Πριν καν ακόμα προσληφθεί ο Μάριο Μπειν και προκειμένου να αιτιολογηθεί η απόφαση για μη ανανέωση του Κρίστιανσεν, τονίστηκε ότι ο νέος ΑΠΟΕΛ θα πρέπει να παίξει και ελκυστικό ποδόσφαιρο. Το σκεπτικό πίσω από την εξαγγελία ήταν ότι η ομάδα που έκανε πέρσι ίσως την πιο παραγωγική και πετυχημένη χρονιά στην ιστορία του συλλόγου δεν έθελξε με την απόδοσης της.
Με το που ήρθε ο Μπέιν φρόντισε να χτίσει πάνω στην εξαγγελία των διοικούντων λέγοντας και αυτός με τη σειρά του ότι η φιλοσοφία του σχετίζεται με επιθετικό ποδόσφαιρο το οποίο βασίζεται στην κατοχή και την οργάνωση της ομάδας από πίσω.
Όπως και ο προκάτοχος του έτσι και ο Μπειν παρουσιάζεται υπέρμαχος μια φιλοσοφίας την οποία προσπάθεια να εφαρμόσει και τα πρώτα δείγματα γραφής επιβεβαιώνουν ότι συναντά αντικειμενικές δυσκολίες.
Το ποδόσφαιρο κατοχής και ανάπτυξης από την άμυνα προϋποθέτει παίκτες με συγκεκριμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο απαιτούμενο είναι η παρουσία ενός τουλάχιστον κεντρικού αμυντικού που θα μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στο οργανωτικό κομμάτι έχοντας καλές μεταβιβάσεις και αντίληψη του τρόπου που πρέπει να αναπτυχθεί η ομάδα.
Το δεύτερο must have για το total football του Μπέιν είναι ένας βιονικός αμυντικός μέσος ο οποίος θα μπορεί να ενώσει και τις τρεις γραμμές. Πρόκειται για εγκεφαλικό παίκτη που θα μπορεί με την ταχύτητα αλλά και την τεχνική του κατάρτιση να ανακόψει και να μοιράσει παιχνίδι.
Στην παρούσα φάση τα δυο αυτά σημαντικά γρανάζια απουσιάζουν από την μηχανή του ΑΠΟΕΛ με αποτέλεσμα να βλέπουμε την τρομερή δυσκολία που παρατηρήθηκε όχι μόνο στα φιλικά και με την Ντούντελανζ αλλά και στο δεύτερο μισό της περσινή χρονιάς.
Η προσδοκία ότι με την προσθήκη των Καρλάο, Ρουέδα και Σοούζα ο ΑΠΟΕΛ θα είναι άλλη ομάδα είναι βάσιμη.
Το ζητούμενο είναι να μπορέσουν να ανταποκριθούν οι υφιστάμενοι μέχρι να μπουν στην ομάδα οι προαναφερθέντες αλλά και ο Εφραίμ.