Η Μπαρτσελόνα έγινε 116 ετών!

Ξεκινώντας από τον Μέσι, τον απόλυτο σύγχρονο σταρ των “μπλαουγκράνα”, θα περάσουμε στο 5-0 ανήμερα των γενεθλίων της Μπάρσα επί της Ρεάλ του Μουρίνιο πριν 5 χρόνια, στις περίφημες ακαδημίες, στην “αιώνια” αντίπαλο Ρεάλ, στον ιδρυτή του συλλόγου Τζουάν Γκάμπερ, στους Βραζιλιάνους που “χόρεψαν σάμπα” στο “Καμπ Νόου”, στους 6 τίτλους της Pep Team το 2009, στον μεγάλο Λάζλο Κουμπάλα, στο ολλανδικό μοντέλο που επηρέασε όσο κανένα άλλο τους “μπλαουγκράνα”, στον Νούνιεθ, τον μακροβιότερο πρόεδρο στην ιστορία των “culés” και θα κλείσουμε με το τέλος εποχής της Dream Team στον τελικό της Αθήνας το 1994.

1. (Μ)ΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ / ΜΕΣΙ

Ο Λέο Μέσι είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα

Ο Αργεντίνος σούπερ σταρ είναι το “σύμβολο” της Μπαρτσελόνα στον 21ο αιώνα. Στο πρόσωπό του οι «μπλαουγκράνα» βρήκαν τον απόλυτο ποδοσφαιρικό ηγέτη τους. Γεννημένος πριν 27 χρόνια στο Ροσάριο, έφτασε στην Καταλονία το 2000 και από τότε ανέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της Μασία μέχρι την πρώτη ομάδα και την κορυφή του κόσμου. Έχει καταρρίψει ότι ρεκόρ υπάρχει στο ποδόσφαιρο και λογικά θα καταρρίψει και τα λίγα που του αντιστέκονται ακόμα. Με την Μπάρσα έχει κατακτήσει κυριολεκτικά τα πάντα, το ίδιο και σε προσωπικό επίπεδο με μια ατελείωτη “στρατιά” διακρίσεων και βραβεύσεων. Το μοναδικό που του αντιστέκεται ακόμα, είναι ένα Μουντιάλ με την “αλμπισελέστε”.

Ο Μέσι σκοράρει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2009 απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και πανηγυρίζει.

 

2. Μ(Π)ΑΡΤΣΕΛΟΝΑ / ΠΕΝΤΕ – ΜΗΔΕΝ

Το ντέρμπι έχει τελειώσει με το εντυπωσιακό 5-0 και ο Πικέ σχηματίζει την περίφημη “μανίτα”.

Η πρώτη επίσκεψη του Μουρίνιο στη Βαρκελώνη ως προπονητή της Ρεάλ, συνοδεύτηκε από τη μεγαλύτερη ήττα στην προπονητική του καριέρα. Μια ισοπεδωτική Μπαρτσελόνα, σε μια από τις κορυφαίες “παραστάσεις” της ιστορίας της και μάλιστα ανήμερα των γενεθλίων της (29/11/2010), εξαφάνισε τους “μερένγκες” με το εντυπωσιακό 5-0! Η ποδοσφαιρική “μηχανή” του Πεπ Γουαρδιόλα έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο απέναντι στα χρυσοπληρωμένα αστέρια της Ρεάλ που δέχτηκαν γκολ ακόμα και από τον Τζεφρέν που μπήκε αλλαγή στο 86′! Και για να μην ξεχνιόμαστε, ιδού οι πρωταγωνιστές, ιδού και οι κομπάρσοι!

FC Barcelona (Guardiola): Valdés, Alves, Piqué, Puyol, Abidal, Busquets, Xavi (86’ Keita), Iniesta, Pedro (86’ Jeffrén), Messi, Villa (75’ Bojan).

Real Madrid (Mourinho): Casillas, Ramos, Carvalho, Pepe, Marcelo (60’ Arbeloa), X. Alonso, Khedira, Di María, Ozil (45’ Lass), C. Ronaldo, Benzema.

Σκόρερ: Xavi (10’), Pedro (18’), Villa (55’, 58’), Jeffrén (90’)

Ο Kασίγιας έχει δεχτεί ένα ακόμα γκολ και παρακολουθεί απογοητευμένος…

 

3. ΜΠ(Α)ΡΤΣΕΛΟΝΑ / ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ

Η ιστορική αγροικία Masia de Can Planes.

Στις 20 Οκτωβρίου του 1979 άνοιξε επίσημα τις πύλες της η Masia de Can Planes, η ιστορική αγροικία του 1702, η οποία αποτελεί μέχρι σήμερα (στα καινούργια κτίρια πλέον) τη βάση της “παραγωγής” των νέων ποδοσφαιριστών της Μπαρτσελόνα. Από την αρχική ιδέα του Γιόχαν Κρόιφ στα μέσα της δεκαετίας του ’70, στην πρακτική της εφαρμογή και πραγμάτωση από τον Τζουζέπ Γιουίς Νούνιεθ, βασισμένη στα πρότυπα των ακαδημιών του Άγιαξ, η “Μασία” αποτελεί στα 35 χρόνια της ύπαρξής της ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά “εργαστήρια” στον κόσμο. Με το μοναδικό οργανόγραμμα και την παραδειγματική λειτουργία της, η περίφημη ακαδημία των “μπλαουγκράνα” ανέβασε σε πρωτόγνωρα για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο επίπεδα τη σχέση έρευνας, υποστήριξης, παραγωγής και αποτελέσματος δείχνοντας τον σωστό τρόπο ανάπτυξης και αντίληψης του αθλήματος. Οι επιτυχίες της Μπαρτσελόνα, συλλογικές και ατομικές, είναι η μεγαλύτερη δικαίωση όχι μόνο της Μασία, αλλά και της μεθοδολογίας με την οποία προσεγγίζουν οι υπεύθυνοι των τμημάτων υποδομής τη φιλοσοφία του “més que un club”.

Ο Τσάβι αρχηγός στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα.

 

4. ΜΠΑ(Ρ)ΤΣΕΛΟΝΑ / ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Ο Ζιοβάνι επελαύνει ανάμεσα στους Ζίντορφ και Ρεδόνδο σε clásico.

Η μεγάλη αντίπαλος. Γιατί Μπαρτσελόνα δίχως Ρεάλ Μαδρίτης δεν νοείται. Η κόντρα προαιώνια. Η αντιπαλότητα γιγαντώθηκε ακόμα περισσότερο στη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο, τότε που τα πολιτικά ζητήματα συνάντησαν το ποδόσφαιρο πιο έντονα από κάθε άλλη φορά. Οι δυο τους δημιούργησαν ένα από τα κορυφαία ντέρμπι στον κόσμο, το περίφημο clásico και φρόντισαν να κάνουν την κάθε συνάντησή τους θέαμα παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Ιστορίες όπως εκείνη του Ντι Στέφανο ή των 32 “γενναίων” που έχουν αγωνιστεί και στους δυο συλλόγους, έχουν προσθέσει το απαραίτητο αλατοπίπερο σε έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιρικούς μύθους της υφηλίου. Και βέβαια, μην ξεχνάμε ότι η Ρεάλ ιδρύθηκε από δυο Καταλανούς, τα αδέρφια Τζουάν και Κάρλες Παντρός, που υπήρξαν και οι δυο πρώτοι πρόεδροι των “μερένγκες”!

Ο Βίκτορ Μουνιόθ αρχηγός της Μπαρτσελόνα σε clásico της δεκαετίας του ’80.

 

5. ΜΠΑΡ(Τ)ΣΕΛΟΝΑ / ΤΖΟΥΑΝ ΓΚΑΜΠΕΡ

Αναπαράσταση του γραφείου του Τζουάν Γκάμπερ στο μουσείο της Μπαρτσελόνα.

Ο ιδρυτής της Μπαρτσελόνα, Χανς Μαξ Γκάμπερ, γνωστός στην Καταλονία ως Τζουάν Γκάμπερ, υπήρξε ένας Ελβετός αθλητής, ο οποίος ίδρυσε δυο ποδοσφαιρικές ομάδες, την FC Zurich (Ζυρίχη) και την FC Barcelona. Ο Γκάμπερ ξεκίνησε την καριέρα του ως ποδηλάτης για να στραφεί όμως λίγο αργότερα στο ποδόσφαιρο, αγωνιζόμενος ως επιθετικός στις ομάδες της Βασιλείας και της Εξέλσιορ στην Ελβετία. Το 1899 ο ενθουσιώδης και δημιουργικός Γκάμπερ έφτασε στη Βαρκελώνη και αμέσως άρχισε να διοργανώνει παιχνίδια στη γειτονιά όπου έμενε. Στις 22 Οκτωβρίου του 1899 δημοσίευσε στο αθλητικό περιοδικό “Los deportes” μια αγγελία, στην οποία καλούσε σε συνάντηση όλους τους φιλάθλους που ενδιαφέρονταν για το ποδόσφαιρο. Πέντε εβδομάδες αργότερα, στις 29 Νοεμβρίου, στο Γυμναστήριο Σουλέ της οδού Μοντζουΐκ ντελ Κάρμε, ο Γκάμπερ και έντεκα ακόμα θιασώτες του ποδοσφαίρου υπέγραψαν την ιδρυτική πράξη της Foot–Ball Club de Barcelona. Η ιστορία των “μπλαουγκράνα” ξεκινούσε…

Η κάρτα μέλους του Τζουάν Γκάμπερ με το τιμητικό νούμερο ένα.

 

6. ΜΠΑΡΤ(Σ)ΕΛΟΝΑ / ΣΑΜΠΑ

Ο Ροναλντίνιο πανηγυρίζει ένα από τα γκολ του με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Η βραζιλιάνικη παροικία της Μπαρτσελόνα. Διαχρονικά αποτελείται από μεγάλους παίκτες που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην ιστορία του συλλόγου. Καταρχήν τα τέσσερα “Ρ”, ο Ρομάριο, ο Ρονάλντο, ο Ριβάλντο και ο Ροναλντίνιο! Πηγαίνοντας πιο παλιά, ο Εβαρίστο με την κεφαλιά ψαράκι του εναντίον της Ρεάλ στο Πρωταθλητριών της σεζόν 1960/61, “υπέγραψε” τον πρώτο ευρωπαϊκό αποκλεισμό στην ιστορία των “μερένγκες”, οι οποίοι τα προηγούμενα 5 χρόνια είχαν κατακτήσει το τρόπαιο. Και φυσικά ο “δικός μας” Ζιοβάνι! Και πιο πρόσφατα, πρώτα ο Ντάνι Άλβες και από πέρυσι ο Νεϊμάρ. Η Μπάρτσα χορεύει σάμπα!

Ο Ρομάριο στην περίφημη “cola de vaca” (ουρά της αγελάδας) με “θύμα” τον Ράφα Αλκόρτα στο 5-0 της Μπάρτσα επί της Ρεάλ τον Γενάρη του 1994.

 

7. ΜΠΑΡΤΣ(Ε)ΛΟΝΑ / ΕΞΙ ΤΙΤΛΟΙ

Το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν ο σημαντικότερος από τους 6 τίτλους του 2009.

Το 2009 θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη και τις καρδιές όλων των φίλων της Μπαρτσελόνα ως η πιο επιτυχημένη χρονιά στην ιστορία του συλλόγου. Οι “μπλαουγκράνα” έγιναν η μοναδική ομάδα στην υφήλιο που κατόρθωσε να κατακτήσει και τους 6 τίτλους που διεκδίκησε. Παίζοντας μακράν το πιο όμορφο και θεαματικότερο ποδόσφαιρο σε όλο τον κόσμο, η “αρμάδα” του Pep Guardiola διέλυσε όποιον αντίπαλο βρέθηκε στον δρόμο της και έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στο μεγάλο βιβλίο του συμβόλου της Καταλονίας. Κύπελλο Ισπανίας, Τσάμπιονς Λιγκ, Πρωτάθλημα Ισπανίας, ισπανικό Σούπερ Καπ, ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και Μουντιάλ Συλλόγων συνέθεσαν το “any magic” της μεγάλης FC Barcelona των sis copes. Όλα αυτά, μαζί με το “διαστημικό” 2-6 μέσα στο “Σαντιάγο Μπερναμπέου”!

Το πρωτοσέλιδο της Mundo Deportivo την επόμενη της κατάκτησης του Μουντιάλ Συλλόγων. “Πρωταθλήτρια κόσμου, η Μπαρτσελόνα των 6 τίτλων!” (20/12/2009)

 

8. ΜΠΑΡΤΣΕ(Λ)ΟΝΑ / ΛΑΖΛΟ ΚΟΥΜΠΑΛΑ

Ο μεγάλος Λάζλο Κουμπάλα φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα για μια δωδεκαετία (1950-1962)

Ο Ούγγρος υπήρξε το πρώτο μεγάλο αστέρι διεθνούς ακτινοβολίας στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Από τους κορυφαίους μεσοεπιθετικούς όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ο Κουμπάλα έφτασε στη Βαρκελώνη το 1950 και έμεινε στους “μπλαουγκράνα” για μια δωδεκαετία. Στην πρώτη του κιόλας χρονιά (1951/52) οδήγησε μια από τις πιο χαρισματικές φουρνιές της Μπαρτσελόνα όλων των εποχών στην κατάκτηση πέντε τίτλων, των περίφημων cinc copes. Η δημοφιλία του σε συνδυασμό με τις επιτυχίες της ομάδας, ανάγκασαν τη διοίκηση να εγκαταλείψει το χωρητικότητας 60.000 θέσεων “Les Corts” και να χτίσει το “Καμπ Νόου”, έτσι ώστε να μπορέσει να καλύψει την τεράστια ζήτηση σε εισιτήρια από τους “culés”, που ήθελαν να απολαύσουν από κοντά το είδωλό τους.

Η ομάδα της Μπαρτσελόνα πριν από ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Γιουνγκ Μπόις. Όρθιοι από αριστερά: Ramallets, Olivella, Brugue, Segarra, Suarez, Gensana, Helenio Herrera. Μπροστά, από αριστερά: Tejada, Kocsis, Evaristo, Kubala, Czibor (24/8/1958)

 

9. ΜΠΑΡΤΣΕΛ(Ο)ΝΑ / ΟΛΛΑΝΔΟΙ

Ο Γιόχαν Κρόιφ διέπρεψε στη Μπαρτσελόνα τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.

Το alter ego της Μπαρτσελόνα. Ξεκινώντας από τον Ρίνους Μίχελς, περνώντας στους Γιόχαν Κρόιφ και Γιόχαν Νέεσκενς και συνεχίζοντας με τους Ρόναλντ Κούμαν, Λουίς Φαν Χάαλ και Φρανκ Ράικαρντ, η πορεία των “μπλαουγκράνα” είναι ιστορικά συνυφασμένη με τους Ολλανδούς. Μην ξεχνάμε φυσικά και την ατελείωτη στρατιά των παικτών που “παρέλασαν” στο “Καμπ Νόου” επί Φαν Χάαλ (ο Ράιζινγκερ, τα αδέρφια Ντε Μπουρ, ο Κλάιφερτ, ο Κοκού, ο Χεσπ και ο Μπογκάρντε), συν τους Φαν Μπρόνκχορστ, Φαν Μπόμελ και Ντάβιντς! Το ολλανδικό μοντέλο επηρέασε όσο κανένα άλλο την αγωνιστική και οργανωτική φιλοσοφία της Μπαρτσελόνα στις τελευταίες 4 δεκαετίες, με αποκορύφωμα τη δημιουργία της “Μασία”, της Dream Team από τον Κρόιφ και φυσικά την καθιέρωση του 4-3-3. Η φυσική συνέχεια σε όλη αυτή την πορεία ήρθε από έναν μη Ολλανδό, μαθητή όμως του Κρόιφ, τον Πεπ Γουαρδιόλα. Τέλος, ειδική αναφορά αξίζει και το γκολ του Κούμαν, που ήταν αυτό που έδωσε το πρώτο Πρωταθλητριών στους “μπλαουγκράνα” το 1992.

Η ομάδα της Μπαρτσελόνα που κατέκτησε το πρώτο Πρωταθλητριών στην ιστορία του συλλόγου στον τελικό του 1992. Ο Ρόναλντ Κούμαν (όρθιος, στη μέση) ήταν ο σκόρερ του μοναδικού γκολ της συνάντησης.

 

10. ΜΠΑΡΤΣΕΛΟ(Ν)Α / ΝΟΥΝΙΕΘ

Ο Τζουζέπ Γιουίς Νούνιεθ υπήρξε πρόεδρος της Μπαρτσελόνα για 22 χρόνια, από το 1978 μέχρι το 2000.

Ο Τζουζέπ Γιουίς Νούνιεθ υπήρξε ο μακροβιότερος πρόεδρος στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Ανέλαβε το πόστο το 1978 και αποχώρησε το 2000, έχοντας συμπληρώσει 22 χρόνια στην προεδρία. Επί των ημερών του, τα αθλητικά τμήματα του συλλόγου κατέκτησαν συνολικά 141 τίτλους, αριθμός ρεκόρ μέχρι και σήμερα. Στη διάρκεια της θητείας του δημιουργήθηκαν οι περίφημες ακαδημίες των “μπλαουγκράνα”, ενώ σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο, η Μπάρσα απέκτησε παγκόσμια αίγλη με την περίφημη Dream Team του Κρόιφ, τα τέσσερα σερί πρωταθλήματα και φυσικά την κατάκτηση του πρώτου Πρωταθλητριών στην ιστορία του συλλόγου. Η διοίκηση του Νούνιεθ έχτισε το “Μίνι Εστάδι”, άνοιξε το μουσείο της Μπαρτσελόνα, μεγάλωσε τη χωρητικότητα των “Καμπ Νόου” και “Παλαού Μπλαουγκράνα” και αγόρασε τις εκτάσεις στις οποίες στεγάζεται σήμερα το υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο της ομάδας. Τέλος, στη διάρκεια της προεδρίας του, οι σύνδεσμοι φιλάθλων αυξήθηκαν από 96 σε περισσότερους από 1300 σε όλο τον κόσμο.

Κρόιφ και Νούνιεθ την εποχή της Dream Team.

 

11. ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝ(Α) / ΑΘΗΝΑ 1994

Μίλαν και Μπαρτσελόνα εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1993/94.

Το τέλος εποχής για την Dream Team του Κρόιφ και ένα από τα μεγαλύτερα “χτυπήματα” που δέχτηκε ο καταλανικός σύλλογος στη νεώτερη ιστορία του. Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 1993/94 που φιλοξενήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, όχι μόνο έφερε μια ταπεινωτική ήττα για το θεωρητικό φαβορί με το αξέχαστο 4-0 από τη Μίλαν, αλλά σήμανε και τη ριζική αλλαγή νοοτροπίας σε μια ομάδα που είχε φτάσει να αντιμετωπίζει υπεροπτικά τους αντιπάλους της. Το πάθημα της Αθήνας έγινε ένα μεγάλο μάθημα στη γενικότερη φιλοσοφία της Μπαρτσελόνα, με σημαντικότερο εκπρόσωπο της νέας αντίληψης τον Γουαρδιόλα. Ο Πεπ, που είχε αγωνιστεί σε εκείνον τον τελικό, όταν ανέλαβε το πόστο του τεχνικού στον πάγκο των “μπλαουγκράνα”, φρόντισε να εμφυσήσει σε όλους τους παίκτες του συλλόγου, από τα τμήματα της Μασία μέχρι και την πρώτη ομάδα, την έννοια της μετριοφροσύνης και του σεβασμού στον αντίπαλο, όποιος και αν είναι αυτός.

Το σκορ στο μάτριξ του ΟΑΚΑ αποτυπώνει την “τραγωδία” που έζησε η Μπαρτσελόνα εκείνο το βράδυ στην Αθήνα (10/5/1994)