apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Παρόλο που ακολουθεί ο αγώνας της χρονιάς με τη Young Boys πρέπει να σχολιαστούν κάποια πράγματα τα οποία δεν αφορούν μόνο το 90λεπτο στην αρένα του Καραπατάκη αλλά πιο γενικές επισημάνσεις όσον αφορά τον ΑΠΟΕΛ του Κρίστιανσεν. Η ομάδα μας αργά αλλά σταθερά προσπαθεί να αφομοιώσει την αγωνιστική φιλοσοφία του συγκεκριμένου προπονητή ο οποίος δείχνει ότι μπορεί να ικανοποιήσει την απαίτηση μας για τίτλους, ευρωπαϊκή καταξίωση και ταυτόχρονα ελκυστικό ποδόσφαιρο!
Η προσπάθεια αυτή δεν είναι εύκολη και ούτε υπάρχουν οποιεσδήποτε εγγυήσεις. Είμαστε στο -2 από την ΑΕΚ που δείχνει πιο ώριμη από πέρσι ενώ δεν έχουμε κερδίσει κανένα από τα δυο ντέρμπι που δώσαμε μέχρι στιγμής. Αυτό δεν είναι τυχαίο και σχετίζεται άμεσα και με τις αγωνιστικές αδυναμίες και κενά της ομάδας.
Το μεγαλύτερο θέμα που έχει να διαχειριστεί ο Κρίστιανσεν είναι ότι μετά την αποχώρηση των Ντε Βινσέτι και Καβενάγκι δεν έχει βρει ακόμα τις ιδανικές λύσεις. Η προσπάθεια των διαφόρων παικτών που κλήθηκαν να δώσουν λύσεις είναι φιλότιμη έως και πολύ καλή αλλά δεν φαίνεται να είναι αρκετή.
Αυτό είναι εμφανές σε αγώνες όπου η ομάδα χρειάζεται το κάτι παραπάνω είτε γιατί αναμένει από τον παίκτη – ηγέτη να κάνει το κάτι παραπάνω ή και γιατί η ποιότητα του αντιπάλου επιβάλλει κάτι τέτοιο.
Οι Ορλάντι, Μπερτόλιο και Μπρεσάν κλήθηκαν κατά σειρά να παίξουν ως ένα βαθμό το ρόλο που είχε ο Ντε Βινσέτι. Το ότι μεσα σε τρεις μήνες επιστρατεύτηκαν κατά σειρά και οι τρεις με τελευταίο τον Βραζιλιάνο δείχνει ότι ακόμα ψαχνόμαστε.
Όσον αφορά τον επιθετικό που θα ξεκλειδώνει τις αντίπαλες άμυνες και θα μπορεί να τελειώσει φάσεις καλύτερα από τον Πιέρο θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την επόμενη μεταγραφική.
Οι πρώτοι τέσσερις μήνες έχουν καταδείξει επίσης ότι ο Κρίστιανσεν έχει συγκεκριμένες και ξεκάθαρες προτιμήσεις όσον αφορά παίκτες. Αναφέρομαι στους Βάντερμαν, Αστίθ και Βάντερ. Πρόκειται για τρεις περιπτώσεις οπου ο Δανός λειτούργησε ενάντια στη λαϊκή ετυμηγορία και που στις δυο εκ τους αποτελέσματος μπορεί να νιώθει δικαιωμένος. Δεν θα μπω στη διαδικασία να γιγαντώσω τα λάθη που κάνει ο Βάντερμαν και που στοίχησαν γιατί δεν θα βγούμε από μέσα.
Εκεί που νομίζω ότι η προτίμηση του Κρίστιανσεν είναι ατεκμηρίωτη είναι στην περίπτωση του Βάντερ. Ο προπονητής μας πιστεύει και προτιμά τον Βραζιλιάνο σε βαθμό που δεν δικαιολογείται. Τουλάχιστον η απόδοση που βγάζει ο Βάντερ αυτό δείχνει.
Ακόμα και στον αγώνα με την ΑΕΚ η επιλογή του να αρχίσει τον αγώνα ήταν τραβηγμένη και αυτό επιβεβαιώθηκε όσο αγωνίστηκε. Ναι μεν ο Γιαννιώτας διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος αλλά δεν είναι σε χειρότερη κατάσταση από τον Βάντερ. Υπήρχε όμως και η επιλογή του Αλωνεύτη που έδειξε και στον αγώνα με τον Εθνικό Άχνας ότι μπορεί να αντέξει εύκολα ψηλές εντάσεις για περισσότερο από 45 λεπτά.
Φυσικά όλα αυτά τα ισχυρίζεται ένας που νομίζει ότι καταλάβει και που δεν βλέπει τι συμβαίνει καθημερινά στον Αρχάγγελο. Είναι για αυτό που πρέπει να είμαστε λίγο πιο υπομονετικοί και να πιστώνουμε με καλή θέληση και γνώση τους αρμόδιους.
