Η τελευταία παράσταση

Δεν είναι μόνο ότι από του χρόνου δεν θα έχουμε την ευλογία των βαθμών της αξέχαστης πορείας, γεγονός που θα μας φέρνει στους αδυνάτους. Το μεγαλύτερο θέμα φαίνεται ότι είναι η απόφαση της UEFA να αλλάξει τη δομή του Champions League έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα θέλω των μεγάλων ομάδων ή και πρωταθλημάτων. Όταν αυτό επικυρωθεί θα είναι ακόμα πιο δύσκολο για τον εκάστοτε πρωταθλητή Κύπρου να εξασφαλίζει τη συμμετοχή του στους ομίλους.

Με αυτά τα δεδομένα απόψε έχουμε μια καλή και ίσως τελευταία ευκαιρία να κάνουμε την υπέρβαση για να βρεθούμε στους ομίλους του Champions League. Θα είναι η τέταρτη φορά τα τελευταία εφτά χρόνια. Ναι, η τέταρτη φορά σε λιγότερο από μια δεκαετία. Ο ΑΠΟΕΛ έκανε συνήθεια κάτι που για πολλές ομάδες στην Ευρώπη αποτελεί άπιαστο όνειρο. Δεν συζητώ καν για τους κακόμοιρους της Κύπρου.

Ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου για ακόμα μια φορά έβαλε τα πράγματα στη σωστή διάσταση και όπως πρέπει να προσεγγίσουν όλοι τον αγώνα της χρονιάς. Ο αρχηγός του ΑΠΟΕΛ είπε ότι το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει πίστη. Πίστη στις δυνάμεις, πίστη στο ότι μπορούμε να ανταπεξέρθουμε, πίστη στο πλάνο και στο ότι αν εφαρμοστεί θα μπορέσουμε να τους αποκλείσουμε.

Μπορεί ως οπαδοί να μιλάμε στο πληθυντικό αλλά ο αρχηγός μας θύμισε ότι ο κόσμος δεν σκοράρει ούτε μαρκάρει! Η στήριξη του κόσμου είναι σημαντική αλλά το βαρόμετρο είναι η απόδοση των παικτών. Η διαφορά της νίκης από την ήττα είναι πολλές φορές μια λεπτή γραμμή μεταξύ της σωστής πάσας, σουτ ή και μαρκαρίσματος.

Οι παίκτες του ΑΠΟΕΛ πρέπει να έχουν τρομερή αυτοσυγκέντρωση και να μην παρασυρθούν από εξωγενείς παράγοντες. Θέλουν ένα γκολ και αυτό δεν πρέπει να έρθει απαραίτητα στο πρώτο ημίχρονο. Υπομονή λοιπόν αφού πρέπει να τους κουράσουμε αν αυτό είναι εφικτό τόσο σωματικά όσο και πνευματικά και αν συμβεί αυτό ίσως να είναι πιο ευάλωτοι.