Κάθε φορά που έχουμε αρνητικό αποτέλεσμα …

Απορούν πολλοί εκτός ΑΠΟΕΛ γιατί μας πιάνει ο πανικός μετά από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα αφού θεωρούν υπερβολικές τις αντιδράσεις ή και την κριτική που γίνεται σε διοίκηση, προπονητή και παίκτες. Η αλήθεια είναι ότι κάθε ισοπαλία ή και ήττα φέρνει προβληματισμό ο οποίος σε κάποιες περιπτώσεις αποκτά διαστάσεις οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν και δικαιολογημένες.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι απλός και τουλάχιστον οι υπεύθυνοι εντός ΑΠΟΕΛ δεν πρέπει να απορούν. Κάθε αρνητικό αποτέλεσμα θυμίζει τα πολλά και σοβαρά λάθη που έγιναν το καλοκαίρι όταν η διοίκηση Πετρίδη έκρινε ως καταλληλότερους τους Πασιένσια και Μαντούκα για να κτίσουν τον φετινό ΑΠΟΕΛ.

Αν μάλιστα κάποιος δει μισογεμάτο το ποτήρι μπορεί να ισχυριστεί ότι και οι ισοπαλίες με ΑΕΚ και Ομόνοια ήρθαν με το ζόρι οπότε η νευρικότητα γίνεται ακόμα πιο μεγάλη. Και αυτό γιατί επιβεβαιώνεται ότι η ομάδα μας εξακολουθεί να υποφέρει από παθογένειες τις οποίες οι ανταγωνιστές μας εκμεταλλεύονται σχεδόν με ευκολία.

Είδαμε για παράδειγμα μια παθητική Ανόρθωση να φεύγει από το ΓΣΠ με τη νίκη αφού η ομάδα μας δεν είχε λύσεις στην απουσία των Καβενάγκι και Ντε Βινσέτι ενώ τα αμυντικά λάθη χάρισαν δυο γκολ.

Αν όλα τα πιο πάνω συσχετιστούν και με το ότι συντηρούμε ένα ρόστερ του οποίου οι ετήσιες απολαβές πλησιάζουν τα 9 εκατομμύρια ευρώ τότε δεν θα πρέπει κανείς Κετσπάγια ή Πετρίδης να διερωτάται γιατί πολλοί παθαίνουν ψυχολογικά όταν αδυνατούμε να κερδίσουμε τους βασικούς διεκδικητές.