Θα είναι επιπόλαιο και πολλά άλλα αν η διοίκηση Πετρίδη επιχειρήσει να στοχοποιήσει και να χρεώσει στον Μαντούκα (προηγήθηκε ο Πασίενσια) τα οποία λάθη έγιναν κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού του ρόστερ της ομάδας. Ασφαλώς και ο διευθυντής ποδοσφαίρου έχει τεράστιες ευθύνες για τον τρόπο που λειτούργησε ο ΑΠΟΕΛ τους τελευταίους 5 μήνες. Ο Μαντούκα στη χειρότερη περίπτωση ηταν σύμφωνος με την απόλυση Φινκ, την πρόσληψη του Πασιένσια και μια σειρά από προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ.
Αν εκ των υστέρων οι αποφάσεις αυτές ή κάποιες κρίνονται ως λανθασμένες δεν σημαίνει ότι η λυση είναι ακόμα μια παραίτηση ή απόλυση τεχνικού διευθυντή. Στο κάτω κάτω και με την ίδια λογική η διοίκηση με τα τόσα μέλη της που θεωρούνται φούρποι έπραξε το μέγιστο λάθος επιλέγοντας τον άπειρο Μαντούκα το τιμόνι ενός υπερωκεάνιου.
Μέσα σε χρόνο ρεκόρ η διοικηση Πετρίδη έκρινε ορθό οτι ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής και άνθρωπος Μαντούκα, μπορούσε να γίνει ένας καλός τεχνικός διευθυντής ποδοσφαίρου. Δεν τον έφτανε αυτό σε καποια φάση τον έκαναν κι προπονητή αφού ο Φίνκ κρίθηκε επικίνδυνος για να τελειώσει την περσινή χρονιά.
Δεν ξέρω τους λόγους που ο Μαντούκα επέλεξε να σηκώσει ένα ασήκωτο φορτίο και αν αντιλαμβανόταν τις προεκτάσεις των αποφάσεων του. Αυτό που έχει περισσότερη σημασία ειναι η φιλοσοφία και τόπος με τον οποίο λειτούργησε ο ΑΠΟΕΛ.
Όσος συναισθηματισμός και αν υπήρχε στην επιλογή Μαντούκα αλλά τόση παραδοχή επρεπε να υπάρξει οτι ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν είχε τις απαιτούμενες εμπειρίες για τη συγκεκριμένη θέση. Το να είσαι μυαλωμένος και ικανός παίκτης δεν καθιστά κανέναν ικανό προπονητη, σκάουτερ ή τεχνικό διευθυντή.
Ο Μαντούκα θα μάθει πάνω μας και αυτό συμβαίνει στους πρώτους μήνες των νέων καθηκόντων του οπως έγινε και παλαιότερα με τον σκάουτερ Πουρσαιτίδη. Η θέση του τεχνικού διευθυντή ειναι σημαντική και η επιρροή της στον αγωνιστικό σχεδιασμό καθε ομάδας έχει αρκετές διαβαθμίσεις αναλόγως και της φιλοσοφίας του εκάστοτε προπονητη.
Είναι ξεκάθαρο οτι με την πρόσληψη Κετσπάγια η οποία ηταν ουσιαστικά απόφαση της διοίκησης, ο ΑΠΟΕΛ επιστρέφει σε ένα μοντέλο ολιγαρχίας τύπου Γιοβανοβιτς. Ίσως αυτό να ειναι μια καλή αφορμή για να μετακυλήσει λίγο από το ασήκωτο βάρος που φορτώθηκε ο Μαντούκα έτσι ώστε να μπορέσει πιο εύκολα να μάθει καλυτερα τα κατατόπια.
Το σίγουρο είναι οτι η διοίκηση Πετρίδη δεν έχει την πολυτέλεια να συνεχίζει να αλλάζει τους προπονητές και τους τεχνικούς διευθυντές σαν τα πουκάμισα.