Μπορεί να ξαναθυμίσει ΑΠΟΕΛ;

Κάθε χρονιά της τελευταίας δεκαετίας καθιστά το ΑΠΟΕΛ τόσο γνωστό και καταξιωμένο στον ποδοσφαιρικό πλανήτη, όσο δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Η λάμψη και η προβολή που εκπέμπει ο ΑΠΟΕΛ στο ποδοσφαιρικό στερέωμα κουβαλά μαζί της και πολλές υποχρεώσεις.

Το πιο σημαντικό είναι η διαχείριση αυτής της κατάστασης: σε οικονομικό, αγωνιστικό αλλά και διοικητικό επίπεδο. Τα παρελκόμενα που συνδέονται με όλη αυτή την ποδοσφαιρική ανάπλαση του ΑΠΟΕΛ δεν είναι απλά ούτε και εύκολα να τα διαχειριστεί κάποιος.

Το γεγονός ότι κάθε χρονιά να αλλάζουμε τους προπονητές σαν να είναι πουκάμισα, το ράστερ σαν να παίζουμε «Football Manager” και τις επιτυχίες να κρέμονται από μια κλωστή και να κρίνονται σε μικρές λεπτομέρειες δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αυτό που σίγουρα δεν είναι καθόλου τυχαίο επίσης είναι ότι τα σενάρια αυτά επαναλαμβάνονται.

Η παρουσία του ΑΠΟΕΛ δεν αντανακλά σε καμία περίπτωση την εικόνα που έχει δημιουργήσει η ομάδα στον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό κόσμο, εκτός γαλαζοκίτρινης οικογένειας.

Το χτεσινό ΑΠΟΕΛ μπήκε στον αναπνευστήρα στο τελευταίο λεπτό του ματς, ελπίζοντας ότι θα αντιδράσει σωστά στον επαναληπτικό και θα προκριθεί. Δεν είναι όμως αυτό το πιο ανησυχητικό.

Αυτό που όλοι θα πρέπει να σκεφτούν και να απαντήσουν είναι τι θα γίνει σε περίπτωση που δεν περάσουμε στον επόμενο γύρο. Θα την πληρώσει και πάλι ο προπονητής σε ένα σενάριο που επαναλαμβάνεται καρμπόν κάθε χρόνο;  Είναι πράγματι αυτή η λύση στο πρόβλημα; Είμαστε σε θέση να αντέξουμε τις συνέπειες μιας τόσο μεγάλης αποτυχίας;

Μετά το 3-0 και μέχρι το  93ο λεπτό στον αγώνα στην Λιθουανία μπήκαμε ως ΑΠΟΕΛίστικο οικοδόμημα σε ένα οπαδικό, διοικητικό και οικονομικό ηλεκτροσόκ. Είναι αρκετό για να μας αλλάξει τα μυαλά και να δούμε ότι η καταστροφή δεν είναι τόσο μακρινό σενάριο;