισκόφσκι