apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Δυστυχώς ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Δεν μπορεί να πάει πάρα πέρα.
Ο προπονητής μας είναι επικίνδυνος και πρέπει να απομακρυνθεί σήμερα. Όχι αύριο, όχι μεθαύριο, όχι μετά τον επαναληπτικό, που κακά τα ψέματα, οι πιθανότητες πρόκρισης μας είναι περιορισμένες, αν όχι ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ. Πρέπει να φύγει ΣΗΜΕΡΑ. Τώρα αμέσως.
Είναι φανερό πλέον ότι η βιβλιοθήκη του κυρίου αυτού δεν είναι γεμάτη από εγχειρίδια προπονητικής, τακτικής συστημάτων ποδοσφαίρου, και ανάλυσης της ψυχοσύνθεσης αθλητών ψυλού επιπέδου.
Η βιβλιοθήκη του, διαθέτει μόνο ένα βιβλίο. Και αυτό είναι η περίφημη διατριβή του συμπατριώτη του Niccolo Machiavelli ‘The Prince’. Μέσα σε αυτή την διατριβή σκιαγραφείται εκτεταμένα η τακτική που πρέπει να ακολουθεί ένας πολιτικός για να επιβληθεί των πολιτικών του αντιπάλων.
Αυτή η διατριβή είναι άκρως αμφιλεγόμενη, γιατί θέτει σαν μοναδικό στόχο την επιβίωση και την πλήρη επικράτηση του «πολιτικού». Έστω κι’ αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του συνόλου που ο ‘πολιτικός’ θέλει να ηγηθεί.
Ο κύριος Τραμετσάνι λοιπόν, με το που ήλθε στην ομάδα, με τον ‘Πρίγκιπα’ παραμάσχαλα, ξεκίνησε την διαδικασία αποδόμησης παιχτών που ο ίδιος θεωρούσε επικίνδυνους για την δική του εδραίωση. Και εδώ δεν μιλούμε για παίχτες της σειράς. Δεν μιλούμε για διάττοντες αστέρες. Εδώ μιλούμε για παίχτες με περγαμηνές. Παίκτες που το ταλέντο τους βγάζει μάτια. Παίκτες που μόνο με την παρουσία τους στην ενδεκάδα προκαθορίζουν τον θρίαμβο μας. Αυτό βέβαια είναι καταστροφικό για την ομάδα. Το οποίο όμως, σύμφωνα με το Niccolo Machiavelli, δεν έχει καμμιά σημασία. Πρώτος και μοναδικός στόχος είναι η επιβίωση και η εδραίωση ‘Πολιτικού’.
Και βεβαίως, εδώ ‘Ο Πολιτικός’ κύριος Τραμετσάνι επιβλήθηκε και εδραιώθηκε. Εις βάρος της ομάδας? Ναί! Εις βάρος της ομάδας.
Οι ‘πλάτες’ που πήρε από την διοίκηση, προ πολλού ξέφυγαν από τα όρια του ανεξήγητου, και τώρα φθάνουν τα όρια της σχιζοφρένιας.
Γιατί ο πιο πετυχημένος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας μας, έκανε πλάτες σε ένα προπονητή που έθεσε σαν μοναδικό του στόχο την προσωπική του ανέλιξη, και όχι την δόξα και τον θρίαμβο της ιστορικότερης ομάδας της Κύπρου?
Τι είναι αυτό που έκανε τον κύριο Πρόεδρο να βλέπει ‘τον βασιλιά’ ντυμένο με τον ωραιότερο μανδύα του κόσμου, ενώ στην πραγματικότητα ‘ο βασιλιάς’ δεν φορεί τίποτε. Είναι γυμνός. Είναι ΚΟΥΝΤΟΥΡΟΣ, όπως λέμε στην όμορφη και παραστατική μας διάλεκτο.
Τι είναι αυτό που έκανε τον κύριο Πετρίδη να στοιχηματίσει υπέρ του κυρίου Τραμετσάνι, και εναντίον του Μωράης, του Ενσούε, του Ζαχίντ, του Εφραίμ, του Σόουζα? Πόσα εκατομμύρια στοίχησε στο ΑΠΟΕΛ ο παραγκωνισμός των προαναφερθέντων?
Μήπως η διοίκηση έφτασε στο σημείο, να βλέπει την επιβίωση του προπονητή σαν προαπαιτούμενο της δικής της επιβίωσης? Και είναι γι’ αυτό τον λόγο που κωλυσιεργεί στην απομάκρυνσή του?
Ελπίζω αυτό να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Γιατί αυτό είναι καταστροφικό για το ΑΠΟΕΛ μας.
Διοικήσεις, παίχτες, προπονητές έρχονται και φεύγουν. Μόνο το ΑΠΟΕΛ εδραιώνεται και θριαμβευει.
Η επιλογή της παρούσας διοίκησης να επενδύσει στο κύριο Τραμετσάνι απέτυχε παταγωδώς.
Τώρα χρειζεται η παρουσία ενός ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ άντρα, που θα αναλάβει τις ευθύνες του και θα προχωρήσει στην διόρθωση της κατάστασης.
Με ότι κι’ αν αυτό συνεπάγεται.
Δώρος Χρίστου
