Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί η νέα βαθμολογική απώλεια σείει συθέμελα το οικοδόμημα του ΑΠΟΕΛ. Ένα οικοδόμημα που φαίνεται ότι έχει χτιστεί σε άμμο και κινδυνεύει με κατάρρευση.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο αφού όποια πτυχή και αν εξετάσει κάποιος αυτή κρίνεται ως άκρως προβληματική.
Η ομάδα πάσχει από έλλειψη αγωνιστικής πειθαρχίας, κινήτρων, διάθεσης, τακτικής και δυστυχώς ποιότητας. Τουλάχιστον όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά του φετινού ΑΠΟΕΛ όπως το βλέπουμε από την αρχή της φετινής χρονιάς μέχρι και σήμερα.
Αν στα πιο πάνω προσθέσουμε τις αφύσικα συχνές αλλαγές προπονητών, τον κορεσμό και αποπροσανατολισμό του κόσμου, το διακοσμητικό ρόλο του διευθυντή ποδοσφαίρου και τον τρόπο που η διοίκηση διαχειρίζεται το ποδοσφαιρικό τμήμα, τότε γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση.
Ο Κόρε όπως και οι προκάτοχοι του κληρονόμησε ένα ρόστερ που δύσκολα μπορεί να βελτιώσει σε ουσιαστικό βαθμό ενώ ακόμα πιο αποθαρρυντικό είναι ότι οι παίκτες δεν έχουν φιλότιμο.
Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η έλλειψη διάθεσης τη στιγμή που αναφερόμαστε στους πιο ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές στην Κύπρο.