Η δεύτερη ανάγνωση

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η χτεσινή ανακοίνωση της εταιρείας ΑΠΟΕΛ και χρίζει βαθύτερης ανάλυσης αφού δεν υπάρχει κάτι πιο ανησυχητικό από την εσωστρέφεια και το πολεμικό κλίμα που επικρατεί στην αγαπημένη μας ομάδα.

Προσπαθώντας να απαντήσω το ερώτημα σε τι αποσκοπούσε η ανακοίνωση της διοίκησης Πετρίδη, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ήταν περισσότερο μια ανάγκη  συναισθηματικής αποφόρτισης του προέδρου και των στενών συνεργατών του η οποία απέκτησε επίσημη μορφή.

Η μάστιγα των social media
Αυτό προκύπτει λόγω κάποιων παραδοχών που πρέπει να γίνουν και δεν αφορούν μόνο τον ΑΠΟΕΛ αλλά μια μάστιγα που σχετίζεται με τα social media. Στην Κύπρο και όχι μόνο το facebook και το twitter είναι η πλατφόρμα μέσω της οποίας διαπομπεύονται με αισχρό τρόπο άτομα, είτε πρόκειται για πολιτικούς, αξιωματούχους, παράγοντες ακόμα και αθλητές.

Αυτό γίνεται πολλές φορές με προσβλητικό και ατεκμηρίωτο τρόπο αλλά η δύναμη της μάζας και του δήθεν insider που ξέρει τι συμβαίνει και παρουσιάζει τα γεγονότα με μια αληθοφανή ερμηνεία, δημιουργούν ένα κλίμα.

Η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης  είναι δύσκολη ή και ανέφικτη παρόλο που σε επίπεδο μεγάλων οργανισμών, κυβερνήσεων ή και ατόμων έχουν δημιουργηθεί μηχανισμοί και τεχνολογίες σε μια προσπάθεια να επανατοποθετηθεί η ατζέντα της συζήτησης με τρόπο που να ικανοποιεί όσους δέχονται πολεμική.

Έχουν γίνει επίσης πολλές μελέτες για τον τρόπο που ενεργούν όσοι κάνουν πολιτική ή και πολεμική μέσω των social media. Ο πρωταρχικός και σημαντικότερος στόχος των φανατικών είναι να αποκτήσουν ακροατήριο και ιδανικά σε αυτό να συμπεριλαμβάνονται και οι πολέμιοι τους.

Η χτεσινή ανακοίνωση της εταιρείας ΑΠΟΕΛ ήταν μια νίκη για όλους αυτούς που επιχειρούν την αποδόμηση των μελών της διοίκησης παρουσιάζοντας τους ως ανίκανους μιζαδόρους. Και αυτό γιατί η ανακοίνωση τους επιβεβαιώνει ότι ο Πρόδρομος Πετρίδης και οι υπόλοιποι διαβάζουν και λαμβάνουν υπόψη τα όσα γράφονται.

Η προτροπή-πρόκληση-απειλή της διοίκησης να αποδείξουν τα όσα ισχυρίζονται μέσω social media είναι ψηλά γράμματα  με τον τρόπο που λειτουργούν τα άτομα αυτά, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τις πρώτες αντιδράσεις τους.

Νομίζω ότι ο πρόεδρος και οι υπόλοιποι ήταν με την εντύπωση πως η πρόκριση στα play offs θα έπαιζε καταλυτικό ρόλο για να πέσουν οι τόνοι αλλά προς έκπληξη τους είδαν ότι η ένταση της κριτικής ή και πολεμικής παρέμεινε η ίδια. Ίσως και αυτό να έπαιξε ρόλο στο να εκδοθεί η ανακοίνωση τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή το timing της οποίας ξάφνιασε.

Τα λάθη
Στην ανακοίνωση, πέραν από την ανάγκη να αποτυπωθεί το έργο της διοίκησης, γίνεται  επιγραμματικά και παραδοχή των λαθών της. Πρόκειται για αυτά στα οποία γίνεται δικαιολογημένη κριτική είτε αυτή κρίνεται καλοπροαίρετη είτε διαφορετικού χαρακτήρα. Η παραδοχή των λαθών προβλέπει και διόρθωση τους.

Οι Σάμπουριτς και Λορένθο σύντομα θα αποτελέσουν και τυπικά παρελθόν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό ή περιθώριο δεύτερης ευκαιρίας.

Το ζήτημα όμως είναι πως η διοίκηση, που έχει πλέον στο ρεζουμέ της μια σειρά από λανθασμένες επιλογές όσων αφορά τις κορυφαίες προσλήψεις, θα μπορέσει να αλλάξει ρότα.

Είναι για αυτό εξάλλου που το θέμα αντανακλά πλέον στη διοίκηση Πετρίδη και όχι στους εκάστοτε προπονητές, τεχνικούς συμβούλους και σκαουτερς που είναι αφύσικα αναλώσιμοι.

Πρακτικά η συνέχεια προβλέπει επανακαθορισμό φιλοσοφίας και όχι μιλλοσφοτζίσματα. Ο επανακαθορισμός προβλέπει παραδοχή ότι το υφιστάμενο μοντέλο απέτυχε αλλά δεν είναι σίγουρος αν οι Πετρίδης και Ηλιάδης μπορούν να το αντιληφθούν.

Χορτασμένοι και αποπροσανατολισμένοι

Η τελευταία επισήμανση σχετίζεται με τη στάση που έχουμε όλοι στον ΑΠΟΕΛ σε σχέση με όσα συμβαίνουν. Ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη, η αναγνώριση των επιτυχιών και των λαθών καθώς και η αντικειμενική προσέγγιση τους πάσχουν.

Πάσχουν γιατί δεν έχουμε σωστή οπαδική παιδεία αλλά και γιατί οι ανεπανάληπτες επιτυχίες της τελευταίας δεκαετίας έχουν οδηγήσει σε μια επικίνδυνη έπαρση και αποπροσανατολισμό.

Ο Γιοβάνοβιτς προειδοποίησε για το βάρος των επιτυχιών και κυρίως της πρόκρισης στους 8 του Champions League αλλά η διαχείριση αποδεικνύεται δύσκολη. Το άγχος της πιθανής αποτυχίας οδηγεί αρμόδιους και οπαδούς σε ακραίες αντιδράσεις και παρά το ότι έρχονται τα πρωταθλήματα, όλο και λιγότεροι τα εκτιμούν.