Η πουτάνα η εταιρεία

Ένα από τα συνθήματα που ακούγονται όποτε το επιτρέψουν οι συνθήκες είναι το “πουτάνα εταιρεία μας φέρνεις αηδία”. Είναι ανάμεσα σε αυτά που ακούστηκαν μετά την ήττα από την Αεκ έξω από τα κεντρικά θεωρεία του ΓΣΠ από περίπου 100 οργανωμένους οπαδούς μας. Έχει σημασία να αναλυθεί έστω και χριστουγεννιάτικα το συγκεκριμένο σύνθημα αφού καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος που κατά καιρούς βγαίνει από το χαλί όπου το κρύβουμε.

Οι οργανωμένοι είναι οι πιο έντονοι εκφραστές της άποψης ότι η εταιρεία ΑΠΟΕΛ είναι ένα καρκίνωμα που πρέπει να με κάθε τρόπο να αποκοπεί από το σύλλογο. Η άποψη κολλά και με το concept του against modern football που θέλει τις ποδοσφαιρικές ομάδες να γίνονται ουσιαστικά επιχειρήσεις οι μετοχές των οποίων διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο.

Δεν είναι επίσης μυστικό ότι ένθερμοι υποστηρικτές της άποψης ότι η εταιρεία ΑΠΟΕΛ κάνει καλό παρά κακό λόγω του ότι ελέγχεται από διαπλεκόμενους ή ανίκανους μετόχους είναι και οι εκάστοτε παράγοντες που συμμετέχουν στα συμβούλιο του σωματείου. Είναι για αυτό άλλωστε που υπάρχει τα τελευταία χρόνια η κόντρα μεταξύ των δυο συμβουλίων.

Το ότι το σωματείο είναι εκ των μεγαλομετόχων της εταιρείας δεν παίζει ουσιαστικό ρόλο σε αυτή την υπόγεια και επίγεια κόντρα αφού είναι κατανοητό ότι δεν μπορεί να ελέγξει όλους τους υπόλοιπους. Είναι για αυτό που η επιλογή που αξιολογείται κάθε τρεις και τόσο είναι η διάλυση της εταιρείας. Ο νόμιμος τρόπος με τον οποίο θα γίνει αυτό δεν έχει βρεθεί και είναι για αυτό που η συμφωνία διαχείρισης μεταξύ του ποδοσφαιρικού τμήματος αποτελεί σημείο τριβής.

Η αλήθεια είναι ότι ο επιπόλαιος τρόπος με τον οποίο οι διοικήσεις Ερωτοκρίτου και Πετρίδη χειρίστηκαν τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ των τριών παρουσιών στο Champions League έδωσε τις καλύτερες αφορμές. Είναι πλέον δικαιολογημένα κοινή διαπίστωση ότι ο ΑΠΟΕΛ δεν μπόρεσε να χτίσει υποδομές που θα του επιτρέπουν να δουλέψει σε επαγγελματικές βάσεις και να συμβεί αυτό που θέλουμε όλοι. Να ξεφύγουμε.

Όσο υπάρχει χρήμα στην εταιρεία με το οποίο χρηματοδοτείται η λειτουργία των τμημάτων του σωματείου και η πρωταγωνιστική τους πορεία η κόντρα μπαίνει κάτω από το χαλί αφού βολεύονται όλοι. Όταν διαφαίνεται ότι θα λείψουν τα λεφτά επειδή η αγελάδα δεν θα μπει σε ευρωπαϊκούς ομίλους  η κόντρα αναβιώνει.

Η δαιμονοποίηση της εταιρείας ως μοντέλο δεν βοηθά. Το πρόβλημα είναι τα μυαλά που κουβαλούν οι οπαδοί-μέτοχοι-παράγοντες που θεωρούν ότι έχουν την ικανότητα να διοικήσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είτε Πετρίδης ονομάζεται κάποιος είτε Ποταμίτης πρέπει να χωνέψει ότι δεν έχει τις γνώσεις για να ασκεί καθήκοντα εκτελεστικού προέδρου.

Ούτε να πάμε σε ένα μοντέλο όπως αυτό της Μπάγερν Μονάχου είμαστε μπορούμε, οπότε οι μεγαλομετόχοι θα πρέπει να προβληματιστούν για το πώς θέλουν να διοικήσουν τον ποδοσφαιρικό ΑΠΟΕΛ. Η επιπολαιότητα με την οποία προσεγγίζουν το όλο πλαίσιο λειτουργίας δίνει τροφή στους πάντες να απορούν ενώ το χειρότερο είναι ότι μπορεί να βρουν άθελα τους τη λύση που ψάχνουν απεγνωσμένα οι σωματειακοί. Και θα την βρουν οδηγώντας σε βάθος χρόνου την εταιρεία ΑΠΟΕΛ στη χρεοκοπία!

Σε κάθε περίπτωση Καλά Χριστούγεννά σε όλους.