Με ένα γέλιο που μάλλον ερμηνευόταν περισσότερο ως εκνευρισμός για το αποτέλεσμα ο Βαλβέρδε είπε πως αν ο ΑΠΟΕΛ συνεχίσει να έχει αυτή την απόδοση, θα γίνει πρωταθλητής Ευρώπης.
Είναι κατανοητή και λογική η πικρία του προπονητή της Αθλέτικ. Όταν η ομάδα του έχει 22 τελικές προσπάθειες έναντι 3 του ΑΠΟΕΛ και κατοχή της μπάλας στο 70% και η οποία ήταν στο 77% στα πρώτα λεπτά του αγώνα είναι φυσιολογικό να δυσκολεύεσαι να χωνέψεις το 3-2.
Τα στατιστικά όμως δεν αρκούν για να αποτυπώσουν το πόσο επιβλητική ήταν η Αθλέτικ μέσα στο γήπεδο και την τρομερή δυσκολία που είχαν οι παίκτες μας στο να κρατήσουν την μπάλα και να οργανωθούν με τρόπο αποτελεσματικό. Μας έλεγαν ότι οι Βάσκοι εξασκούν τρομερή πίεση στο λάκκο των λεόντων αλλά το ότι παρακαλούσαμε να σφυρίξει ο περίεργος Σουηδός το ημίχρονο και στη συνέχεια τη λήξη δείχνει πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα.
Με ένα τρόπο που επαναλαμβάνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια και που προκαλεί ψυχολογικά σε όσους δεν είναι ΑΠΟΕΛ ξη ομάδα μας κατάφερε να φύγει από το Σαν Μαμές με το ζητούμενο.
Με γκολ από το πουθενά και ενάντια στη ροή του αγώνα εξασφαλίσαμε ένα σκορ που αφήνει ελπίδες. Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει την ερχόμενη Πέμπτη στο ΓΣΠ ο ΑΠΟΕΛ ταρακούνησε τους Βάσκους.
Σε μια χρονική στιγμή που ομάδες όπως η Άρσεναλ και η Μπαρτσελόνα διασύρονται με εξευτελιστικά για το πρεστιζ τους σκορ ο ΑΠΟΕΛ πέτυχε έναν άθλο.
Το να μπούμε στη διαδικασία να σκεφτούμε τι θα γινόταν αν ο Γιαμπερέ δεν έκανε τη λάθος πάσα ή και αν η κεφαλιά του Ντε Καμάργκο κατέληγε στα δίκτυα αντί στο δοκάρι είναι αχρείαστο και λίγο χωρκάτικο.