Μαθαίνει πάνω μας;

Ασφαλώς και ο Τραμετσάνι ανάλαβε μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι κατάφερε στους πρώτους μήνες της παρουσίας του στον ΑΠΟΕΛ να βάλει μια τάξη. Το κυριότερο, γιατί όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος, ήταν ότι από τα τέλη Νοεμβρίου η ομάδα έκανε ένα σερί εννέα νικών.

Ήταν αυτό που έπαιξε καταλυτικό ρόλο για να πειστούν όλοι ότι μπορεί να σωθεί μια χρονιά που μέχρι τα τέλη Σεμπτεβρίου έδειχνε χαμένη. Η ευφορία και η εκτίμηση στο έργο του Ιταλού ήταν αυτή που οδήγησε και στην πρόωρη ανανέωση της συνεργασίας, έστω και αν η λογική έλεγε ότι δεν υπήρχε λόγος να βιαστεί η διοίκηση.

Εν τω μεταξύ ο μήνας του μέλιτος ολοκληρώθηκε και η ομάδα άρχισε περίεργα σκαμπανεβάσματα με τον Τραμετσάνι να φανερώνει τις δικές του αδυναμίες. Από τα τέλη Ιανουαρίου ξεκίνησε μια σειρά αγώνων όπου όσες δικαιολογίες και αν ψάξει να βρει κάποιος κανένας δεν μπορεί να πειστεί ότι είναι αποδέκτες. Αρχικά μας έφταιξαν τα γήπεδα, μετά ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν τακτικά κάποιες ομάδες, μετά η διαιτησία και πλέον η απουσία των οργανωμένων.

Και για να είμαστε ειλικρινείς ο μόνος που μπαίνει κάποτε στη διαδικασία να δικαιολογήσει ή και να αιτιολογήσει την προβληματική κατάσταση είναι ο Πετεβίνος. Ο προπονητής μας δεν αναγνώρισε ποτέ με ουσιαστικό τρόπο την έλλειψη σταθερότητας ούτε και επιχείρησε να μας πει γιατί βλέπουμε ένα ΑΠΟΕΛ που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τις εκλάμψεις συγκεκριμένων παικτών.

Κυρίως όμως ο Τραμετσάνι δυσκολεύεται να βελτιώσει την ομάδα η οποία από τα τέλη Ιανουαρίου μετρά σε σύνολο εννέα αγώνων, τρεις νίκες, πέντε ισοπαλίες και μια ήττα.

Πρόκειται για απολογισμό ομάδας που προσπαθεί να χάσει το πρωτάθλημα έστω και αν οι δυο από τις τρεις νίκες ήταν επί του Απόλλωνα.

Ο Πετεβίνος προσπαθεί με κόπο να μας πείσει ότι πρέπει να αλλάξουμε μυαλά και αντιλήψεις. Η ρητορική του είναι πως πρέπει να είμαστε υπομονετικοί γιατί η απώλεια ενός πρωταθλήματος δεν είναι το τέλος του κόσμου αλλά και πως δεν πρέπει να αποκεφαλίσουμε τον προπονητή που κρίθηκε ως ο καταλληλότερος για να χτίσει τον δικό του ΑΠΟΕΛ.

Όλα αυτά φυσικά τη στιγμή που ο πρόεδρος σε πλήρη αντιδιαστολή με την τιτάνια προσπάθεια του υπεύθυνου επικοινωνίας, αποχωρεί από τα αποδυτήρια και καθησυχάζει τους δημοσιογράφους ότι το στο τέλος ο ΑΠΟΕΛ θα είναι και πάλι πρωταθλητής.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της κατάστασης όμως είναι επιμέρους θέμα. Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι αν ο Τραμετσάνι έχει την ικανότητα να κάνει τη δική του αυτοκριτική και να μάθει από τα λάθη του.

Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο αφού πρόκειται για έναν προπονητή που δεν έχει παραστάσεις πρωταθλητισμού αλλά ούτε και τέτοιο βιογραφικό που να μπορεί να ισχυριστεί ότι έκανε αξιοπρόσεκτη και πετυχημένη διαχείριση του ρόστερ στις ομάδες που δούλεψε.

Συνεπώς είμαστε διαθετημένοι να μάθει πάνω μας, νοούμενου ότι και ο ίδιος θα δείξει την απαιτούμενη προσαρμοστικότητα. Σε διαφορετική περίπτωση θα συμβεί το ατύχημα ανεξαρτήτως του τι γράφουν κάποιοι όροι σε ένα συμβόλαιο.