Οι πληγές της Μπαρτσελόνα

Το φετινό καλοκαίρι είναι σίγουρα από τα πιο δύσκολα των τελευταίων χρόνων στη Μπαρτσελόνα. Δύσκολο, ιδιαίτερο και λίαν προβληματικό, όχι μόνο για όσα συνέβησαν στη διάρκειά του, αλλά (κυρίως) για τον τρόπο με τον οποίο τα διαχειρίστηκε η διοίκηση των “μπλαουγκράνα”. Φυσικά το μεγαλύτερο θέμα που δημιουργήθηκε, ήταν αυτό της αναχώρησης του Νεϊμάρ για το Παρίσι, όμως η λίστα με τις γκάφες και τις λάθος αποφάσεις είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερη. Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλο αυτό, είναι πως ο Μπαρτομέου και οι διάφοροι συν αυτώ παρατρεχάμενοι, έχουν τεράστιες ευθύνες τόσο στην ουσία των πραγμάτων, όσο και στην εικόνα του συλλόγου προς τα έξω, αφού αποδεικνύονται ανίκανοι να κουμαντάρουν σωστά και επιδέξια το “καράβι”.

Από τη φυγή του Νέι και τον τρόπο με τον οποίο αυτή αντιμετωπίστηκε, μέχρι τους λάθος χειρισμούς στον σχεδιασμό για την ενίσχυση της ομάδας, από την αντιμετώπιση του Ινιέστα μέχρι την ανανέωση του Μέσι, από το μίνι σκάνδαλο των “Seient Lliure” στην κατασπατάληση χρημάτων σε αποτυχημένες μεταγραφές, από τη μη ικανοποίηση των “θέλω” του Βαλβέρδε μέχρι τον ατελείωτο αριθμό των “υπεύθυνων” για τις επαφές και αποφάσεις σχετικά με τα νέα αποκτήματα, από τις κακές σχέσεις των παικτών με τη διοίκηση μέχρι τις επικοινωνιακές ήττες από τον “αιώνιο” αντίπαλο, όλα οδηγούν σε ένα αρνητικό κλίμα το οποίο φαίνεται να παγιώνεται, κρύβοντας δυνητικά πολύ μεγαλύτερους κινδύνους για το άμεσο αλλά και το απώτερο μέλλον. Ας τα πάρουμε όμως ένα-ένα από την αρχή.

ΤΑ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΜΠΑΡΤΟΜΕΟΥ

Σάντρο Ροσέλ και Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου, ο δεύτερος φυσική συνέχεια του πρώτου με τις ανάλογες συνέπειες…

Ο Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου ανέλαβε την προεδρία τον Ιανουάριο του 2014, μετά την παραίτηση του Σάντρο Ροσέλ λόγω της εμπλοκής του στην υπόθεση της μεταγραφής του Νεϊμάρ και την δικαστική διαδικασία που ακολούθησε. Ο Μπαρτομέου ήταν φυσικά και αυτός ανακατεμένος στη συγκεκριμένη ιστορία και εδώ μπορούμε να πούμε ότι αμφότεροι, πρώην και νυν, “κατάφεραν” να χρεωθεί την όλη ιστορία ο σύλλογος της Μπαρτσελόνα και όχι οι ίδιοι, πληρώνοντας πρόστιμα και αποφεύγοντας τη φυλακή. Ο Μπαρτομέου εκμεταλλεύτηκε στη συνέχεια την αύρα του “τρεμπλ” της σεζόν 2014/15 και εκλέχτηκε πρόεδρος τον Ιούλιο του 2015 με ποσοστό σχεδόν 55%. Ένας από τους υποψήφιους σε εκείνες τις εκλογές, ο Αγουστί Μπενεντίτο, ξεκίνησε από την 1η Σεπτεμβρίου τη διαδικασία για την κατάθεση πρότασης μομφής εναντίον της διοίκησης Μπαρτομέου και παρά το γεγονός ότι θα είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν 16.000 υπογραφές από μέλη του συλλόγου με δικαίωμα ψήφου, όλη αυτή η κίνηση δείχνει από μόνη της το πόσο άσχημο είναι το κλίμα ανάμεσα στις παραγοντικές παρατάξεις του συλλόγου.

Αυτός όμως είναι και ο λόγος, για τον οποίο ο πρόεδρος των “μπλαουγκράνα” έτρεχε τις τελευταίες μέρες ώστε να κερδίσει – μάταια – τις χαμένες εντυπώσεις, μέσα από μεταγραφικές κινήσεις όπως αυτή του Ντεμπελέ (που ολοκληρώθηκε) ή και εκείνη του Κοουτίνιο (που ναυάγησε οριστικά με τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου). Τα ποσά όμως που δόθηκαν ή προσφέρθηκαν, ξεφεύγουν από κάθε λογική και είναι άμεσο αποτέλεσμα της κάκιστης διαχείρισης στην υπόθεση του Νεϊμάρ. Οι σύλλογοι με τους παίκτες που ήθελε να αγοράσει η Μπαρτσελόνα, γνώριζαν ότι οι “μπλαουγκράνα” έβαλαν στο ταμείο τους 222 εκατομμύρια ευρώ από τη ρήτρα για την αποδέσμευση του Βραζιλιάνου που πλήρωσε η Παρί και φυσικά θέλησαν να το εκμεταλλευτούν όσο περισσότερο γινόταν. Η Μπορούσια, η Λίβερπουλ κλπ, είχαν υπέρ τους όχι μόνο την ανάγκη της Μπάρτσα να πάρει παίκτες για να ενισχυθεί και να ικανοποιήσει τους φιλάθλους της, αλλά και τον χρόνο, ο οποίος τελείωνε, κάτι που ανάγκασε τον Μπαρτομέου να δώσει πολύ περισσότερα χρήματα από όσα άξιζαν οι μεταγραφικοί του στόχοι. Ο Ντεμπελέ είναι το πιο τρανό παράδειγμα.

Ο Γάλλος κόστισε 105 εκ. ευρώ συν 40 εκ. με μπόνους, περίπου δηλαδή δέκα φορές πιο πάνω από τα 15 εκ. ευρώ που πλήρωσε πριν ένα χρόνο η Ντόρτμουντ για να τον αποκτήσει από τη Ρεν! Να θυμίσω ότι η Μπάρτσα ήθελε και πέρυσι τον Ντεμπελέ, αλλά ο Γάλλος αρνήθηκε να πάει, αφού ήταν προφανές πως με Μέσι, Νεϊμάρ και Σουάρες στην επιθετική γραμμή της ομάδας, ο ίδιος θα βρισκόταν μονίμως στον πάγκο. Τελικά φέτος οι Καταλανοί τον αγόρασαν σε μια τιμή, την οποία δεν αξίζει ο Ντεμπελέ ούτε στα καλύτερα ποδοσφαιρικά του όνειρα. Κάτι ανάλογο πήγε να γίνει και με τον Κοουτίνιο, αφού για αυτόν τα χρήματα που έπεσαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έφτασαν μέχρι τα 160 εκ. ευρώ, ποσό το οποίο επίσης σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει την αξία του παίκτη. Κάτι που σημαίνει ότι η Μπαρτσελόνα ήταν αποφασισμένη να μπει μέσα, αφού αρχικά υπολόγιζε να ξοδέψει πολύ λιγότερα για μεταγραφές, έτσι όμως όπως ήρθαν τα πράγματα, αν η Λίβερπουλ “υπέκυπτε” τελικά και παραχωρούσε τον Κοουτίνιο, όχι μόνο δεν θα έμενε κάποιο κέρδος στους “μπλαουγκράνα” από τα χρήματα του Νέι, αλλά θα πρόσθεταν και καμιά 80αριά εκατομμύρια ακόμα από τα ταμεία τους, προκειμένου να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί στις τάξεις των φιλάθλων της. Έτσι όμως που τα κατάφεραν οι “γαλονάδες” του Μπαρτομέου, κανείς δεν είναι σε θέση να πει ποιο θα ήταν το μεγαλύτερο φιάσκο: αυτό που “πέτυχαν”, να αποτύχουν δηλαδή παταγωδώς σε μια μεταγραφή την οποία διαφήμιζαν εδώ και καιρό ως τελειωμένη ή το να έδιναν 160 εκ. ευρώ για να αποκτήσουν τον Βραζιλιάνο.

ΟΙ “ΤΑΛΗΡΟΦΟΝΙΑΔΕΣ” ΝΕΪΜΑΡ, ΜΠΑΜΠΑΣ & ΓΙΟΣ

Οι δυο Νεϊμάρ “γλέντησαν” επί δυο μήνες τη Μπαρτσελόνα (AP Photo/Francois Mori)

Αντιδράσεις υπήρξαν και για τα 40 εκ. που δόθηκαν για τον Παουλίνιο, έναν παίκτη 29 ετών που αγωνιζόταν στο κινεζικό πρωτάθλημα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η επιλογή του Βραζιλιάνου συνδέεται άμεσα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Μπαρτομέου στην Κίνα. Μιλάμε όμως τόση ώρα για τις κινήσεις που έγιναν αφότου έφυγε ο Νεϊμάρ και ακόμα δεν έχουμε ασχοληθεί με το πιο καυτό θέμα του καλοκαιριού, όχι μόνο στη Βαρκελώνη και το Παρίσι, αλλά σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Για να είμαστε τίμιοι, σε αυτή την υπόθεση δεν είχε όλες τις ευθύνες η Μπαρτσελόνα, αφού γι’ αυτό φρόντισαν τόσο ο παίκτης όσο και ο πατέρας του. Οι δυο Νεϊμάρ προετοίμασαν με κάθε λεπτομέρεια την έξοδο του Τζούνιορ από την ομάδα, αποπροσανατόλισαν όλη τη φίλαθλη γνώμη των “μπλαουγκράνα” επί τουλάχιστον δυο μήνες και ετοίμασαν τα συμβόλαια με την Παρί στη διάρκεια των διακοπών του Νέι. Στη διάρκεια του γάμου του Μέσι (30 Ιουνίου), ο Βραζιλιάνος δεν έκανε την παραμικρή νύξη στους εκεί παρόντες συμπαίκτες του για τις προθέσεις του.

Τις πρώτες μέρες του Ιουλίου, ο Αντρέ Κούρι, μέλος της τεχνικής γραμματείας της Μπάρτσα στη Λατινικη Αμερική, προειδοποίησε τη διοίκηση για “περίεργες κινήσεις” στο άμεσο περιβάλλον των Νεϊμάρ. Ο Μπαρτομέου και οι άνθρωποί του ήταν (υποτίθεται) έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα ίδια που είχαν ξεπεράσει με επιτυχία το καλοκαίρι του 2015 με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το καλοκαίρι του 2016 με την Παρί Σεν Ζερμέν. Η Μπαρτσελόνα ήταν σίγουρη ότι το μεγάλο της όπλο ήταν το Financial Fair Play, το οποίο θα εμπόδιζε κάθε ενδιαφερόμενο να πληρώσει τη ρήτρα των 222 εκ. ευρώ και να κάνει δικό του τον παίκτη. Θεωρούσε ότι αυτό το εμπόδιο ήταν αξεπέραστο και πίστευε ότι είχε το πλεονέκτημα δικό της. Στις 17 Ιουλίου, όταν η καταλανική εφημερίδα Sport, έγραψε για πρώτη φορά ότι ο Νεϊμάρ ένιωθε “άβολα” με την όλη κατάσταση, στην πραγματικότητα ο Βραζιλιάνος είχε ολοκληρώσει ήδη την συμφωνία του με την Παρί. Πέντε μέρες νωρίτερα (12/7), η Παρί είχε ανακοινώσει επίσημα την απόκτηση του Ντάνι Άλβες και ήταν αυτή η κίνηση που θορύβησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τη διοίκηση της Μπαρτσελόνα.

Και αυτό γιατί πολύ γρήγορα διέρρευσε ότι ο Άλβες πήγε στην Παρί μετά από επιθυμία-απαίτηση του ίδιου του Νεϊμάρ. Πηγές της Sport ανέφεραν μάλιστα ότι ο Νέι είχε ζητήσει από την Qatar Sports Investments (QSI) και την απόκτηση του Φιλίπε Κοουτίνιο! Όλο αυτό το διάστημα όμως, οι δυο Νεϊμάρ φρόντιζαν να “τροφοδοτούν” με ελπίδες τη διοίκηση της Μπαρτσελόνα, τους παίκτες και την τεχνική ηγεσία, ότι τελικά θα συνέχιζαν στην ομάδα. Κάτι το οποίο τελικά αποδείχτηκε μια μεγάλη απάτη, αφού ο μοναδικός λόγος για τον οποίο δεν ανακοίνωσαν πιο νωρίς ότι θα αναχωρούσαν για το Παρίσι, ήταν ότι περίμεναν υπομονετικά να περάσουν οι μέρες και να φτάσουμε στην 31η Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία η Μπαρτσελόνα θα πλήρωνε τα 26 εκατομμύρια ευρώ, ποσό το οποίο είχε συμφωνηθεί να δοθεί στους Νεϊμάρ ως πριμ ανανέωσης του συμβολαίου του Βραζιλιάνου από το προηγούμενο καλοκαίρι!!! Κάτι το οποίο αποδεικνύει πόσο κατάπτυστοι και ταληροφονιάδες ήταν τόσο ο μπαμπάς όσο και ο γιος. Δεν τους έφταναν όσα επί μια τετραετία πήραν από τη Μπαρτσελόνα, δεν τους έφταναν όσα μυθικά θα πάρουν τα επόμενα χρόνια από την Παρί, ήθελαν και τα χρήματα για κάτι το οποίο τελικά δεν τήρησαν, αφού 12 μήνες μετά την ανανέωση, σηκώθηκαν και έφυγαν.

ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ Η ΜΠΑΡΤΣΑ

Η Μπαρτσελόνα ανέβασε δέκα φορές την αξία του Ντεμπελέ μέσα σε 12 μήνες!

Όμως, από την πλευρά της, η Μπαρτσελόνα δεν χειρίστηκε καθόλου σωστά την υπόθεση. Οι διοικητικοί έπρεπε να αντιληφθούν έγκαιρα ότι δεν ήταν ούτε δυνατό ούτε και λογικό να “σέρνεται” τόσο καιρό το όλο θέμα, χωρίς να υπάρχει φωτιά πίσω από τον καπνό. Μια ολόκληρη στρατιά από συμβούλους, τεχνικούς διευθυντές, αντιπροέδρους, συνεργάτες, μεσάζοντες και λοιπούς παρατρεχάμενους του Μπαρτομέου, θα έπρεπε να έχουν χειριστεί τελείως διαφορετικά τους Νεϊμάρ, έτσι ώστε να μην απολέσουν διάφορα πλεονεκτήματα: αυτό του χρόνου, για να μην τρέχουν τελευταία στιγμή για μεταγραφές, αυτό της μυστικότητας, να κινηθούν δηλαδή για μεταγραφές πριν γίνει γνωστή η μετακίνηση του Νέι στην Παρί και προφανώς αυτό της σοβαρότητας, που οδήγησε σε μια από τις μεγαλύτερες επικοινωνιακές ήττες του συλλόγου τα τελευταία (αρκετά) χρόνια, όταν ο ένας μετά τον άλλο, διάφοροι διοικητικοί παράγοντες, πρώτα δήλωναν δημόσια ότι ο Νεϊμάρ δεν πρόκειται να φύγει με τίποτα και μετά, όταν συνειδητοποίησαν το αναπόφευκτο, επιδόθηκαν σε μια σειρά από αχρείαστες έως φαιδρές κινήσεις, που μόνο κακό προκάλεσαν στην εικόνα του συλλόγου σε παγκόσμια κλίμακα.

Ήδη από την τουρνέ στις ΗΠΑ, όλα τα σημάδια “φώναζαν” ότι ο Βραζιλιάνος θα έφευγε. Και είναι απορίας άξιο, το πώς κανείς δεν μπόρεσε να τα ερμηνεύσει σωστά. Ούτε ο Ρομπέρτ Φερνάντεθ, ούτε ο Άλβαρο Κόστα (στέλεχος της Nike), ούτε ο Αντρέ Κούρι, ούτε ο Ραούλ Σανγεΐ (διευθυντής ποδοσφαίρου), ούτε ο Χαβιέρ Μπόρδας (ένας από τους διευθυντές του ποδοσφαιρικού τμήματος), ούτε ο Τζόρντι Μέστρε (αθλητικός αντιπρόεδρος), ούτε κανείς άλλος από την ατελείωτη στρατιά των “τιτλούχων” της διοίκησης του Μπαρτομέου. Ακόμα και οι άνθρωποι του τμήματος επικοινωνίας του συλλόγου, έπεσαν στην παγίδα του Νεϊμάρ. Όταν ο Βραζιλιάνος μίλησε με τον Μέσι στην Αμερική και του είπε ότι “μάλλον” θα μείνει, φρόντισαν να το διαρρεύσουν αμέσως στον Τύπο. Τότε ήταν που ο Πικέ έγραψε το περίφημο “μένει” στο twitter, γιατί και αυτός πίστεψε τον συμπαίκτη του. Στις 22 Ιουλίου, ο ίδιος ο Μπαρτομέου ζήτησε να βρεθεί με τον Νέι στη Νέα Υόρκη, για να συζητήσουν το θέμα της παραμονής του. Στη συνάντηση, η οποία διήρκεσε μόλις 15 λεπτά, δεν παραβρέθηκε κανείς άλλος, ούτε καν ο πατέρας Νεϊμάρ. Ακόμα και τότε, ο Βραζιλιάνος προσπάθησε να καθησυχάσει τον πρόεδρο, λέγοντάς του ότι γνώριζε μεν το ενδιαφέρον της Παρί, αλλά η Μπαρτσελόνα αποτελούσε την προτεραιότητά του!

Όταν τελείωσε το ραντεβού, ο Μπαρτομέου είχε πειστεί ότι ο παίκτης τους κορόιδευε και πως είχε πάρει ήδη την απόφασή του. “Δε με κοίταζε στα μάτια όσο μιλούσαμε, αυτό με έκανε να καταλάβω ότι θα έφευγε”, εκμυστηρεύτηκε αργότερα στους συνεργάτες του. Τόσο πεπεισμένος ήταν ο πρόεδρος των “μπλαουγκράνα”, ώστε λίγα λεπτά αργότερα συναντήθηκε με τον αθλητικό διευθυντή, Ρομπέρτ Φερνάντεθ και του είπε ότι θα έπρεπε να βρουν αντικαταστάτη. Σε λιγότερο από δέκα μέρες επιβεβαιώθηκε το σενάριο, με την Παρί να ανακοινώνει την απόκτηση του Νέι. Ο χρόνος όμως που είχε χαθεί, ήταν πολύς και πολύτιμος. Μαζί του χάθηκε και η δυνατότητα της Μπαρτσελόνα να κάνει τις κινήσεις της πριν μαθευτεί η αναχώρηση του Νεϊμάρ και κάπως έτσι φτάσαμε στην τελική ευθεία της μεταγραφικής περιόδου, με τον καταλανικό σύλλογο να συνεχίζει τα λάθη, είτε στην ίδια την ουσία, είτε στην επικοινωνιακή διαχείριση. Πριν ανοίξουμε αυτή τη μεγάλη παρένθεση για την υπόθεση του Νεϊμάρ, είχαμε μείνει στα υπέρογκα ποσά που έχουν υποχρεωθεί να ξοδέψουν μέχρι σήμερα οι Καταλανοί.

ΠΟΖΕΡΑΔΕΣ, ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΕΣ

Ο Txingurri μοιάζει να αναρωτιέται πού έχει μπλέξει. Δίπλα του, ο Ρομπέρτ Φερνάντεθ που δεν του πήρε τον Ίνιγο Μαρτίνεθ επειδή δεν είναι εμπορικό όνομα! Και μη χειρότερα…

Ο νεοπλουτισμός, η πόζα και η αλαζονεία είναι δυο στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον σύλλογο εδώ και αρκετά χρόνια, από την εποχή του Λαπόρτα μέχρι και τις μέρες μας. Πλέον αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν αρχίσει να περνάνε και στον αγωνιστικό σχεδιασμό, εκεί όπου – ακριβώς όπως και στη διοίκηση – υπάρχουν πολλοί “υπεύθυνοι” που κάνουν εισηγήσεις, με τελείως διαφορετικά κριτήρια ο καθένας τους. Οι τελικές αποφάσεις μπορεί να είναι συνήθως αποκλειστικό προνόμιο του Μπαρτομέου, όμως στη Μπαρτσελόνα έχουν αρχίσει να χάνονται ακόμα και οι βασικές ποδοσφαιρικές αρχές. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, είναι αυτό του Ίνιγο Μαρτίνεθ, σέντερ μπακ στη Ρεάλ Σοθιεδάδ. Ο Βάσκος είναι ο μοναδικός παίκτης, την απόκτηση του οποίου ζήτησε από τη διοίκηση ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Η μεταγραφή όχι μόνο δεν έγινε, αλλά είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως το επιχείρημα που συνόδευσε το “όχι” του Ρομπέρτ Φερνάντεθ στον Txingurri, ήταν πως ο Μαρτίνεθ δεν είναι “εμπορικός”! Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως όταν ο αγωνιστικός σχεδιασμός λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, είναι μοιραίο να επηρεάσει και άλλα, εξίσου σημαντικά πράγματα, όπως η αγωνιστική φιλοσοφία και το στιλ παιχνιδιού.

Η Μπαρτσελόνα μετατρέπεται τα τελευταία χρόνια – και πολύ περισσότερο φέτος – σε μια “παλιά” Ρεάλ Μαδρίτης, την ίδια ώρα που οι “μερένγκες” έχουν αλλάξει τη δική τους “φυσιογνωμία”, επενδύοντας σε πιτσιρικάδες, οι οποίοι μπορεί να μην είναι “δικοί τους”, δεν προέρχονται δηλαδή από τις ακαδημίες τους, αλλά σε τελική ανάλυση είναι νέοι, ταλαντούχοι, φιλόδοξοι και εξελίξιμοι, κάτι που αποδεικνύεται σε κάθε ευκαιρία μέσα στο γήπεδο. Αντίθετα, ο Μπαρτομέου έχει ξοδέψει ατελείωτα λεφτά σε μεταγραφές αμφίβολης αξίας, χωρίς πλέον να ασχολείται με το περίφημο DNA Barca, το αν ταιριάζουν δηλαδή όσοι έρχονται με τη φιλοσοφία του παιχνιδιού των “μπλαουγκράνα”. Ο Ρομπέρτ Φερνάντεθ – και όχι μόνο – έχει κάνει πολλές αποτυχημένες επιλογές, τις οποίες η Μπάρτσα έχει “πληρώσει” ακριβά με κάθε έννοια. Ένα τρανό παράδειγμα είναι η καταραμένη θέση του δεξιού μπακ μετά την αποχώρηση του Ντάνι Άλβες (ένα ακόμα κεφάλαιο απαράδεκτης διαχείρισης του κορυφαίου στη συγκεκριμένη θέση παίκτη στην ιστορία του συλλόγου). Έχουν ξοδευτεί σχεδόν 60 εκ. ευρώ για τους Ντούγκλας, Βιδάλ και Σεμέδο, αλλά κάθε φορά που έρχεται ένα σημαντικό παιχνίδι, όλοι αυτοί εξαφανίζονται και βλέπουμε είτε τον Μαστσεράνο είτε τον Σέρτζι Ρομπέρτο, είτε κάποιον άλλο “αυτοσχεδιασμό” του προπονητή.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ & ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ ΓΚΑΦΕΣ

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πανηγυρίζει πλέον ο Ασένσιο τα γκολ του εναντίον της Μπαρτσελόνα. Ένας παίκτης τον οποίο οι φωστήρες της Μπάρτσα έχασαν μέσα από τα χέρια τους.

Η περίφημη γενιά της Μασία (Μέσι, Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα, Μπουσκέτς, Βαλντές), έγινε μεν σύμβολο στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, όμως κανείς δεν φρόντισε να αντικαταστήσει επάξια όσους αποσύρθηκαν. Αντι-Πουγιόλ έγινε ο Μαστσεράνο, ένας γεννημένος χαφ, ο οποίος – για καλή τύχη της ομάδας – τα πήγε εξαιρετικά στον νέο του ρόλο. Για να καλυφθεί το κενό του Τσάβι, ήρθε ο Ράκιτιτς (εδώ νομίζω δεν χρειάζονται σχόλια), ενώ οι “υπεύθυνοι” άφησαν τον πολύ καλό για δυο σερί σεζόν Μπράβο να φύγει, έχοντας αποφασίσει να επενδύσουν στον Τερ Στέγκεν. Εκεί που τα θαλάσσωσαν ακόμα περισσότερο, είναι με την περίπτωση του Ινιέστα και μάλιστα σε διπλό ταμπλό. Ο Αντρεσίτο είναι αλήθεια ότι έχει χάσει τη βαρύτητα των προηγούμενων χρόνων στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα. Οι εναλλακτικές λύσεις που ήρθαν ήταν πρώτα ο Αρντά Τουράν (41 εκ. ευρώ), ο οποίος δεν έπεισε και στη συνέχεια ο Αντρέ Γκόμες (35 εκ. ευρώ + 20 εκ. σε μπόνους!), μια ακόμα απογοητευτική όσο και πανάκριβη επένδυση. Τον Τούρκο ήθελαν να τον πουλήσουν φέτος το καλοκαίρι, το ίδιο και τον Πορτογάλο, για να έχουν περισσότερα χρήματα για μεταγραφές, αλλά δεν πέτυχαν τίποτα από τα δυο και αμφότεροι συνεχίζουν στο ρόστερ. Από την άλλη, αφού αναφερθήκαμε στον Ινιέστα, η διοίκηση δεν είχε κάνει καμία επαφή μαζί του για να του ανανεώσει το συμβόλαιο, το οποίο λήγει το καλοκαίρι του 2018. Ευτυχώς μόλις πριν λίγα 24ωρα, ο Μπαρτομέου δήλωσε ότι ξεκίνησαν συζητήσεις ανάμεσα στις δυο πλευρές και μακάρι να εξελιχθούν σε συμφωνία.

Παίκτες σαν τον Αντρές, που έχουν δώσει τα πάντα στον σύλλογο, θα έπρεπε να μένουν για πάντα στον σύλλογο και αυτά δεν επιτρέπεται να είναι ψιλά γράμματα για τον πρόεδρο και τους κολλητούς του, που για καιρό βάδιζαν με μαθηματική ακρίβεια προς μια ακόμα επικοινωνιακή μπανανόφλουδα. Το ήθος και η αναγνώριση θα πρέπει επιτέλους να συμβαδίσουν και με τα δικά τους μυαλά. Ας επιστρέψουμε όμως στις μεταγραφικές “ομορφιές”. Για να υπάρχει μια “αλλαγή” στον Τζόρντι Άλμπα, ήρθε ο Ντιν από τη Ρόμα (16.5 εκ. + 4 σε μπόνους), ενώ για να καλυφθεί πιθανό πρόβλημα στην MSN, δόθηκαν 30 εκ. ευρώ για τον Πάκο Αλκάθερ, έναν ακόμα παίκτη χωρίς αυτό το πειστικό κάτι παραπάνω που χρειάζεται ο προπονητής όταν κοιτάζει τον πάγκο του. Και βέβαια η λίστα δε σταματάει εδώ. Συμπληρώστε τον Βερμάλεν (15 εκ.), τον Ματιέ (20 εκ.) και πάει λέγοντας. Αλλά οι γκάφες δεν σταματούν εκεί. Ο Σάντρο, ας πούμε, έφυγε ελεύθερος πέρυσι το καλοκαίρι για τη Μάλαγα, επειδή το συμβόλαιό του έληγε στις 20 Μαΐου (και όχι στις 30 Ιουνίου όπως στις περισσότερες περιπτώσεις), στη Μπαρτσελόνα το είχαν ξεχάσει (!) και όταν το πήραν είδηση, ήταν πλέον πολύ αργά. Έτσι λοιπόν, τα 6 εκατομμύρια με τα οποία δόθηκε φέτος ο παίκτης στην Έβερτον, κατέληξαν στο ταμείο της Μάλαγα και όχι σε εκείνο των “μπλαουγκράνα”…

Για να φτάσουμε σε ένα από τα μεγαλύτερα “εγκλήματα” της διοίκησης Μπαρτομέου, αυτό με τον Μάρκο Ασένσιο, το καλοκαίρι του 2014. Η Μπαρτσελόνα είχε συμφωνήσει να πληρώσει 4.5 εκ. ευρώ στη Μαγιόρκα για να κάνει δικό της τον παίκτη. Όλα ήταν τελειωμένα, μάλιστα ο Ασένσιο είχε πάει στη Βαρκελώνη για να βρει σπίτι, όμως τότε ο Αντόνι Ροσίτς (γενικός διευθυντής του συλλόγου εκείνη την εποχή) είχε την έμπνευση να ανακοινώσει στη Μαγιόρκα ότι τα χρήματα θα πληρώνονταν σε δόσεις και όχι μια κι έξω, όπως προέβλεπε η αρχική συμφωνία. Οι “νησιώτες” αρνήθηκαν, το deal χάλασε και λίγες ώρες αργότερα ο Ασένσιο παρουσιάστηκε επίσημα από τη Ρεάλ! Ναι, αυτός ο Ασένσιο, ο οποίος κάνει πλέον πράγματα και θαύματα με τη φανέλα των “μερένγκες”, χωρίς φυσικά να παραλείπει να πανηγυρίζει έξαλλα τα γκολ που πετυχαίνει εναντίον των “μπλαουγκράνα”! Ποιο ήταν το plan B του φωστήρα Ροσίτς; Μα να δώσει 5.5 εκ. ευρώ στη Σάο Πάολο για να πάρει τον Ντούγκλας, που αναφέραμε και παραπάνω, μια από τις πιο αποτυχημένες μεταγραφές των τελευταίων χρόνων. Αργά αντανακλαστικά έδειξε η Μπάρτσα φέτος το καλοκαίρι και στην περίπτωση του Ντάνι Θεμπάγιος, αφού όταν εκδήλωσε ενδιαφέρον για την απόκτησή του, ο παίκτης είχε ήδη κλείσει με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η ΡΕΑΛ, Ο ΣΕΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ VIP “ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ” ΘΕΣΕΙΣ

Δεξιά ο Πεπ Σεγούρα, νέος γενικός διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος και αριστερά ο αθλητικός αντιπρόεδρος Τζόρντι Μέστρε, που δήλωνε ότι ο Νεϊμάρ θα μείνει 200%!

Με όλα αυτά, η ομάδα έχει αποδυναμωθεί πολύ σε αυτό που ήταν το μεγαλύτερο όπλο της, δηλαδή στη μεσαία γραμμή. Την ίδια στιγμή που οι “μερένγκες” έχουν το φοβερό τρίο των Κρόος, Μόντριτς και Κασεμίρο, ενώ για εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο διαθέτουν τους Κόβατσιτς, Ίσκο, Ασένσιο και Θεμπάγιος! Μιλάμε για τεράστια διαφορά, κάτι που εύκολα γίνεται αντιληπτό από όλους. Τα προβλήματα σε ότι αφορά τον μεταγραφικό σχεδιασμό της Μπαρτσελόνα μεγάλωσαν ακόμα περισσότερο με την παρουσία του Πεπ Σεγούρα. Η αλλαγή πόστου του πρώην προπονητή του Ολυμπιακού, που από υπεύθυνος στις ακαδημίες, έγινε μεσούσης της μεταγραφικής περιόδου γενικός διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος (ακόμα μια “έμπνευση” του Μπαρτομέου), αντί να φέρει λύσεις, δημιούργησε ακόμα περισσότερα αδιέξοδα στους χειρισμούς και προκάλεσε αντιδράσεις στις τάξεις των φιλάθλων. Από τη μία, η περίφημη δήλωση ότι είχαν κλείσει ο Ντεμπελέ και ο Κοουτίνιο, εξόργισε τις Ντόρτμουντ και Λίβερπουλ αντίστοιχα (με αποτέλεσμα να σκληρύνουν ακόμα περισσότερο τη στάση τους στις διαπραγματεύσεις), από την άλλη, το φιάσκο με τον Ζαν Σερί, τον οποίο υποτίθεται ότι είχε κλείσει, αλλά τελικά η μεταγραφή “ναυάγησε” με την ανόητη δικαιολογία ότι δεν πραγματοποιήθηκε για “τεχνικούς” λόγους, αφού υποτίθεται ότι ο παίκτης δεν ικανοποίησε στα δυο ματς με τη Νάπολι στα πλέι οφ του Champions League!

Όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι έχουν καταφέρει να τα κάνουν μαντάρα σε κάθε πιθανό επίπεδο, από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα. Δείτε ας πούμε, το θέμα που προέκυψε με τις “Seient Llure” (ελεύθερες θέσεις), δηλαδή τις θέσεις που παραχωρούν στον σύλλογο οι κάτοχοι διαρκείας για τα παιχνίδια στα οποία δεν πάνε οι ίδιοι στο γήπεδο. Αυτές οι θέσεις-εισιτήρια (για να μην πάνε χαμένες), πωλούνται από την Μπαρτσελόνα σε όσους θέλουν να δουν το συγκεκριμένο παιχνίδι και στη συνέχεια τα χρήματα που έχουν εισπραχθεί, διαιρούνται δια του δυο, με το 50% να πηγαίνει στον κάτοχο του διαρκείας και το υπόλοιπο 50% να μπαίνει στο ταμείο του συλλόγου. Όμως ο καταλανικός τηλεοπτικός σταθμός TV-3 αποκάλυψε πρόσφατα ότι οι υπεύθυνοι της Μπαρτσελόνα, σε συγκεκριμένα παιχνίδια, τα πιο σημαντικά της σεζόν, όπως τα clásicos ή τα νοκ άουτ ματς του Champions League, έπαιρναν αυτά τα εισιτήρια, τα έκαναν VIP δίνοντας πρόσβαση σε όσους τα αγόραζαν σε αντίστοιχες υπηρεσίες (πάρκινγκ, catering κλπ) και τα πουλούσαν σε εξωφρενικές τιμές. Για παράδειγμα, υπήρξαν κάτοχοι διαρκείας που εισέπραξαν από τον σύλλογο 88 ευρώ για το εισιτήριο που είχαν παραχωρήσει, τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα το είχε πουλήσει για 1500 ευρώ!

Όταν αποκαλύφθηκε η όλη ιστορία, η επίσημη εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι ναι μεν αλήθευαν αυτές οι τιμές, αλλά ότι τα (υπέρ)κέρδη πήγαιναν στο ταμείο του συλλόγου. Φυσικά, θα προσθέσουμε εμείς, χωρίς την παραμικρή διαφάνεια και χωρίς να έχει καμία σχετική ενημέρωση ο κάθε κάτοχος διαρκείας. Οπωσδήποτε δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι εκείνες τις ημέρες που ξέσπασε το μίνι σκάνδαλο των “Seient Llure”, η διοίκηση της Μπαρτσελόνα, για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, αλλά και για να κάνει το όλο θέμα να ξεχαστεί, ανακοίνωσε τη συμφωνία για την ανανέωση του συμβολαίου του Μέσι. Από τότε έχουν περάσει σχεδόν δυο μήνες, όμως ακόμα δεν έχει μπει η υπογραφή του Αργεντίνου. Η θέση του συλλόγου είναι ότι πρόκειται καθαρά για θέμα ατζέντας, ότι δηλαδή δεν έχει βρεθεί ακόμα μια ημερομηνία ώστε να γίνει η επίσημη ανακοίνωση. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Ο Μέσι πράγματι έχει συμφωνήσει, αλλά βρισκόταν σε θέση αναμονής. Το γεγονός ότι δεν έχει υπογράψει, ήταν ένας τρόπος για να ασκήσει πίεση στη διοίκηση, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις για την ενίσχυση του ρόστερ, ειδικά μετά την αποχώρηση του Νεϊμάρ. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πρέπει να είναι και ιδιαίτερα ενθουσιασμένος από το τελικό αποτέλεσμα στις μεταγραφές. Και όταν είσαι η επίσημη Μπαρτσελόνα, πρέπει να ξέρεις ότι με τον Μέσι δεν παίζεις.

Ο ΜΕΣΙ, Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΒΑΛΒΕΡΔΕ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΜΟΝΟΣ…

Πικέ, Σουάρες και Μέσι, το τρίο του Instagram μαζί με τον Νεϊμάρ. Ζεράρ και Λέο πρωταγωνιστούν στην κόντρα με τη διοίκηση του Μπαρτομέου (AP Photo/Emilio Morenatti)

Και φυσικά μην ξεχνάμε ότι ο Λέο έχει συμμαχήσει με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του σε αυτήν την άτυπη αναμέτρηση με τον Μπαρτομέου και τους υπόλοιπους συνεργάτες του. Ο Πικέ είχε αφήσει αιχμές για τους χειρισμούς της διοίκησης στη συνέντευξη Τύπου πριν το πρώτο παιχνίδι του ισπανικού Σούπερ Καπ. Και ο Σεγούρα δεν έχασε την ευκαιρία να του απαντήσει λίγες ώρες μετά, “φωτογραφίζοντάς” τον ως τον κύριο υπεύθυνο της ήττας στο “Καμπ Νόου”.

Αμέσως βγήκαν μπροστά με δηλώσεις τους προς υπεράσπιση του Πικέ, τόσο ο αρχηγός Ινιέστα, όσο και ο Μπουσκέτς, βάζοντας ουσιαστικά τον καινούργιο γενικό διευθυντή στη “θέση” του. Το κλίμα απέχει πολύ από το να είναι ιδανικό και βέβαια μόνο τυχαίες δεν ήταν οι φωτογραφίες που ανέβηκαν πριν λίγες μέρες στο Instagram από τον Μέσι και τον Πικέ. Αναφερόμαστε στην επίσκεψη του Νεϊμάρ στη Βαρκελώνη για μια οικογενειακή γιορτή, στην οποία προσκάλεσε αρκετούς πρώην συμπαίκτες του. Ο Μέσι, ο Πικέ και ο Σουάρες, πόζαραν μαζί με τον “προδότη” Βραζιλιάνο και στη συνέχεια μοιράστηκαν αυτές τις στιγμές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακριβώς την ίδια μέρα που η διοίκηση της Μπαρτσελόνα ανακοίνωνε πως θα κινηθεί δικαστικά εναντίον του Νεϊμάρ, ζητώντας να της επιστραφούν πάνω από 30 εκ. ευρώ! Και να το ήθελαν, δύσκολα θα μπορούσαν τα “βαρέα βάρη” της ομάδας να στείλουν πιο ξεκάθαρο μήνυμα στον Μπαρτομέου.

Σε ένα ατελείωτο γύρω-γύρω όλοι λοιπόν, εξελίχθηκε το φετινό καλοκαίρι και προς το παρόν τίποτα δεν δείχνει ότι τα πράγματα μπορούν να ηρεμήσουν. Ή μάλλον, για να το θέσουμε πιο σωστά, όσο ο Μέσι θα σκοράρει κατά ριπάς και η ομάδα θα κερδίζει, θα συντηρείται η φαινομενική ηρεμία μαζί με την ελπίδα στις κερκίδες για βελτίωση. Αν όμως κάποια στιγμή σταματήσει ο Λέο, τότε όλα θα ξαναβγούν στην επιφάνεια με πολύ μεγαλύτερη ένταση και απρόβλεπτα αποτελέσματα. Και κάπου στη μέση βέβαια, βρίσκεται ο Ερνέστο Βαλβέρδε.

Δεν ξέρω αν έχει μετανιώσει για το “ναι” που είπε πριν λίγους μήνες στον Μπαρτομέου, το σίγουρο είναι ότι δεν περίμενε να συμβούν τόσα πολλά μέσα σε τόσο λίγο διάστημα σε όλα τα επίπεδα. Το θετικό είναι ότι οι σχέσεις του με τους παίκτες είναι καλές. Επίσης, κανείς μέχρι τώρα δεν του έχει ρίξει την παραμικρή ευθύνη για τα όσα έχουν συμβεί στον σύλλογο. Ο ίδιος κάνει υπομονή, θα προσπαθήσει πλέον να εντάξει τα νέα αποκτήματα στο υπόλοιπο σύνολο και ο πρωταρχικός του στόχος, είναι να αποφύγει βαθμολογικές απώλειες στο ξεκίνημα της σεζόν. Ας ελπίσουμε ότι από εδώ και πέρα θα τον αφήσουν να δουλέψει απερίσπαστος και να ασχοληθεί με το μοναδικό που τον ενδιαφέρει: το ποδόσφαιρο. Ο χρόνος πάντως, είναι ο μόνος που θα δείξει αν η Μπαρτσελόνα θα μπορέσει να ξεπεράσει χωρίς περαιτέρω εμπόδια το δύσκολο σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται, ένα σταυροδρόμι το οποίο εξελίχθηκε σε δύσβατο μονοπάτι μετά την αναχώρηση του Νεϊμάρ και την γενικότερη ανικανότητα της διοίκησης να συμπεριφερθεί και να ενεργήσει με την πρέπουσα σοβαρότητα.

πηγή: sport24.gr

Winmasters Welcome Bonus 100% μέχρι €111!