O καημένος «μάστρε Μιλτής»

Τον Μάρτιο του 2009, ο γνωστός Έλληνας τεχνικός Τάκης Λεμονής, μετά και το πρόωρο διαζύγιό του με την ομάδα του Πανιωνίου, δέχεται πρόταση από την Ομόνοια για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας και λίγες μέρες αργότερα, μια Τετάρτη πρωί, περνά τις πόρτες του οικήματος του σωματείου, στη Λευκωσία. Όπως ο ίδιος θα εξομολογείτο λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 2009, σε δημοσιογράφο αθηναϊκής εφημερίδας, «συζήτησα με τον πρόεδρο Μιλτιάδη Νεοφύτου περίπου δέκα ώρες. Από αυτές, το οικονομικό θέμα κράτησε μόλις πέντε λεπτά. Όπως καταλαβαίνεις, στο πρόσωπο αυτού του επιτυχημένου κατασκευαστή, ανακάλυψα έναν άνθρωπο έτοιμο να “χτίσει” μια δυνατή ομάδα και δώσαμε τα χέρια έτσι απλά».

Είναι γεγονός πως επί προεδρίας Μιλτιάδη Νεοφύτου η ομάδα πλήρωσε υπέρογκα ποσά σε μετέγγραφες -λέγεται ότι πλήρωνε σχεδόν διπλάσια απ’ ό,τι άλλα σωματεία θα μπορούσαν να προσφέρουν- ανεβάζοντας τα κασέ στα ύψη, χωρίς όμως δυστυχώς να συμβαίνει κάτι ανάλογο και με τις επιδόσεις της ομάδας εντός του γηπέδου. Σύμφωνα με την κατάθεσή του που είδε το φως της δημοσιότητας, σε περίοδο τεσσάρων χρόνων, από τον Μάρτιο του 2008 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012, ο Μιλτιάδης Νεοφύτου ακούμπησε στην Ομόνοια περισσότερα από 21 εκατομμύρια ευρώ!

Την ίδια περίοδο με τη μεταγραφή Τάκη Λεμονή στην Ομόνοια, στον κυπριακό Τύπο, και συγκεκριμένα στις εφημερίδες «Ο Φιλελεύθερος» και «Πολίτης», βλέπουν το φως δημοσιεύματα που αφήνουν αιχμές ή και υπόνοιες για τα δημόσια έργα που κατακυρώνονται στην εργοληπτική εταιρεία του Μιλτιάδη Νεοφύτου. Ο οποίος επί διακυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια -και παρά το γεγονός, η αλήθεια, ότι είχε αναλάβει και στο παρελθόν αρκετά δημόσια έργα, τόσο επί Γλαύκου Κληρίδη όσο και επί Τάσσου Παπαδόπουλου- δεν αργεί να προσλάβει το παρατσούκλι «εθνικός εργολάβος». Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2009, και σχετικά με την ανάθεση του κυκλικού κόμβου του ΓΣΠ, έγραφε η εφημερίδα «Πολίτης»: «Κι άλλο έργο στον Μιλτιάδη Νεοφύτου, μέσα από διαφανείς διαδικασίες πάντα. 22 εκατομμύρια ο δεύτερος φθηνότερος; 21,6 ο Μιλτιάδης! Ο πιο φθηνός πάντοτε και μέσα από κρυστάλλινες διαδικασίες. Σας θυμίζει τίποτα αυτό;». Και ο «Φιλελεύθερος», δυο μέρες μετά, τα εξής: «Απορία: Πώς μπορεί τα κριτήρια που τέθηκαν να προϋποθέτουν έργα οδοποιίας 7 εκατομμυρίων ευρώ, ως “πιστοποιητικό εμπειρίας”, να μη διαθέτει παρά τα μισά και να κερδίσει την προσφορά; Ή μήπως θεωρείται δεδομένο ότι όλες οι προσφορές πηγαίνουν στον παικταρά μας; Και γιατί δηλαδή να ζητούνται προσφορές;».

Υποθέτουμε ότι το παρατσούκλι του «εθνικού εργολάβου», το οποίο ασφαλώς και δεν υιοθετούμε, πρέπει να προέκυψε από τον μεγάλο αριθμό δημόσιων έργων που είχε αναλάβει τη συγκεκριμένη περίοδο η εργοληπτική εταιρεία του Μιλτιάδη Νεοφύτου. Η οποία είχε έτσι κι αλλιώς από προηγουμένως τη φήμη της μεγάλης και σοβαρής εταιρείας, αλλά δεδομένης της πολύ στενής φιλίας του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επέτρεψε τη δημιουργία ψιθύρων. Από δημοσίευμα του «Φιλελεύθερου», πάντως, στις 18 Ιανουαρίου 2009, μαθαίνουμε ότι η κατασκευή έξι εκ των δέκα μεγάλων δημόσιων έργων εκείνη την περίοδο, συνολικού κόστους πέραν των 85 εκατομμυρίων, είχε αναληφθεί από τη συγκεκριμένη εταιρεία με τη διαδικασία των προσφορών, χωρίς  βεβαίως -σημείωση δική μας- να προκύψει οποιαδήποτε ένσταση.

Ο Μιλτιάδης Νεοφύτου, όπως ο ίδιος σημειώνει στην κατάθεσή του, γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Χριστόφια το 2001, όταν ο τελευταίος ήταν πρόεδρος της Βουλής και η εταιρεία του Μιλτιάδη Νεοφύτου προέβαινε στην ανακαίνιση του κτηρίου. Στα επτά χρόνια που ακολούθησαν τη γνωριμία, η σχέση τους αναπτύχθηκε τόσο πολύ, ούτως ώστε οι δύο άντρες να θεωρούνται «αδελφικοί φίλοι» και ο Μιλτιάδης Νεοφύτου, άμα τη εκλογή Χριστόφια στην προεδρία της Δημοκρατίας, να δεχθεί -ενώ δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με το ποδόσφαιρο, όπως παραδέχεται- να αναλάβει τη διοίκηση της Ομόνοιας, να συζητά δέκα ώρες με τον Τάκη Λεμονή και να βγάζει από την τσέπη του 21 εκατομμύρια 606 χιλιάδες 123 ευρώ και να τα ακουμπά στην ομάδα, με μόνη υπόσχεση το «άφησ’ το πάνω μου» του αδελφικού φίλου, Προέδρου της  Δημοκρατίας και μετέπειτα πελάτη του για μερικά… «κουτσοδούλια», όπως τα χαρακτήρισε ο τελευταίος, για ολόκληρες ανακαινίσεις του εξοχικού στο Κελλάκι και της οικίας στη Μακεδονίτισσα αξίας 1.600.000, όπως λέει ο «μάστρε Μιλτής»! Χωρίς χαρτιά, χωρίς γραπτές συμφωνίες, με τον λον τ’ αδρώπου και την υπόσχεση «άφησ’ το πάνω μου» του αδελφικού φίλου.

Επιπλέον, τέτοια ήταν η «αδελφική σχέση» των δύο αντρών, που ο Μιλτιάδης Νεοφύτου είχε αναλάβει και την εξεύρεση κτηρίων για να στεγαστούν τα γραφεία του επιτελείου του Δημήτρη Χριστόφια, πλήρωνε από τα ταμεία της εταιρείας του τα ενοίκια, εισέπραττε δύο εκατομμύρια δάνειο από τράπεζα χωρίς τις απαραίτητες εγγυήσεις, αλλά και χωρίς, όπως λέχθηκε, να είναι ενήμερο το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου για λογαριασμό του οποίου εισέπραττε τα ποσά,  συναντούσε κοινοτάρχες για να τους πείσει να ανακινήσουν θέμα αλλαγής ζωνών για να αυξηθεί, σύμφωνα με το κατ’ ισχυρισμόν σχέδιο του Προέδρου και του Χαρίλαου Σταυράκη, η αξία ενός οικοπέδου ώστε να ξοφληθούν τα χρέη της ομάδας και να πάρει και ο «μάστρε Μιλτής» τα λεφτά του πίσω…

Κι όλα αυτά στο πλαίσιο της στενής, αδελφικής φιλίας δύο αντρών, που απλά τύχαινε ο ένας να είναι ο Πρόεδρος της χώρας και ο άλλος ένας εργολάβος που αναλάμβανε δημόσια έργα από την κυβέρνηση του αδελφικού φίλου και διοικούσε την ποδοσφαιρική ομάδα που πρόσκειται στο κόμμα του αδελφικού φίλου, για το οποίο ο Άντρος Κυπριανού μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο είχε πει «να αφήσουν το ΑΚΕΛ μακριά από το ποδόσφαιρο, διότι το ΑΚΕΛ είναι από μόνο του μακριά από το ποδόσφαιρο».