Δυστυχώς ο στόχος για βαθμολογικό κέρδος αποδείχτηκε ανέφικτος αφού η ομάδα μας σε έναν ακόμα αγώνα όπου έπρεπε να δείξει το κάτι παραπάνω απέτυχε. Η Σπάρτα δεν ήταν κάτι σούπερ αλλά ούτε ο ΑΠΟΕΛ ήταν κάτι υποφερτό έτσι ώστε να αποφύγει την ήττα. Πριν τον αγώνα λέγαμε για τα λάθη που πρέπει να αποφευχθούν αλλά η μεσοαμυντική μας γραμμή δεν τα κατάφερε.
Ο τρὀπος που ήρθε το γκολ στο 24 θύμιζε περισσότερο τα τελευταία στάδια μιας προπόνησης όπου οι παίκτες θέλουν απλά να πάνε στα αποδυτήρια και στη συνέχεια σπίτι τους.
Με αστείο όμως τρόπο ήρθε και το δεύτερο γκολ που έβαλε με εκνευριστικό τρόπο ταφόπλακα στην προσπάθεια αφού μια φάση πριν είχε χαθεί τεράστια ευκαιρία για την ομάδα μας.
Η επιλογή του προπονητή μας για μια εντεκάδα με παίκτες που θα έτρεχαν ασταμάτητα είχε τη λογική της αλλά αυτό που ίσως να μην εκτιμήθηκε σωστά ήταν η τρομερή δυσκολία να κρατήσουμε μπάλα. Οι Μακρίδης και Βάντερ που ήταν οι δυο παίκτες που θα έπρεπε να βοηθήσουν οργανωτικά δεν ανταποκρίθηκαν με τον Βραζιλιάνο να γίνεται εσπευσμένα αλλαγή στο 50.
Η μεγάλη εικόνα πέραν του 90λεπτου είναι αυτή που προκαλεί προβληματισμό αφού στα δύσκολα σε Ευρώπη και Κύπρο η ομάδα μας σκοντάφτει. Σκοντάφτει ή γκρεμίζεται γιατί είναι χτισμένος σε λανθασμένες βάσεις και ο Κετσπάγια καλείται να διορθώσει ότι διορθώνεται.