apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Το έλεγε και το εννοούσε. «Ένας μήνας χωρίς ποδόσφαιρο ήταν πολύ βαρετός» ήταν η ατάκα του Πεπ Γκουαρδιόλα για την διακοπή της Μπούντεσλιγκα. Από του χρόνου δεν θα έχει τέτοια ζητήματα στην Πρέμιερ Λιγκ, αφού θα περάσει Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στο γήπεδο.
Ο Γκουαρδιόλα είναι ένας «άρρωστος» του ποδοσφαίρου. Σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο σκέφτεται την μπάλα, πως θα κάνει καλύτερη την ομάδα του, πως θα προσθέσει νέα στοιχεία στο παιχνίδι της, πως θα την εξελίξει και θα την φέρει πιο κοντά σε μια τελειότητα που δεν θα φτάσει ποτέ, απλούστατα επειδή αυτή δεν υπάρχει. Τουλάχιστον στο μυαλό του, γιατί η Μπαρτσελόνα του το 2011 την άγγιζε με τα ακροδάχτυλα.
Στην Μπάγερν Μονάχου, ο 45χρονος Καταλανός προπονητής εισήγαγε πολλά νέα στοιχεία, έδωσε εναλλακτικές στο παιχνίδι της, την έκανε ακόμα πιο κυρίαρχη απ’ ότι ήταν και, δεδομένα, την έκανε πολύ πιο ελκυστική. Πιο αποτελεσματική; Δεδομένα, έστω και αν η «αποτυχία» κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ, αδίκως, τον κυνηγάει μέχρι τώρα.
Με αυτή την προοπτική, της κυριαρχίας σε Αγγλία και Ευρώπη, του έστρωσε χαλί εκατομμυρίων (25 τον χρόνο, σύμφωνα με πληροφορίες) η Μάντσεστερ Σίτι. Ο Τσίκι Μπεγκιριστάιν, παλιός του συμπαίκτης και καλός του φίλος, τον ήθελε στους «πολίτες» από το 2012. Τότε, ο Πεπ είπε όχι στον φίλο του, έμεινε για έναν χρόνο εκτός για να αφιερωθεί στην γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους (απομονώθηκε στη Νέα Υόρκη), επιλέγοντας στη συνέχεια να πάει στην Μπάγερν.
Ο Γκουαρδιόλα, όμως, ήξερε ότι είχε ένα χρέος προς τον Τσίκι. Και, όταν ο Μπεγκιριστάιν του χτύπησε ξανά την πόρτα, δεν μπορούσε, δεν ήθελε να αρνηθεί. Πάντα τον συνάρπαζε η προοπτική του να δουλέψει στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Όταν, μάλιστα, είχε φύγει από την Μπαρτσελόνα, η Τσέλσι τον φλέρταρε επίμονα. Φιλοδοξούσε, όπου και αν πήγαινε, να έχει μαζί του τον στενό συνεργάτη και αδελφικό του φίλο, αείμνηστο Τίτο Βιλανόβα, ο οποίος όμως επέλεξε να αρπάξει την ευκαιρία και να τον διαδεχθεί στην τεχνική ηγεσία των «μπλαουγκράνα».
Χωρίς τον Τίτο στο πλευρό του, ο Πεπ έμαθε να λειτουργεί με μεγαλύτερη αυτονομία, αφού είχε συνηθίσει να μοιράζεται και να γεννά ιδέες μαζί με τον πιο στενό του συνεργάτη, οι οποίοι σκέφτονταν σαν ένα. Χωρίς το άλλο του μισό, ο Γκουαρδιόλα έγινε πιο δυνατός, πιο σκληρός ως χαρακτήρας. Και, ενδεχομένως, ακόμα πιο έτοιμος για την πρόκληση της Αγγλίας.
Πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο «άσπονδος φίλος» του, Ζοσέ Μουρίνιο, του καταλογίζουν ότι κάνει πάντα «ασφαλείς» επιλογές. Δεν έχουν εντελώς άδικο, αν και ο Γκουαρδιόλα δεν το βλέπει έτσι. Στην Μπάγερν ανέλαβε μια ομάδα που είχε κατακτήσει το τρεμπλ με τον πήχη στα ύψη και τον κράτησε εξίσου ψηλά, ενώ στην – παίρνω ό,τι θέλω με τα λεφτά μου – Σίτι, καλείται να «δέσει» περισσότερο μια πλειάδα καλών ποδοσφαιριστών, κάτω από μια κοινή, διαφορετική ποδοσφαιρική ιδέα.
Ο πατέρας του, Βαλεντί, τον γνωρίζει απ’ έξω και ανακατωτά. Και, σε μια συνέντευξη του στο «BBC», εξήγησε επ’ ακριβώς ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα αντιμετωπίσει ο γιος του με την είσοδό του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, ύστερα από τις εμπειρίες του σε Ισπανία και Γερμανία.
«Το στιλ ποδοσφαίρου που βλέπω στην Αγγλία, αμφιβάλλω ότι έχει αυτό στο μυαλό του. Θέλω να πω, το ποδόσφαιρο είναι πολύ διαφορετικό στην Αγγλία. Γι’ αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει να αλλάξει τη νοοτροπία του αγγλικού ποδοσφαίρου» τόνισε ο μπαμπάς Γκουαρδιόλα.
Αυτό ακριβώς θα επιδιώξει να κάνει ο Πεπ: Να αλλάξει τη νοοτροπία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Αυτή, βεβαίως, έχει εξελιχθεί με τα χρόνια, αφού το στερεότυπο «τρέχω πάνω – κάτω, σεντράρω, βάζω γκολ με κεφαλιά», έχει ατονήσει. Η λατρεμένη αφέλεια, βεβαίως, παραμένει, αλλά ο Γκουαρδιόλα δεδομένα θα εισάγει νέα πράγματα, θα δημιουργήσει «σχολή» και η Πρέμιερ Λιγκ θα μπει σε μια άλλη, καλύτερη, πιο ελκυστική διάσταση.
Ο Καταλανός κατακτά τίτλους όπου δουλεύει αλλά, το πιο σημαντικό, είναι ότι διδάσκει ποδόσφαιρο. Και βάζει συνεχώς προκλήσεις στον εαυτό του. «Το να πάω στην Αγγλία είναι μια πρόκληση, αλλά χρειάζομαι προκλήσεις για να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου» είχε δηλώσει όταν ανακοινώθηκε ότι το καλοκαίρι φεύγει από την Μπάγερν. Το λέει και, ακράδαντα, το πιστεύει.
Στην Μάντσεστερ Σίτι, πάντα με την πολύτιμη σύμπραξη του «πορτοφολιού» των Σαουδαράβων, θα επιδιώξει να φτιάξει μια ομάδα που θα πιέζει ψηλά για να πάρει άμεσα πίσω την μπάλα, θα επιδιώκει να κερδίζει μέσα από την κατοχή, θα στηριχτεί σε μπαλαδόρους τύπου Νταβίδ Σίλβα (μπορεί να γίνει ο δικός του Αντρές Ινιέστα), αλλά και σε ποδοσφαιριστές που μπορούν να καλύπτουν αποτελεσματικά διαφορετικές θέσεις, όπως έκαναν ο Φίλιπ Λαμ ή ο Νταβίδ Αλάμπα στην Μπάγερν.
«Γεννήθηκε για το ποδόσφαιρο. Του αρέσει το σινεμά και το θέατρο, αλλά ζούσε και ζει για το ποδόσφαιρο. Στην διάρκεια των 24 ωρών ψάχνει τρόπους για να νικήσει τον αντίπαλο»συμπληρώνει ο Βαλεντί Γκουαρδιόλα, περήφανος πατέρας του μεγαλύτερου μεταρρυθμιστή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου την τελευταία πενταετία.
Και στην Αγγλία, χώρα των παραδόσεων για τα πάντα, σύντομα θα το διαπιστώσουν. Και, όσοι έχουν ανοιχτά μυαλά, θα το απολαύσουν κιόλας. Ακόμα και αν ΔΕΝ κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ, για όσο διάστημα θα κάθεται στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι.
Υ.Γ.: Επειδή η μοίρα παίζει πολλά περίεργα παιχνίδια, ετοιμαστείτε για κόντρα Μπάγερν Μονάχου – Μάντσεστερ Σίτι σε επόμενο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ.
πηγή: sport24.gr
