Κούραση ή αγγαρεία. Προβληματίζουν και τα δύο.

Ο ΑΠΟΕΛ έστειλε και στον αγώνα με τη Δόξα ανησυχητικά μηνύματα αφού επιβεβαιώθηκε πως ούτε η διακοπή ήταν αρκετή για να δούμε ουσιαστική αλλαγή στο αγωνιστικό προφίλ της ομάδας. Παρά το ότι οι απουσίες ήταν και πάλι πολλές και σημαντικές οι παίκτες που αγωνίστηκαν έπρεπε και μπορούσαν να παρουσιαστούν καλύτεροι.

Το γιατί δεν μπόρεσαν να το πράξουν όχι μόνο χτες αλλά σε όλους τους αγώνες του φετινού πρωταθλήματος είναι ένα θέμα που προβληματίζει.

Στην προσπάθεια ειδικών και μη να αναζητηθούν τα αίτια γίνεται λόγος για κούραση. Αν και βρισκόμαστε στα αρχικά στάδια της χρονιάς ο τρόπος ανάπτυξης του ΑΠΟΕΛ ανεξαρτήτως διάταξης και ατόμων είναι τόσο αργός και προβλεπτός που φυσιολογικά τίθεται θέμα σωματικής κούρασης.

Ένα δεδομένο το οποίο κληρονόμησε ο Δώνης και το επιτελείο του είναι ότι παρέλαβε μια υπερπροπονημένη ομάδα. Ο Μπειν ή καλύτερα ο  Κόμπεργκ ακολούθησαν μια στρατηγική όπου οι προπονήσεις κατά το βασικό στάδιο της προετοιμασίας ήταν ιδιαίτερα δυνατές κάτι που είχε αρνητικό αντίκτυπο και τότε και σήμερα.

Το θέμα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο λόγω των διαφορετικών αντοχών και δεδομένων κάθε ποδοσφαιριστή και είναι για αυτό που ο χειρισμός είναι σύνθετος και δύσκολος.

Το άλλο σύμπτωμα της ομάδας μας είναι η έλλειψη ενέργειας και διάθεσης. Οι παίκτες δείχνουν να κάνουν αγγαρεία οπότε δημιουργούνται βάσιμες υποψίες ότι όσοι τελικά αγωνιστούν έχουν το μυαλό τους στους αγώνες του Champions League.

O συνδυασμός λοιπόν κούρασης και προφύλαξης δημιουργεί ένα κοκτέιλ το οποίο όταν συνδυαστεί και με τις αγωνιστικές αδυναμίες γίνεται επικίνδυνο.