apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Ένα από τα θέματα που απασχολεί σε σχέση με την μέτρια εικόνα που εκπέμπει ο ΑΠΟΕΛ στους πρώτους αγώνες είναι και αυτό του Νουνό Μοράις. Οι περισσότεροι σε χαμηλούς τόνους (σχεδόν σιωπηρά) διαπιστώνουν ότι η μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας μας παρουσιάζει δυσλειτουργίες.
Αυτές οφείλονται σε μεγάλο βαθμό και στο το ότι το σημαντικότερο γρανάζι δεν λειτουργεί αρμονικά . Αναφερόμαστε φυσικά στον παίκτη που εδώ και μια δεκαετία αποτελεί την πιο αξιόπιστη και ποιοτική επιλογή. Τον Νουνό Μοράις.
Η αλήθεια είναι ότι από πέρσι υπήρξαν σαφείς ενδείξεις ότι ο χρόνος άρχισε να γράφει πάνω στον αρχηγό αφού ήταν εμφανές ότι άρχισε να χάνει κάποια πράγματα στο παιχνίδι του.
Είναι αυτά που είδαν και σε επίπεδο επιτροπής προγραμματισμού και έκριναν ότι πρέπει να αναζητηθούν άμεσα εναλλακτικές επιλογές. Η βασική κίνηση και πιο σημαντική απόφαση αφορούσε την απόκτηση του Λουκάς Σόουζα. Με την προσθήκη του Βραζιλιάνου εκτιμάται ότι υπάρχει εναλλακτική επιλογή που μπορεί να δώσει στην ομάδα όλα όσα πρέπει.
Ο Σόουζα δεν είναι ακόμα έτοιμος αλλά πλέον μετρά αντίστροφα και είναι θέμα χρόνου να αρχίσει να παίρνει χρόνο συμμετοχής και λογικά να δίνει ανάσες – εκτοπίζει τον Μοράις.
Η άλλη κίνηση που προηγήθηκε χρονικά υπό το φόβο ότι μπορούσε να στραβώσει του Σοουζα ήταν αυτή του Φαρίας. Η απόκτηση ενός ακόμα αμυντικού χαφ δίνει στην ομάδα επιλογές έστω και αν ο Μπέιν δεν δείχνει στο παρών στάδιο να δίνει ευκαιρίες στον παίκτη.
Σε κάθε περίπτωση η απόδοση του Μοράις και η γενικότερη διαχείριση του είναι ένα θέμα που αποκτά διαστάσεις.
