Η συμπεριφορά του Ντε Βινσέτι

Θα ήθελα μέσω του σαιτ σας να εκφράσω τις σκέψεις μου αναφορικά με την συμπεριφορά του Ντεβισέντι. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής μας για δεύτερη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα συμπεριφέρθηκε απρεπώς ενός του γηπέδου με τρόπο μάλιστα που να εκθέτει την ομάδα μας τόσο επικοινωνιακά όσο και αγωνιστικά. Επιπρόσθετα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι και με άλλες ενέργειες του όπως διαμαρτυρίες και αχρείαστα φάουλ έχει κατορθώσει να μπει στο στόχαστρο τόσο των οπαδών άλλων ομάδων αλλά ακόμη και αρκετών διαιτητών.

Σήμερα κινδυνεύει με τιμωρία λόγο μιας χειρονομίας την οποία έκανε στον αγώνα με των Απόλλωνα. Κάνοντας τον «συνήγορο του διαβόλου» πιστεύω ακράδαντα ότι από νομικής άποψης οποιαδήποτε κατηγορία ενώπιων του αθλητικού δικαστή δεν μπορεί να τεκμηριωθεί για τους πιο κάτω λόγους.

Α) Η άσεμνη χειρονομία ως αδίκημα πρέπει να γίνεται με αποδέκτη κάποιο συγκεκριμένο άτομο ή ομάδα κ.τ.λ. Στην προκειμένη περίπτωση ουδείς μπορεί να αποδείξει ότι αποδέκτης ήταν ο διαιτητής και φυσικά ούτε και οι οπαδοί αφού ο παίκτης με τον τρόπο που ήταν πεσμένος δεν «έδειξε» προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Απουσία επομένως αποδέκτη και κατ’επέκταση παραπονούμενου η αυτεπάγγελτη καταγγελία δεν μπορεί να γίνει αποδέκτη.

Β) Μετά από έρευνα για τη προέλευση της χειρονομίας αυτής καταλήγουμε στο συμπέρασμα που ασπάζονται οι περισσότεροι ιστορικοί ότι η πρώτη αναφορά για το  «κατάπυγον» στην Κυπριακή διάλεκτο «κάβλιασμα» έλαβε χώρα σε μια από τις κωμωδίες του Αριστοφάνη. Η άλλη άποψη παραθέτει ότι «Η ανόρθωση του συγκεκριμένου δάχτυλου, χρονολογείται πίσω στην εποχή της Αρχαίας Ρώμης, όπου τότε το αποκαλούσαν digitus impudicus, ή σε ελληνικά το άσεμνο δάχτυλό.» Επιπρόσθετα ο ερευνητής συμπληρώνει πως  «Οι Ρωμαίοι, πίστευαν ότι η ύψωση του μεσαίου, μεγάλου δαχτύλου θυμίζει το αντρικό μόριο, το οποίο αποτρέπει το κακό μάτι. Ως εκ τούτου, όποτε οι Ρωμαίοι συναντούσαν κάποιον με «κακόβουλο» βλέμμα, έκριναν ότι μπορούσαν να προστατευτούν από τη κατάρα, προτάσσοντας το μαγικό μεσαίο δάχτυλο: λειτουργούσε δηλαδή ως ασπίδα προστασίας». Επομένως η χειρονομία αυτή δεν είναι πάντοτε άσεμνη και προσβλητική.

Γ) Περάν τούτου από το 2014 η «άσεμνη»  αυτή χειρονομία έχει καταχωρηθεί πλέον και ως επίσημο συναίσθημα στα γραπτά μηνύματα «emotions» επιδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο την καθημερινή χρήση που τυγχάνει από μεγάλη μερίδα ατόμων χωρίς καταναγκαστικά να εξυπακούεται και εξύβριση ή κάτι άλλο μεμπτό. Σε διαφορετική περίπτωση χιλιάδες άτομα τα οποία αποστέλλουν το emotion αυτό θα έπρεπε να αιτιολογούν αυτή τους την πράξη ενώπιων του δικαστηρίου.  Η συγκεκριμένη κίνηση όμως δεν είναι δημιούργημα του σύγχρονου πολιτισμού και αυτό θα αναλυθεί στο επόμενο μας σημείο

Δ) Τελειώνοντας την υπεράσπιση να αναφέρω ότι υπάρχει και πρόσφατο αθωωτικό προηγούμενο στην υπόθεση όπου ο Γιάνης Βαρουφάκης έδειξε το μεσαίο δάχτυλο προς την «μεταφορική» κατεύθυνση της Γερμανίας, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του στο Ζάγκρεμπ το 2013 ως επίσης και στο αντίστοιχο περαστικό του Γερμανικού περιοδικού focus με την Αφροδίτη της Μήλου ντυμένη στα γαλανόλευκα να σηκώνει το μεσαίο της δάκτυλο.

Μπορώ ακόμη να παραθέσω και άλλους λόγους που να αποδεικνύουν ότι οποιαδήποτε καταγγελία επί αυτού του γεγονότος θα πέσει στο κενό αλλά δεν πιστεύω ότι επί του παρόντος κρίνεται αναγκαίο. Θα ήθελα επομένως να προχωρήσω στην κατάθεση της άποψης μου σχετικά με την τιμωρία που η Εταιρεία ΑΠΟΕΛ οφείλει να του επιβάλει για αυτή (και άλλες) ενέργειες του.

Πιστεύω λοιπών ότι ένας  τρόπος συνετισμού του εκρηκτικού και ατίθασου μας ποδοσφαιριστή θα ήταν ένα γερό χρηματικό πρόστιμο.  Με τα λεφτά αυτά να αγοραστούν δώρα για παιδιά που βρίσκονται κλινήρης με σοβαρά προβλήματα υγείας και ο παίκτης μαζί με άλλους αντιπροσώπους/παίκτες του ΑΠΟΕΛ να τα διανέμουν σε διάφορα νοσοκομεία. Τα δώρα θα ήταν πιο ωφέλιμο να έχουν σχέση με το ΑΠΟΕΛ και τα ιδανικά τα οποία το σωματείο μας προασπίζει  αλλά και γενικότερα με την ιδέα του «ευ αγωνίζεσθαι».  Με τον τρόπο αυτό ευελπιστούμε ότι ο Κύριος Ντεβισέντι θα καταλάβει πόσο τυχερός είναι σαν άνθρωπος που χαίρει άκρας υγείας και έχει την τιμή να αγωνίζεται στο πιο δημοφιλές και ιστορικό σωματείο της Κύπρου.

Σε διαφορετική περίπτωση τέτοιοι παίχτες δεν είναι χρήσιμοι για την ομάδα μας όσο ποδόσφαιρο και να ξέρουν.

Γ.Μ