To πλάνο τη Μάντσεστερ Σίτυ

Η Μάντσεστερ Σίτυ, το 2007 ήταν ένας υπερχρεωμένος σύλλογος, μέχρι που ο εξόριστος τότε –και πρώην πρωθυπουργός της Ταϋλάνδης- Θακσίν Σιναβάτρα, αγόρασε αντί 164 εκατομμυρίων δολαρίων το 75% του συλλόγου. Λίγο νωρίτερα, ο Σιναβάτρα είχε προσπαθήσει να αγοράσει την Λίβερπουλ αλλά χωρίς επιτυχία.

Ενα χρόνο αργότερα και παρά τα 100 εκατομμύρια –σχεδόν- που ξόδεψε για την ενίσχυση της ομάδας, ο Σιναβάτρα θα πουλήσει την ομάδα αντί του ποσού των 385 εκατομμυρίων δολαρίων (αποκομίζοντας ένα κέρδος πάνω από 100 εκατ. δολάρια) σε ένα επενδυτικό σχήμα του Ντουμπάι, που ελέγχεται από τον δισεκατομμυριούχο σεΐχη Μανσούρ Μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναγιάν.

Το μπάσιμο του σεΐχη στον κόσμο του Αγγλικού ποδοσφαίρου, ήταν εξίσου εντυπωσιακό με εκείνο που είχε κάνει μερικά χρόνια πριν ο Αμπράμοβιτς αγοράζοντας την Τσέλσι.

Με το καλημέρα σχεδόν, έκανε μία πολύ ηχηρή μεταγραφή ξοδεύοντας 52 εκατομμύρια δολάρια –το έκτο μεγαλύτερο ποσό που ξοδεύτηκε για μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου- για να φέρει στο Μάντσεστερ τον βραζιλιάνο Ρομπίνιο, από την Ρεάλ Μαδρίτης. Το πιο hot όνομα που θα μπορούσε να αγοράσει εκείνη την εποχή.

Ηταν μία μεταγραφή μάλλον ακατανόητη αλλά εντυπωσιακή, τόσο που έστρεψε τους προβολείς του ενδιαφέροντος στην Σίτυ, η οποία για χρόνια ζούσε την σκιά της συμπολίτισσας της, της Γιουνάιτεντ.

Ο σεΐχης, πέρα από τα λεφτά που ξόδεψε για τον Ρομπίνιο, έδωσε ακόμα 100 εκατομμύρια για να φέρει στην ομάδα της Σίτυ ακόμη πέντε ποδοσφαιριστές, όχι της κλάσης του Ρομπίνιο βέβαια αλλά πέρα από αυτό, έκανε και μία τρελή πρόταση στη Μίλαν προσφέροντας 135 εκατομμύρια δολάρια για την απόκτηση του Κακά.

Τα ποσά αυτά, σήμερα ακούγονται «αποδεκτά» αλλά τότε ήταν έξω από κάθε λογική. Φυσικά, δεν χρειαζόταν να περιμένει κάποιος την αγωνιστική πορεία της Μάντσεστερ Σίτυ για να καταλάβει πως οι όποιες μεταγραφές έγιναν δεν είχαν καμία ποδοσφαιρική λογική.

Ο σεΐχης, μπήκε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο και εκείνο που μάλλον τον ενδιέφερε να κάνει πάνω από όλα ήταν ντόρος γύρω από το όνομά του και τις φιλοδοξίες του. Και ο καλύτερος τρόπος για να πετύχει ένα τέτοιο στόχο ήταν να ξοδέψει πολλά πολλά χρήματα.

Στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, μόνο τα χρήματα δεν αρκούν, αν δεν υπάρχει και κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο οικοδόμησης, διαχείρισης και ανάπτυξης μίας ομάδας.

Τέτοιο πράγμα την πρώτη τετραετία στην Σίτυ δεν υπήρχε, πέρα από μία νεφελώδη φιλοδοξία του σεΐχη να μεταμορφώσει την Μάντσεστερ Σίτυ σε μία φίρμα που θα μπορούσε να μπει σε κάθε σπίτι. Να γίνει μία ομάδα που θα δημιουργούσε ένα νέο και ελκυστικό life style.

Εντάξει, οι φιλοδοξίες είναι μία πολύ καλή κινητήριος δύναμη όταν μάλιστα υποστηρίζονται από πολλά χρήματα αλλά χωρίς σχέδιο και ανθρώπους να το εφαρμόσουν, όλα –χρήματα και φιλοδοξίες- πέφτουν μέσα σε μία μαύρη τρύπα.

Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα του σεΐχη στην οικοδόμηση ενός ισχυρού brand name ήταν πως βρισκόταν στην ίδια πόλη με την πιο εμπορική ομάδα του κόσμου και αυτό ήταν ήδη ένας πολύ μεγάλος περιορισμός στα όποια σχέδια επέκτασης.

Το 2011 τους υποδείχθηκε να προσλάβουν έναν από τους κορυφαίους ειδικούς στο μάρκετινγκ στην Αγγλία, τον Ντέιβ Πούλαν που εργάστηκε για μία 20ετία για λογαριασμό του BBC και του MTV, με στόχο να διερευνήσει τις δυνατότητες επέκτασης της Μάντσεστερ Σίτυ, σε αγορές εκτός Αγγλίας.

Την πρόσληψη του Πούλαν θα ακολουθήσουν και άλλες επιλεγμένες προσλήψεις ειδικών με στόχο τη δημιουργία ενός διοικητικού σχήματος, με νέες ιδέες, μεθοδικού και αποτελεσματικού. Η νεα Σίτυ ενίσχυσε τις σχέσεις της με την δημοτική αρχή της πόλης θέλοντας να κατοχυρώσει τον τίτλο της ομάδας της πόλης, όπως μαρτυρούσε το όνομά της.

Επενδύσεις ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ στην πόλη με το νέο προπονητικό κέντρο, μία πενταετής χορηγία 22 εκατομμυρίων ευρώ στον δήμο, δωρεά μίας έκτασης που διαμορφώθηκε σε πάρκο –παιδότοπο, δωρεές σε νοσοκομεία και στο πανεπιστήμιο, αεροπορική σύνδεση της πόλης με τον Περσικό κόλπο πρωτίστως μέσω της αεροπορικής εταιρείας των αραβικών εμιράτων –της ETIHAD πού έγινε και χορηγός της ομάδας- διαμόρφωσαν το Μάντσεστερ σε αρχηγείο της επέκτασης της Σίτυ.

Το δεύτερο κέντρο ελέγχου έχει μεταφερθεί στο Ντουμπάι όπου ιδρύονται και εδρεύουν θυγατρικές εταιρείες της αγγλικής ομάδας, που κατευθύνουν την εξάπλωσή της σε αγορές όπως η αμερικανική και η αυστραλέζικη, όπου ο σείχης Μανσούρ έχει ήδη αγοράσει ομάδες – δορυφόρους. Το επόμενο βήμα που ετοιμάζεται είναι η Κίνα.

Μετά το άτσαλο και χωρίς λογική μπάσιμο του σείχη, η κατάσταση άρχισε να ομαλοποιείται και στον ποδοσφαιρικό τομέα. Εκεί που γίνονταν τέρατα. Ξοδεύονταν εκατομμύρια από προπονητές που δεν είχαν την δυνατότητα να αντιληφθούν οτι η Σίτυ από τυπική αγγλική ομάδα μεταμορφωνόταν σε ένα παγκόσμιο brad name. Σε έναν οργανισμό που απαιτούσε διαφορετικού είδους προσέγγιση.

Από την ποσοτική των 47 ποδοσφαιριστών στο ρόστερ που έφεραν τις υπερβάσεις στις ρυθμίσεις του ffp στην ποιοτική και σχεδιασμένη που θα υποστηριζόταν από μία σοβαρή επένδυση στις υποδομές.

Την αλλαγή προσέγγισης και την δημιουργία μίας νέας αγωνιστικής φιλοσοφίας και ποδοσφαιρικής διαχείρησης για την Σίτυ ανέλαβε να υλοποιήσει ένα δίδυμο που είχε κάνει το ίδιο και στην Μπαρτσελόνα. Ο πρώην γενικός αρχηγός της Μπαρτσελόνα Φεράν Σοριάνο και ο πρώην αθλητικός διευθυντής Τσίκι Μπεκιριστάιν. Υπό την καθοδήγησή τους η ομάδα της Καταλονίας κέρδισε 12 τρόπαια στα οποία περιλαμβάνονται δύο Τσάμπιονς Λιγκ και τέσσερα πρωταθλήματα Ισπανίας.

Οι δυό τους δούλεψαν εντατικά με σχέδιο και υπομονή για να καθαρίσουν το…οικόπεδο, να κανονίσουν την εκσκαφή και τα θεμέλια, να συγκεντρώσουν αναγκαία υλικά και το μόνο που είχε απομείνει ήταν να έρθει ο επιβλέπων μηχανικός για να αρχίσει η οικοδόμηση, σύμφωνα με το σχέδιο.

Ενα σχέδιο που δοκιμάστηκε στην Μπαρτσελόνα.

Η πρόσληψη του….μηχανικού ανακοινώθηκε την Τετάρτη που μας πέρασε. Ο ίδιος που ήταν μαζί με το δίδυμο στην Μπαρτσελόνα. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Μάλιστα, προικοδοτείται με 200 εκατομμύρια ευρώ για να διαλέξει και…υλικά της αρεσκείας του.

Και το καλοκαίρι, 1,5 δις ευρώ και οκτώ χρόνια μετά την είσοδο του σείχη Μανσούρ στο ποδόσφαιρο θα παρακολουθήσουμε το χτίσιμο της νέας Μάνστεστερ Σίτυ.

πηγη: sdna.gr