apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Τα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους δύο μήνες δεν πρέπει να ξαφνιάζουν. Ο Δώνης έσωσε στα προκριματικά τον ΑΠΟΕΛ από την καταστροφή και στη συνέχεια οδήγησε την ομάδα στους ομίλους εκμεταλλευόμενος και τα κίνητρα των παικτών. Η ομάδα όμως είναι χτισμένη σε προβληματικές βάσεις και σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς και την προβληματική νοοτροπία παικτών και τεχνικής ηγεσίας, βρισκόμαστε σε αδιέξοδο.
Η βαθμολγογική συγκομοιδή και η αγωνιστική ταυτότητα του ΑΠΟΕΛ είναι αποκαρδωτική. Οι ευθύνες είναι πράγματι συλλογικές και είναι για αυτό που στα πολλά βλέπουμε και κινήσει τακτικής. Κινήσεις που δείχνουν και τη νευρικότητα που επικρατεί καθώς και την απουσία συντονισμού μεταξύ διοίκησης και τεχνική ηγεσίας.
Ο Δώνης έκρινε σκόπιμο να θέσει από αέρος την παραίτηση του στη διοίκηση Πετρίδη ξέροντας ότι οι ευθύνες της είναι ακόμα μεγαλύτερες και πως δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει αποδεκτή. Ο προπονητής μας ξέρει ότι βρίσκεται ακόμα σε θέση ισχύος όπως επίσης συνέβηκε και αμέσως μετά την απόλυση Μπέιν όταν δεν τόλμησαν καν να θέσουν θέμα μη έλευσης Γεωργίτσα (όπως έγινε πριν την πρόσληψη Μπειν).
Πέραν από τους επικοινωνιακούς τακτικισμούς όμως υπάρχει η ουσία και αυτή αφορά το αν αυτό το χάλι μπορεί να διορθωθεί.
Ο Δώνης απόψε ξεκάθαρα είπε ότι δεν μπορούν να αλλάξει σε ουσιαστικό και άμεσο βαθμό η κατάσταση.
Η διοίκηση από την άλλη σε γραπτή τοποθέτηση της αναφέρει ότι οι παίκτες και η τεχνική ηγεσία (με τη βοήθεια της) έχουν ευθύνη να διορθώσουν άμεσα την κατάσταση.
