Τα έργα και ημέρες του Τραμετσάνι είναι τέτοια που καθιστούν την παρουσία του στον ΑΠΟΕΛ δύσκολη. Το μουρμουρητό και η κριτική δεν αφορά μόνο τον κόσμο όπως βολεύει το αφήγημα αθλητικογράφων δίχως άποψη ή και της διοίκησης Πετρίδη.
Οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται την ανεπάρκεια του Ιταλού προπονητή είναι οι φούρποι της διοίκησης καθώς και συμπατριώτης του διευθυντής ποδοσφαίρου που κατά τα άλλα έχει συνολική ευθύνη για ότι συμβαίνει.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο Τραμετσάνι προ διμήνου έφτασε μια ανάσα από την απόλυση ή παραίτηση αλλά και οι δυο πλευρές έκριναν ότι πρέπει να δοθεί ακόμα μια ευκαιρία.
Η ευκαιρία δόθηκε και η ομάδα στελεχώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό έγινε με οικονομικό κόστος που αν δεν εξασφαλίσουμε συμμετοχή σε ομίλους θα δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα.
Ο συγκρουσιακός χωρίς καλό λόγο και αιτία Τραμετσάνι συνεχίζει όμως να κολλά σε παίκτες, να έχει επικίνδυνες εμμονές σε θέματα τακτικής και αξιοποίησης παικτών.
Ο ΑΠΟΕΛ δεν πείθει, δεν παίζει εδώ και πολλούς μήνες ποδόσφαιρο της προκοπής και έχει τη γνωστή εξάρτηση στον Τάμαρι.
Το τραγικό κοουτσάρισμα στον αγώνα με τους Αζέρους δεν ήταν κάτι μεμονωμένο και είναι για αυτό που ζούμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος χωρισμού.