Ο οξύθυμος Ντολ έπαθε Τραμετσάνι

Αν δεν διερωτήθηκε μέχρι σήμερα πως και γιατί απολύθηκε ο προκάτοχος του θα πρέπει να το ψάξει επειγόντως. Αναφέρομαι στον προπονητή μας ο οποίος από την πρεμιέρα των ομίλων κατάφερε να αφήσει τις χειρότερες εντυπώσεις. Τόσο για τον τρόπο που προετοίμασε την ομάδα όσο και για την επικοινωνιακή διαχείριση της ντροπιαστικής ήττας.

Ο Γερμανός χωρίς λόγο και αιτία θυμήθηκε το 3-5-2 το οποίο ήταν ο βασικότερος λόγος που κάηκε ο Τραμετσάνι. Σε έναν αγώνα όπου η νίκη ήταν μονόδρομος επέλεξε να πειραματιστεί στέλνοντας το μήνυμα στους παίκτες ότι ακόμα και έτσι θα κέρδιζαν τους άσημους Λουξεμβουργιανούς.

Τα έκανε μαντάρα όμως γιατί είναι αφελής ψευδαίσθηση να νομίζει ο Ντολ ότι οι Μπεζιακ και Γιακολις μπορούν να ανταποκριθούν στη θέση που τους έβαλε.

Με τις επιλογές του Ντολ χάθηκε ένα ημίχρονο και το χειρότερο από όλα είναι ότι οι παίκτες δεν μπόρεσαν ποτέ να έχουν την προβλεπόμενη αγωνιστική πειθαρχία. Η χαλαρότητα ήταν προκλητική και γιγαντώθηκε με τον τρόπο που προήλθαν τα τέσσερα τέρματα των αντιπάλων.

Είναι να διερωτάται κανείς και τι στο καλό κάνει ο Τέτι για να προστατέψουν και να βοηθήσουν τον Ντολ να μην κάνει πράγματα με τα οποία καταδικάζει την ομάδα και σε βάθος χρόνου τον ίδιο.

Ασφαλώς και ο προπονητής ξέρει καλύτερα από εμάς τι συμβαίνει κάθε μέρα στον Αρχάγγελο και πως αυτός είναι ο αρμοδιότερος να κρίνει ποιος πρέπει να παίζει και που. Το υφάκι όμως που έβγαλε στη δημοσιογραφική είναι επικίνδυνο για την μακροημέρευση του στο ΑΠΟΕΛ.

Σύντομα θα φανεί αν η ήττα από την Ντούντελανζ είναι καταδικαστική στην προσπάθεια που γίνεται για να προκριθούμε. Η υπέρβαση που απαιτείται πλέον είναι τέτοια που κάνει εξαιρετικά δύσκολη την προσπάθεια ενώ στην πορεία θα φανεί ότι θα εξαρτόμαστε και από τα αποτελέσματα άλλων.

Σε κάθε περίπτωση η ντροπιαστική ήττα είναι ένα ηχηρό χαστούκι που ίσως βοηθήσει όσους θεωρούσαν ότι το μέγεθος μας ως ποδοσφαιρικός σύλλογος είναι τέτοιο που μπορούμε να καπαρτίζουμε.