Η κίνηση ματ και το άλλοθι

Η διαχρονική κριτική που δέχεται το εκάστοτε διοικητικό συμβούλιο του ΑΠΟΕΛ αφορά του ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια είναι σε τέτοια επίπεδα που προκαλούν ανησυχία όσον αφορά τη βιωσιμότητα της εταιρείας. Αυτό δεν είναι κινδυνολογία αλλά κάτι που διαπιστώνουν κάθε χρόνο και οι ανεξάρτητοι ελεγκτές.

Ο Πρόδρομος Πετρίδης έκανε μια κίνηση ματ στην τελευταία γενική συνέλευση με την οποία θεωρεί ότι εξουσιοδοτείται να συνεχίσει να λειτουργεί με αυτή τη λογική. Ήταν μια κίνηση που έκανε και σε αντίστοιχη γενική συνέλευση προ εξαετίας ο Ερωτόκριτου.

Και οι δυο έθεσαν τους μετόχους του ΑΠΟΕΛ την ακαδημαϊκή περισσότερο πρόταση να μειωθεί ο προϋπολογισμό με τρόπο που να μπορούν τα έσοδα να είναι αντίστοιχα των εξόδων, ανεξαρτήτως πορείας στην Ευρώπη.

Εννοείται ότι και στις δυο περιπτώσεις οι μέτοχοι ήταν αρνητικοί αφού κανείς δεν είναι διαθετημένος να εξουσιοδοτήσει οποιοδήποτε συμβούλιο στο να προβεί σε μια βίαιη περικοπή του μισθολόγιου που θα στερήσει το όνειρο ή καλύτερη απαίτηση πλέον των ομίλων του Champions League.

Πρότεινε λοιπόν ο έξυπνος και πονηρός Πετρίδης μείωση κατά 40% με ότι και αν αυτό συνεπάγεται και όλοι κοιτούσαν στα κινητά τους.

Ο ΑΠΟΕΛ λοιπόν θα συνεχίσει να λειτουργεί όπως και προηγουμένως. Αυτό που έχουν καταφέρει και ίσως να έχει τη δική του σημασία είναι ότι σε ένα worst case scenario κανείς δεν θα μπορέσει να τους πει ότι λειτουργούσαν αυτόβουλα.

Επειδή το ζητούμενο όμως είναι μην φτάσουμε ως εκεί η διοίκηση Πετρίδη ξέρει πολύ καλά ότι δεν την παίρνει να συνεχίσει να σπαταλά πόρους. Πρόκειται περί σπατάλης όταν παίκτες όπως τον Γιαμπερέ και τον Μπερτόλιο κοστίζουν περίπου 30 χιλιάδες ευρώ τον μήνα.

Ασφαλώς και χρειαζόμαστε ένα μεγάλο αριθμητικά και ποιοτικά ρόστερ που να μπορεί να ανταποκριθεί στους στόχους και τις απαιτήσεις αλλά αυτό μπορεί να συμβεί με καλύτερες επιλογές.

Καλύτερες τόσο στην αγωνιστική αξία των παικτών όσο και στις απολαβές τους. Το ότι ο Πάμπος Χριστοδούλου για παράδειγμα καταφέρνει διαχρονικά να φέρνει αξιόλογους και φτηνούς παίκτες στις ομάδες του είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Ιδιαίτερα φέτος που τα δικά μας ψώνια ή και επιθυμίες αφορούν παίκτες όπως τους Ρομό, Φορτούνα και Σόουζα του οποίους ο πρώην προπονητής της ΑΕΛ έφερε πέρσι στην Κύπρο. Τότε που εμείς μαζέψαμε αρκετή σαβούρα και είχαμε αγκωνή τους Πιατσκόφσκι και Στίλιτς.

Είναι για αυτό που η μεταγραφική περίοδος που διανύουμε είναι τρομερά καθοριστική για το παρών και το μέλλον του ΑΠΟΕΛ. Ελπίζω να μπορούν να το αντιληφθούν γιατί αν πάει στραβά δεν μας σώζει καμία απόλυση προπονητή.