Η προκλητική αποδόμηση του Εφραίμ

Ακόμα και αν ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι δεν υπάρχει προπονητής που να μην κουβαλά μαζί του κάποιες ακραίες απόψεις που μπορούν να κριθούν έως και εμμονές, τα εξελίσσονται με τον Τραμετσάνι μάλλον ξεπερνούν τα όρια.

Αποσυνδέοντας όλους τους άλλους που βρέθηκαν δικαιολογημένα ή μη κάτω από το στόχαστρο του Ιταλού, κρίνουμε ότι ο τρόπος που διαχειρίζεται τον άνθρωπο και ποδοσφαιριστή Εφραίμ είναι επιεικώς άδικος.

Είναι επίσης ενάντια στο καλός νοούμενο συμφέρον του ΑΠΟΕΛ. Και το συμφέρον της ομάδας δεν έχει υποκειμενισμό και δεν είναι υπεράνω οποιουδήποτε.

Η μη χρησιμοποίηση του Εφραίμ στο τελευταίο φιλικό είναι ακόμα ένα περιστατικό που δείχνει ότι ο προπονητής μας ατεκμηρίωτα δεν υπολογίζει τον παίκτη και το δείχνει με τρόπο που επιδιώκει τη σύγκρουση.

Ο Τραμετσάνι γνωρίζει πολύ καλά ότι ο συνειδητός παραγκωνισμός ενός παίκτη που αποδεδειγμένα μπορεί να βοηθήσει και που στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας δούλεψε με πλήρη αφοσίωση, ζημιώνει την ομάδα αλλά συνεχίζει να το πράττει.

Παρασυρόμενος από τα όσα του μεταφέρει ο περίγυρος του αναφορικά με τη δυσφορία του στενού κύκλου του παίκτη αλλά και του μάνατζερ του, λειτουργεί τιμωρητικά.

Το ότι μετά και το χτεσινό ο Εφραίμ είναι εκ των βασικών υποψηφίων για να κοπούν από τον κατάλογο των παικτών που θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο 2ο προκριματικό δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν.

Υπό κανονικές συνθήκες και αν ήμασταν σοβαρή ομάδα θα έπρεπε να υπήρχε ο τρόπος να εξομαλυνθεί η κατάσταση αλλά τα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες με τον Τραμετσάνι δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί ή να θέλει να λειτουργήσει ενωτικά.